Oceń
Wizyta u lekarza ginekologa kojarzy się wielu kobietom z wyjątkowo przykrym obowiązkiem. Nastolatki oraz kobiety nieco starsze, które jeszcze nie odbyły swojej pierwszej wizyty, bardzo często stresują się tym, co może je spotkać w gabinecie. Tak naprawdę rutynowa wizyta u ginekologa nie jest niczym strasznym, choć pierwsze doświadczenie może być stresujące. Warto przełamać strach i zgłosić się do lekarza, samemu lub z opiekunem, gdy dzieje się coś niepokojącego.
Jeśli boisz się, że twoja intymność i prawo do prywatności mogą nie być respektowane, pamiętaj, że lekarza obowiązuje tajemnica zawodowa. Ginekolog nie ma prawa informować rodzica lub opiekuna o tym, czy kobieta nadal jest dziewicą, czy już nie. Ma natomiast obowiązek zawiadomić prokuraturę, jeśli dziecko miało kontakty seksualne przed ukończeniem 14. roku życia.
Kiedy zgłosić się na pierwszą wizytę do ginekologa?
Nie ma ściśle ustalonych ram, które określałyby, kiedy należy odbyć swoją pierwszą wizytę. Przyjmuje się, że kobiety zdrowe, które nie odczuwają żadnych dolegliwości, powinny zgłosić się na wizytę przed ukończeniem 20. roku życia, a najlepiej w okresie po rozpoczęciu miesiączkowania i przed rozpoczęciem współżycia.
Wiele kobiet już po uzyskaniu pełnoletności decyduje się odbyć swoją pierwszą, dorosłą i w pełni świadomą wizytę u lekarza ginekologa. O wizycie decyduje także często wiek, w którym rozpoczyna się współżycie. Wtedy kobiety zaczynają myśleć o swoim zdrowiu intymnym, a także o odpowiedniej antykoncepcji.
Zdarza się jednak, że do ginekologa zgłaszają się młodsze dziewczynki, które wcześnie miesiączkują lub mają problemy ze zdrowiem intymnym. Osoba niepełnoletnia musi zgłosić się na wizytę z mamą lub innym prawnym opiekunem. Pomiędzy 16. a 18. rokiem życia wystarczy uzyskać zgodę rodzica, by odbyć wizytę i badanie. Można wtedy zapisać się i zgłosić na badanie samodzielnie. Warto mieć jednak na uwadze, że nie każdy lekarz zgodzi się na badanie na podstawie pisemnej zgody. Może wymagać osobistej rozmowy z opiekunem.
Na wizytę najlepiej zgłosić się kilka dni po skończonej miesiączce. To najlepszy czas na ocenę narządu rodnego i piersi, a także na pobranie materiału do cytologii, jeśli jest to konieczne.
Co jest wskazaniem do szybkiej wizyty u ginekologa?
- upławy;
- swędzenie i pieczenie pochwy oraz sromu;
- nieprzyjemny zapach wydobywający się z dróg rodnych;
- bóle w podbrzuszu — zarówno ostre i rwące, jak i przewlekłe;
- powiększający się brzuch;
- nieregularne miesiączki lub zatrzymanie miesiączki;
- krwawienie i plamienie pomiędzy miesiączkami;
- obfite i długie miesiączki;
- bardzo dotkliwe bóle menstruacyjne;
- zaburzony rozwój sutków;
- brak postępów czy oznak pokwitania;
- powiększenie łechtaczki;
- brak owłosienia łonowego;
- hirsutyzm (nadmierne owłosienie), trądzik, utrata włosów;
- planowanie rozpoczęcia współżycia seksualnego;
- rozpoczęcie współżycia bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem;
- chęć stosowania antykoncepcji;
- problemy podczas współżycia.
Na pierwszą wizytę należy zabrać ze sobą dokument poświadczający tożsamość i numer PESEL, na przykład legitymację szkolną lub dowód osobisty.
Jak przygotować się do pierwszej wizyty u ginekologa?
Do pierwszej wizyty nie trzeba się specjalnie przygotowywać. Można się wcześniej delikatnie podmyć, ale nie jest to konieczne. Jeśli problemem jest nieodpowiednia wydzielina z pochwy lub nieprzyjemny zapach, to lepiej nie starać się tego tuszować. Naturalny wygląd i zapach pochwy jest dla lekarza odpowiednią wskazówką w badaniu.
Na wizytę do ginekologa nie trzeba golić okolic intymnych. Jeśli zawsze to robisz, możesz ogolić się także przed wizytą, ale nie jest to wymagane. W przypadku młodych dziewcząt lepiej zostawić naturalne owłosienie, które jest oznaką, że kobieta odpowiednio się rozwija.
