Oceń
Jod to pierwiastek, który ściśle wiąże się z niedoczynnością tarczycy. Jego deficyt może doprowadzić do rozwoju tej choroby autoimmunologicznej. Pełni w organizmie jeszcze wiele innych, ważnych funkcji. O prawidłowe stężenie tego pierwiastka koniecznie muszą zadbać kobiety w ciąży.
Jod – właściwości i rola w organizmie
Jod pełni wiele bardzo ważnych funkcji w organizmie. Ten pierwiastek jest silnym przeciwutleniaczem. Jest odpowiedzialny za produkcję hormonów tarczycy, a także za prawidłowe funkcjonowanie tego narządu.
Jod ma wpływ także na pracę układu nerwowego. Odpowiada za stan naszej skóry. Ten pierwiastek przyczynia się także do utrzymania prawidłowego metabolizmu i funkcji poznawczych.
Niedobór jodu, jak i jego nadmiar są bardzo niebezpieczne dla zdrowia i powodują szereg niepokojących objawów.
Jod – niedobór
Objawy niedoboru jodu to między innymi:
- Przyśpieszone tętno,
- Ciągłe zmęczenie,
- Spowolnienie ruchów,
- Senność,
- Apatia,
- Znużenie,
- Suche i łamliwe włosy,
- Drżenie rąk i nóg,
- Kołatanie serca,
- Problemy ze skórą,
- Obniżenie wydolności intelektualnej,
- Odczuwanie zimna (nawet wtedy, kiedy jest ciepło).
Skutki niedoboru jodu
Długotrwały deficyt tego pierwiastka może doprowadzić do rozwoju niedoczynności tarczycy, powiększenia gruczołu tarczowego, a także do pojawienia się woli tarczycowych.
U dzieci niedobór jodu może doprowadzić do opóźnienia rozwoju psychicznego, a także fizycznego. W początkowym stadium głównym objawem tego stanu będą problemy z pamięcią i koncentracją.
Długotrwałe niedobory tego pierwiastka są też bardzo niebezpieczne u kobiet w ciąży. Może on doprowadzić do nieodwracalnego uszkodzenia mózgu u płodu. Zbyt niskie stężenie tego pierwiastka może przyczynić się także do przedwczesnego porodu i poronienia.
Nadmiar jodu w organizmie
Nadmiar jodu pochodzący z żywności jest tolerowany przez większość osób. Inaczej jest jednak w przypadku osób, które borykają się z autoimmunologicznymi chorobami tarczycy. Zaszkodzić im może nawet poziom jodu, który uznawany jest za bezpieczny dla ogółu ludzi. Efektem tego stanu może być nadczynność tarczycy. Niepożądane reakcje w takich przypadkach to między innymi: wzmożone wydzielanie śluzu w oskrzelach, ślinotok, zmiany skórne i reakcje alergiczne.
Bardzo rzadko może dojść do ostrego zatrucia jodem, które jest spowodowane zażyciem bardzo dużych dawek tego pierwiastka. Objawia się ono między innymi:
- Zaburzeniami pracy serca,
- Uczuciem ciągłego pieczenia w gardle, ustach, a także żołądku,
- bólem brzucha,
- wymiotami,
- biegunką,
- białkomoczem.
Dzienne zapotrzebowanie na jod
Zapotrzebowanie na jod zwiększa się najbardziej w trakcie ciąży. Jest to spowodowane koniecznością zabezpieczenia płodu, a także jego prawidłowego rozwoju. Większej ilości jodu potrzebują także kobiety w ciąży:
Zalecane dzienne spożycie jodu:
- niemowlęta (do 5. miesiąca życia) - 110 μg
- niemowlęta ( od 5. miesiąca życia do 1. roku życia) - 130 μg
- dzieci: (od 1. do 6. roku życia) - 90 μg
- dzieci (od 7. do 9. roku życia )- 100 μg;
- chłopcy i dziewczęta ( od 10. do 12. roku życia - 120 μg
- chłopcy i dziewczęta (od 13. do 18. roku życia) - 150 μg
- kobiety - 150 μg
- mężczyźni - 150 μg
- kobiety w ciąży - 220 μg
- kobiety karmiące piersią - 290 μg
Jod – gdzie go znajdziemy?
Są dwa źródła jodu – pierwsze to żywność, drugie to powietrze. Ten pierwiastek można uzyskać także przez skórę i błony śluzowe.
Źródła jodu w diecie
Produkty bogate w jod to między innymi:
- Morskie ryby (dorsz, łosoś, mintaj, makrela)
- Sery żółte i pleśniowe,
- Wody mineralne.
Oceń artykuł
