Masz suchą skórę? Sprawdź, czy nie jest to objaw poważnej choroby
Sucha skóra powoduje uczucie wiecznego dyskomfortu. Często jest ściągnięta, swędzi i pęka. Jeśli nie jest to problem sezonowy, a na suchość skóry nie pomaga stosowanie preparatów nawilżających, to sygnał do zainteresowania się swoim zdrowiem. Czas więc odłożyć drapak i dowiedzieć się, co naprawdę powoduje problem suchej skóry. Jak rozpoznać, czy sucha skóra jest objawem poważnej choroby?
Sucha skóra to stan, gdy na skórze występuje
. Widoczne jest także odtłuszczenie naskórka i ogólny brak nawilżenia. Suchej skórze towarzyszy specyficzne uczucie ściągnięcia, a także świąd, podrażnienie, uczucie mrowienia i bolesność. Osoby cierpiące z powodu suchej skóry mają często potrzebę drapania się, odczuwają też ból, są drażliwe i niespokojne. Specjaliści są zgodni co do tego, że suchość skóry znacznie obniża jakość życia, a czasami uniemożliwia normalne funkcjonowanie.
Dla wielu osób sucha skóra nie jest oznaką stanu skóry ani choroby, jest po prostu spowodowana przez ostre mydła i detergenty swędzące ubranie, niewłaściwe stosowanie balsamów i długie, gorące prysznice.To dlatego, że zdrowa skóra, w przeciwieństwie do tej nadmiernie suchej, pokryta jest warstwą płaszcza lipidowego i substancji tłuszczowych, które zapewniają jej odpowiedni poziom nawilżenia i ochronę przed podrażnieniami. Zdrowa skóra jest elastyczna, miękka i gładka. Nawet, gdy z jakiegoś powodu pojawia się swędzenie lub uczucie suchości, najczęściej wystarczy wdrożenie odpowiedniej pielęgnacji i natłuszczanie skóry, by przywrócić jej odpowiedni komfort.
Zobacz także
Sucha skóra natomiast charakteryzuje się zaburzeniami w wydzielaniu sebum. Przez co jest sucha i pęka. Zbyt mała ilość sebum powoduje, że w skórze zaczyna brakować lipidów, niezbędnych do utrzymania odpowiedniego nawilżenia. Płaszcz lipidowy pokrywający powierzchnię skóry ma bowiem działanie ochronne, jego rolą jest przeciwdziałanie utracie wody z warstwy rogowej przez parowanie. Składa się z wydzieliny gruczołów łojowych i właśnie lipidów komórek naskórka. W wyniku zmniejszenia ilości i składu lipidów, obniżenia zawartości wody oraz zaburzeń rogowacenia dochodzi do suchości skóry.
Co wywołuje suchość skóry?
Suchość skóry wywołuje zazwyczaj coś, co usuwa oleje tłuszczowe, pozostawiając skórę bez ochrony. Przyczyną może być także stan wewnętrzny - cukrzyca, łuszczyca, niedoczynność tarczycy i niedożywienie. Czynniki prowadzące do powstania suchej skóry dzieli się na egzo- i endogenne.
- Czynniki egzogenne to głównie warunki środowiskowe - przebywanie w bardzo niskiej lub bardzo wysokiej temperaturze (np. korzystanie z solarium lub gorące prysznice). Skóra wysusza się także, gdy jest często poddawana działaniu klimatyzacji i przy działającym centralnym ogrzewaniu. Bardzo częstą przyczyną jest niewłaściwa pielęgnacja skóry i nadmierne zabiegi higieniczne - długie kąpiele w gorącej wodzie z dużą zawartością chloru, stosowanie zasadowych mydeł i żeli pod prysznic, które mają w składzie detergenty.
- Czynniki endogenne to genetycznie uwarunkowane zaburzenia rogowacenia naskórka (np. rybia łuska, rogowacenie mieszkowe).
Skóra może wysuszać się w dowolnym miejscu, ale najczęściej suche obszary na skórze pojawiają się na rękach, podudziach i brzuchu. Sucha skóra jest często odczuwalna bardziej niż to widać, ale u niektórych osób ,,suche placki'' na skórze są zauważalne i bolesne. Jeśli sucha skóra zaczyna zmieniać kolor, twardnieć i mocno swędzieć, a także gdy pojawia się ból, a w miejscu pęknięcia tworzy się rana, to wyraźny sygnał do natychmiastowej konsultacji z lekarzem. To poważne objawy, które mogą świadczyć o rozwoju choroby.
Zobacz także
O jakiej chorobie może świadczyć sucha skóra?
