Oceń
Norwescy uczeni przeanalizowali nawyki i samopoczucie 227 osób biegających rekreacyjnie. W trakcie badania sprawdzano m.in. tendencję do samorozwoju i tłumienia emocji, poziom uzależnienia od ćwiczeń oraz subiektywną ocenę satysfakcji z życia. Wnioski były zaskakujące. Bieganie nie tylko nie zawsze pomagało rozładować stres, ale czasem wręcz stanowiło dodatkowe źródło stresu!
Stres a bieganie
Badanie naukowców z czterech norweskich instytucji badawczych wykazało, że biegacze, którzy mają tendencję do tłumienia emocji, wykazują wysoki poziom uzależnienia od ćwiczeń, przy stosunkowo niskiej satysfakcji z życia. Oznacza to, że zamiast zmierzyć się ze swoimi problemami, "uciekają" w bieganie.
Zjawisko znane jest jako "eskapizm" - nawyk pozwalający na ucieczkę od rzeczywistości lub rutyny. "Eskapizm jest podstawową motywacją w wielu formach angażowania się w aktywność" - zauważają naukowcy. I ostrzegają: "Gorsze samopoczucie może być zarówno przyczyną, jak i skutkiem uzależnienia od ćwiczeń".
Badacze podkreślają, że konieczne są dalsze analizy tego zagadnienia, ale z pierwszych wniosków już można skorzystać. "Odkrycie to może pomóc ludziom w zrozumieniu ich własnej motywacji i być wykorzystane do celów terapeutycznych" - wyjaśnia dr Frode Stenseng z Norweskiego Uniwersytetu Naukowo-Technicznego w Trondheim.
W stresującej sytuacji idziesz biegać? Zastanów się, czy po to, by "podładować baterie" i zmierzyć się z trudnościami, czy może dosłownie uciekasz od problemu.
Źródło: "Running to Get "Lost"? Two Types of Escapism in Recreational Running and Their Relations to Exercise Dependence and Subjective Well-Being" F. Stenseng, I.B. Steinsholt, P. Kraft, B.W. Hygen, Frontiers in Psychology 2023
Oceń artykuł