Oceń
Priapizm (ciągotka) to długotrwały, bo trwający powyżej 4-6 godzin, bolesny, niemożliwy do przerwania stały wzwód prącia, który nie jest połączony z uczuciem pożądania seksualnego, podnieceniem. Występuje bez orgazmu i ejakulacji.
Choć problem ten nie występuje bardzo często – zmaga się z nim ok. 2 mężczyzn na 100, to jest wyjątkowo nieprzyjemny. Priapizm jest źródłem wstydu i zakłopotania, dlatego wielu mężczyzn nie zgłasza się do lekarza po pomoc. To błąd, bo nieleczona ciągotka może skutkować impotencją, a nawet amputacją prącia.
Priapizm można podzielić na:
- Niskoprzepływowy, który dotyka nawet 90 proc. chorych na ciągotkę. Polega na zmniejszonym przepływie krwi w ciałach jamistych, a wielogodzinny zastój krwi powoduje nasilający się ból z powodu niedokrwienia prącia. Priapizm niskoprzepływowy wymaga natychmiastowego leczenia, ponieważ może powodować uszkodzenie ciał jamistych.
- Wysokoprzepływowy jest rzadziej spotykaną odmianą ciągotki i zupełnie różni się o odmiany niskoprzepływowej. Charakteryzuje się zwiększonym napływem krwi tętniczej do ciał jamistych z równoczesnym utrudnieniem odpływu żylnego. Powoduje to wyczuwalną pulsację prącia przy elastycznie napiętych ciałach jamistych. Priapizm wysokoprzepływowy spotykany jest najczęściej podczas leczenia impotencji, po wstrzyknięciu papaweryny.
Nazwa schorzenia pochodzi od greckiego i rzymskiego boga płodności Priapa, syna Dioniza i Afrodyty, który często przedstawiany był na posągach z wyeksponowanym członkiem w stanie erekcji.
Priapizm: przyczyny
Niestety przyczyna ciągotki nie zostaje rozpoznana nawet w 70 proc. przypadków. Po prostu stwierdza się samoistny wzwód bez wyraźnej przyczyny.
Priapizm może być natomiast wynikiem wielokrotnie przedłużanego stosunku płciowego odbywanego w czasie upojenia alkoholowego. Zdarza się także, że wzwód występuje we śnie, a ból powoduje wybudzenie mężczyzny.
Znane przyczyny priapizmu można w zasadzie podzielić na dwie kategorie:
- neurogenne: obejmują urazy kręgosłupa urazy rdzenia kręgowego, nowotwory mózgu i rdzenia, zapalenia wielonerwowe oraz zatrucia ołowiem.
- zakrzepowo-mechaniczne: dotyczą głównie złamania prącia, naciekania nowotworowego, białaczki szpikowej i limfatycznej, niedokrwistości (anemii) sierpowatej oraz zapalenia gruczołu krokowego.
Priapizm rzadko, ale czasami może występować u dzieci. Przyczyną jest wtedy najczęściej niedokrwistość sierpowata.
Priapizm: objawy
Pierwszym wyraźnym objawem ciągotki jest długotrwale utrzymujący się wzwód prącia – od 4 do 6 godzin, a w skrajnych przypadkach nawet do kilku dni. Charakterystyczną cechą ciągotki jest to, że ciała jamiste są sztywne przy zmniejszonym napięciu ciała gąbczastego i żołędzi prącia.
Co ciekawe, wzwód nie ustępuję po stosunku płciowym ani po wytrysku. W miarę upływu czasu pojawiają się natomiast sinawe przekrwienia i ból, który powodowany jest brakiem dopływu krwi.
Przedłużającemu się wzwodowi może towarzyszyć gorączka.
Mimo że wzwód utrzymuje się przez dłuższy czas, nie utrudnia oddawania moczu. Wszystko dlatego, że ciało gąbczaste cewki moczowej i żołądź prącia, z których zachowany pozostaje odpływ krwi, nie ulegają żadnym zmianom i są wiotkie. Trudności z oddawaniem moczu, jeśli się pojawiają, wynikają z nienaturalnej sztywności członka i bólu.
Priapizm: leczenie
Leczenie choroby należy zacząć od razu po zaobserwowaniu objawów, choć zdarza się to rzadko. Zazwyczaj mężczyźni zgłaszają się do lekarza wtedy, gdy problem narasta i staje się wyjątkowo uciążliwy.
Leczenie jest niestety długie i wymaga od pacjenta wytrwałości. Na początku podaje się leki uspokajające, przeciwbólowe i przeciwzakrzepowe. Jeśli te metody okażą się nieskuteczne, konieczne może być nakłucie ciała jamistego u podstawy prącia i odessanie czarnej krwi, a następnie wypłukanie ciała jamistego w celu uzyskania naturalnego koloru krwi.
Na wczesnym etapie choroby dobre wyniki przynosi wytworzenie przetoki za pomocą specjalnej igły pomiędzy ciałem gąbczastym żołędzi a ciałem jamistym, co umożliwia ciągły drenaż ciał jamistych przez ciało gąbczaste.
W skrajnych przypadkach możliwe jest chirurgiczne wytworzenie zespolenia typu „bok do boku” między ciałem gąbczastym a ciałem jamistym prącia lub zespolenie żyły odpiszczelowej z ciałem jamistym.
Nieleczona choroba może doprowadzić do impotencji, a nawet amputacji prącia.
Źródło: przeglad-urologiczny.pl; ukladu-rozrodczego.choroby.biz
________
zdrowie.radiozet.pl/nk
Oceń artykuł