CUKRZYCA - nieleczona choroba może prowadzić do odwodnienia i wysuszenia skóry. Biorąc pod uwagę, że cukrzyca może również spowalniać proces gojenia i zwiększać ryzyko infekcji, szczególnie ważne jest, aby osoby z tym schorzeniem utrzymywały zdrową skórę. Suchość skóry i jej pękanie jest także objawem alarmującym w przypadku osób, które nie są świadome, że chorują na cukrzycę. Jednym z poważnych powikłań cukrzycy jest tzw. zespół stopy cukrzycowej, czyli rozwoju infekcji w popękanej skórze pięt. Aby zapobiegać nadmiernemu przesuszaniu się skóry, stosuje się pielęgnację nastawioną na natłuszczanie skóry.
CHOROBY TARCZYCY - charakteryzują się nadmierną lub niedostateczną produkcją hormonów tyroksyny i trójjodotyroniny. Powoduje to ciągłym uczuciem zmęczenia, osłabieniem, zawrotami głowy, tyciem lub chudnięciem, a także problemami z zajściem w ciążę. Jednym z objawów choroby tarczycy jest sucha, ziemista, matowa skóra, która ma skłonności do pękania i łuszczenia się. Charakterystycznym objawem jest ciemnienie skóry na łokciach, kolanach i stopach. Ciemniejsza, grubsza, sucha skóra wymaga ciągłego natłuszczania.
PIELUSZKOWE ZAPALENIE SKÓRY - to jedna z najczęstszych dolegliwości występujących u niemowląt. Charakteryzuje się silnym podrażnieniem w miejscu przylegania pieluszki. Powstaje w wyniku działania różnorodnych czynników: enzymów kałowych, moczu, środków piorących i detergentów, nadkażeń bakteryjnych i drożdżakowych. Przy długo trwającym stanie zapalnym może dojść do wysuszenia i złuszczania skóry.
ŁUSZCZYCA - chorobę charakteryzuje zaburzony proces przemiany komórek, który jest znacznie przyśpieszony. Nowe komórki dojrzewają szybko, a stare nie nadążają się złuszczać, czego efektem jest powstawanie na ciele warstwy martwych komórek w postaci grudek pokrytych łuskami. Najczęściej zmiany pojawiają się na kolanach, łokciach, w okolicach lędźwi i pępka. Choroba może też wystąpić na skórze głowy. Łuszczyca jest chorobą przewlekłą, której nie można trwale wyleczyć, jednak stosuje się środki łagodzące jej objawy.
ATOPOWE ZAPALENIE SKÓRY (AZS). Stwierdzono, że u osób cierpiących na AZS występuje obniżenie poziomu ceramidów w składzie lipidów naskórka. Zmniejszona jest też ilość naturalnych czynników nawilżających, co prowadzi do szybkiej utraty wody i wysuszania się skóry. Skóra ,,atopików'' jest bardziej podatna na wpływ czynników zewnętrznych. To choroba autoimmunologiczna, która objawia się mocnym wysuszaniem się skóry, świądem, pękaniem naskórka i tworzeniem się bolesnych ran. Leczenie AZS skupia się głównie na nawilżaniu skóry, czy zapobieganiu jest wysuszania się. W tym celu stosuje się kosmetyki łagodzące podrażnienia i nawilżające, zawierające w składzie emolienty.
Suchość skóry może także pojawiać się w rzadko występujących ogólnoustrojowych chorobach: przewlekłej niewydolności nerek, nowotworach narządów wewnętrznych.
Jak dbać o suchą skórę?
Odpowiednia pielęgnacja suchej skóry ma na celu przywrócenie fizjologicznej czynności naskórka, czyli doprowadzenie skóry do ,,zdrowego'' stanu. Do tego celu służą kosmetyki z emolientami, czyli środkami do stosowania zewnętrznego, obojętnymi biologicznie, mającymi za zadanie utrzymanie prawidłowego nawilżenia i elastyczności skóry. Emolienty stosuje się w pielęgnacji skóry nadmiernie suchej, łuszczącej się i pękającej. Ich działanie zmiękczające polega na utworzeniu na powierzchni skóry lipidowego filmu, który utrudnia ucieczkę wody z naskórka. Zawarte w emolientach substancje lipidowe naturalnie występujące w naskórku mają za zadanie uzupełniać ich niedobory i przywracać ich prawidłowy stosunek, by wytworzyć barierę ochronną.
Jeśli suchość skóry jest objawem poważnej choroby, kuracja obejmuje leczenie choroby podstawowej (np. cukrzycy). Jednak w każdym przypadku istotne znaczenie ma odpowiednia pielęgnacja skóry i unikanie czynników drażniących. Osoby cierpiące na nadmierną suchość skóry powinny unikać gorących, długich kąpieli, opalania na słońcu i korzystania z solarium, a także stosowania drażniących kosmetyków zapachowych i ostrych peelingów.
Źródło: Monika Serafin, Danuta Rosińska-Borkowska, Problem suchej skóry i jej pielęgnacji u dzieci, Borgis - Nowa Pediatria 1/2002, s. 22-25/czytelniamedyczna.pl
Tu się dzieje
