Bioniczna trzustka 3D dla cukrzyków. Czy drukowana trzustka może leczyć?
Często jedyną metodą leczenia ciężko chorych na cukrzycę typu 1 jest przeszczep trzustki od zmarłego dawcy. Jednak ze względu na duże ryzyko nie każdy chory może z tej metody korzystać. Poza tym trzustek do przeszczepu jest mało, a kolejka oczekujących bardzo długa. Naukowcy opracowali jednak metodę, która może rozwiązać ten problem. Bioniczna trzustka 3D to metoda rewolucyjna, na którą czeka wielu cukrzyków.
Przeszczepienie trzustki jest bardzo dobrą metodą leczenia chorych na cukrzycę typu 1 z powikłaniami cukrzycowymi. Przeszczep daje szanse na wyleczenie, bo wartość hemoglobiny glikowanej po udanym przeszczepieniu wraca do normy, a powikłania się nie rozwijają lub ich rozwój jest znacznie spowolniony.
Transplantologia nie jest jednak w stanie rozwiązać problemów pacjentów z zaawansowaną cukrzycą. Przeszczepienie całej trzustki od dawcy jest zabiegiem niezwykle poważnym i stwarza ryzyko powikłań, dlatego wielu pacjentów nie może być do takiego zabiegu zakwalifikowanych. Kolejnym, ogromnym problemem jest niewielka dostępność narządów. Wiele tysięcy chorych czeka na przeszczep trzustki, a takich operacji wykonuje się w Polsce ok. 20 rocznie.
Rozwiązaniem problemu może być bioniczna trzustka drukowana w technologii 3D.
Czym jest bioniczna trzustka?
Trzustka bioniczna zbudowana jest z żywych komórek, elementów biologicznych. Jest przeciwieństwem trzustki sztucznej, która jest zwykłym mechanicznym urządzeniem.
Koncepcja bionicznej trzustki wywodzi się z transplantologii, czyli z przeszczepiania trzustki i wysp trzustkowych. Bioniczna trzustka składa się z wysp trzustkowych zatopionych w specjalnym biologicznym biotuszu (biotuszu), który ma imitować naturalne miejsce bytowania wysp trzustkowych.
Wokół wysp trzustkowych znajduje się układ naczyniowy, do którego podłączony jest aktywny przepływ.
Bioniczna trzustka będzie imitowała naturalną produkcję insuliny, a odpowiedź organizmu na wysokie bądź niskie stężenie glukozy we krwi będzie naturalna.
Kogo wyleczy bioniczna trzustka?
Wskazania do leczenia bioniczną trzustką są takie same jak wskazania do przeszczepu trzustki od dawcy u chorych na cukrzycę typu 1. Bioniczna trzustka z założenia przeznaczona jest dla chorych na cukrzycę typu 1 z powikłaniami cukrzycowymi, w tym rozwijającą się polineuropatią proliferacyjną, gdy mimo leczenia okulistycznego wciąż dochodzi do rozwoju problemów okulistycznych i istnieje realne ryzyko utraty wzroku.
Wskazaniem do przeszczepienia trzustki bionicznej jest również brak odczuwania hipoglikemii, czyli sytuacja, gdy stężenie glukozy we krwi jest wysokie, ale chory nie ma żadnych objawów sygnalizujących, takich jak drżenie rąk, czy potliwość. W takich sytuacjach istnieje ryzyko utraty przytomności i zgonu.
Bioniczna trzustka ma być tak skuteczna, jak przeszczep ludzkiej trzustki i tak mało inwazyjna, jak przeszczepienie wysp trzustkowych, bo nie będzie wymagała pobierania narządu od zmarłego dawcy, ani leczenia immunosupresyjnego, hamującego odrzucenie przeszczepu.
Kiedy bioniczna trzustka będzie dostępna dla pacjentów?
Bioniczna trzustka jest dopiero w fazie badań na zwierzętach. Jeśli wszystko pójdzie dobrze, przed naukowcami testy kliniczne, do których zakwalifikowani zostaną chorzy na cukrzycę typu 1 z najcięższymi powikłaniami.
Istnieje wzór bionicznej trzustki. Udało nam się wydrukować prototyp.
Naukowcy oceniają, że bioniczna trzustka może być dostępna dla pacjentów już za kilka lat, o ile wszystkie testy przebiegną pomyślnie i zespół badawczy otrzyma finansowanie na fazę kliniczną.
Kierownikiem projektu jest dr hab. med Michał Wszoła.
Tu się dzieje
