Oceń
Wśród nich jedną z najczęstszych z jaką mogą borykać się mężczyźni są zaburzenia erekcji. Obecnie szacuje się, że aż 1 na 10 mężczyzn pomiędzy 21. a 75. rokiem życia cierpi z tego powodu. Problemy z erekcją polegają na braku stwardnienia, usztywnienia i powiększenia się penisa lub niedostatecznym usztywnieniu, co uniemożliwia lub znacznie utrudnia odbycie stosunku seksualnego. Są to więc sytuacje, gdy erekcja podczas gry wstępnej może nie pojawiać się wcale lub też istotnie zmniejsza się krótko przed wprowadzeniem członka lub zaraz po tym. Należy podkreślić, że przez zaburzenia erekcji rozumiemy stan, gdy takie problemy i niezdolność możemy określić jako uporczywe.
Zaburzenia erekcji: przyczyny
Przyczyny zaburzeń i problemów z erekcją mogą mieć różne podłoże. Często są wynikiem współwystępowania kilku czynników etiologicznych zarówno organicznych, jak i psychologicznych.
Do najczęstszych chorób podwyższających ryzyko pojawienia się zaburzeń erekcji zalicza się: cukrzycę, choroby serca i układu krążenia w tym szczególnie zmiany naczyniowe, miażdżycę, nadciśnienie oraz chorobę wieńcową, choroby układu neurologicznego (m.in. SM), zaburzenia hormonalne w tym szczególnie niedobór testosteronu oraz choroby gruczołu krokowego towarzyszące starzeniu się.
Problemy w obszarze realizacji seksualnej mogą też towarzyszyć chorobom psychicznym oraz depresji.
Kolejnym ważnym czynnikiem, o którym warto pamiętać jest nadużywanie substancji psychoaktywnych – alkoholu, narkotyków oraz nikotyny. Na jakość erekcji może mieć również wpływ zażywanie niektórych grup leków.
Do czynników psychologicznych zalicza się przede wszystkim długotrwały lub silny stres oraz problemy emocjonalne, na które często możemy nie zwracać uwagi lub być ich nieświadomi. Mogą to być trudności z nawiązaniem i podtrzymaniem kontaktu towarzyskiego i emocjonalnego, różnego rodzaju kompleksy. Trudności mogą wynikać również z małej pewności siebie lub obciążenia nadmierną odpowiedzialnością za przebieg stosunku seksualnego i zbyt obsesyjne skupianie się na obustronnym osiągnięciu z orgazmu.
Na problemy seksualne mogą mieć wpływ również negatywne doświadczenia wyniesione z dotychczasowego życia seksualnego, wiążące się z zażenowaniem, poczuciem winy czy wstydem. Kolejnym czynnikiem psychologicznym może być nadmierny lęk przed ciążą oraz chorobą weneryczną.
W sytuacji, w której mężczyzna, który cierpi na zaburzenia erekcji pozostaje w stałym związku partnerskim bierze się również pod uwagę szereg czynników związanych z jakością tej relacji – czy nie pojawiają się poważniejsze konflikty, jaki jest poziom odczuwania akceptacji i wzajemnej atrakcyjności oraz czy partnerzy sobie ufają i wzajemnie się rozumieją.
Warto pamiętać, że pojawienie się takich trudności w epizodycznych kontaktach seksualnych, szczególnie gdy towarzyszy im silne napięcie lub zmęczenie jest zjawiskiem normalnym. Sfera seksualna jest bowiem bardzo wrażliwa i dynamiczna, zarówno w przypadku kobiety, jak i mężczyzny. Wpływa na nią wszystko czego doświadczamy w ciągu dnia – praca, relacje z innymi ludźmi czy nasze emocje i nastrój.
Jednak gdy borykasz się z powracającym problemem z erekcją lub jej zupełnym brakiem, koniecznie udaj się do lekarza – najlepiej seksuologa. Zwłaszcza jeśli zażywasz leki, które mogą mieć przykre efekty uboczne lub gdy wiesz, że jesteś obciążony chorobą somatyczną z grupy ryzyka.
Obecnie medycyna dysponuje skutecznymi formami terapii. Szczególny nacisk kładzie się na łączenie metod farmakologicznych i niefarmakologicznych, którymi są różne metody psychoterapeutyczne (metody treningowe, psychoterapia indywidualna, psychoterapia par).
___
ZdrowoBardzo / Martyna Choińska (psycholog)
Oceń artykuł