Na pierwszą wizytę warto natomiast ubrać spódnicę, nie spodnie. To zapewni większy komfort w czasie badania. Można się szybciej rozebrać i ukryć nagość pod spódniczką, którą lekarz tylko delikatnie podwinie. W niektórych gabinetach dostępne są jednorazowe spódnice, ale przeważnie trzeba radzić sobie samemu. Do badania można także założyć skarpetki, aby poczuć się bardziej komfortowo i nie czuć zimna.
Jeśli masz pytania do lekarza i boisz się, że z nerwów zapomnisz je zadać, spisz sobie wszystko na kartce i weź ją ze sobą na wizytę.
- Pamiętaj! Dla ginekologa twój wygląd intymny i zapach to nic nowego. Lekarz na pewno nie będzie komentował twojego wyglądu ani „intymnej fryzury”. Może natomiast zalecić, by nie golić włosów łonowych całkowicie. Włosy stwarzają bowiem pewną barierę ochronną dla miejsc intymnych. Jednak takie sytuacje zdarzają się rzadko.
Uprzedź lekarza, że jest to twoja pierwsza wizyta. Dzięki temu lekarz będzie wiedział, o co pytać i jak badać.
Jak wygląda pierwsza wizyta u ginekologa?
Lekarz rozpoczyna wizytę od zebrania wywiadu, czyli zadania kilku podstawowych pytań na temat zdrowia pacjentki. Pytania mogą być krępujące i bardzo osobiste, ale tak naprawdę są bardzo pomocne w ocenie zdrowia kobiety.
Jakie pytania zadaje lekarz ginekolog na pierwszej wizycie?
- Czy miesiączkujesz? Jeśli tak, to kiedy pojawiła się pierwsza miesiączka?
- Ile trwa twój cykl miesiączkowy? (okres od pierwszego dnia miesiączki do ostatniego dnia przed następną miesiączką)
- Kiedy była ostatnia miesiączka (data)?
- Czy miesiączki są regularne, na przykład raz w miesiącu?
- Czy krwawienie jest skąpe, czy obfite?
- Jak długo trwa miesiączka (ile dni)?
- Czy odczuwasz jakiekolwiek dolegliwości związane z okresem (ból przed miesiączką lub w czasie pierwszych dni, potliwość, nudności, problemy z wypróżnianiem)?
- Czy rozpoczęłaś już współżycie? Czy masz stałego partnera? Czy stosujesz antykoncepcję?
- Czy podczas zbliżenia odczuwasz jakiekolwiek dolegliwości lub dyskomfort (np. suchość pochwy)?
- Czy miałaś kiedykolwiek zabieg ginekologiczny?
- Czy mama lub inna kobieta w rodzinie chorowała na raka szyjki macicy lub piersi?
Jeśli lekarz uzna, że badanie ginekologiczne jest konieczne, poprosi o przygotowanie, czyli rozebranie się do badania. Można wtedy skorzystać z wydzielonej łazienki lub miejsca za parawanem. Należy rozebrać się od pasa w dół i zostać w bluzce. Trzeba następnie położyć się na specjalnym fotelu, a raczej ułożyć się w pozycji półsiedzącej, rozszerzyć nogi i oprzeć je na specjalnie przygotowanych podpórkach. Gdy kobieta jest dziewicą, lekarz może zbadać ją wyłącznie za pomocą USG przez powłoki brzuszne lub przez odbyt (jedną ręką lekarz uciska brzuch a drugą jamę brzuszną przez odbyt). W przeciwnym przypadku zachodzi ryzyko przerwania błony dziewiczej.
U kobiet, które już współżyły lub w przypadku, gdy jest to konieczne, lekarz bada przezpochwowo. Umieszcza wcześniej w pochwie wziernik, czy plastikowy przyrząd, którym delikatnie rozszerza pochwę, aby móc przyjrzeć się wnętrzu. Bada także palpacyjnie, dwuręcznie. Jednym lub dwoma palcami dotyka szyjki macicy, a drugą dłonią przez powłoki brzuszne ocenia położenie, wielkość i ruchomość lub bolesność macicy i jajników. W wielu przypadkach decyduje także o pobraniu wymazu z pochwy do badania cytologicznego, do czego wykorzystuje specjalną szczoteczkę.
Zobacz także
Po zakończonym badaniu ginekolog poprosi o ubranie się i przygotowanie do badania piersi. Należy wtedy zdjąć bluzkę i biustonosz. Badanie piersi nie jest bolesne i nie zawsze jest także wykonywane w gabinecie na pierwszej wizycie. Bywa, że lekarz od razu kieruje na USG piersi i prosi o ponowne zgłoszenie się z wynikiem.
Na końcu można usiąść i się odprężyć. Lekarz opowiada o wynikach badania lub wydaje zalecenia. Może się okazać, że będzie chciał wypisać dodatkowe skierowanie na badania lub receptę. Wtedy można także zadać dodatkowe pytania.
Źródło: mamaginekolog.pl
Oceń artykuł
