Skąd się biorą mizogini? Z nienawiści do kobiet
Skąd się biorą mizoginii? Na to pytanie można odpowiedzieć, używając tytułu znanej książki Justyny Kopińskiej "Z nienawiści do kobiet". Mizogini to mężczyźni, którzy uważają kobiety za równe sobie lub wyższe (w przeciwieństwie do szowinistów), ale mają wobec nich skrajnie negatywne uczucia: strach, nienawiść, uprzedzenia. Przyczyn tych emocji może być wiele: negatywne doświadczenia z kobietami, wychowanie, choroba. Kim są mizogini i dlaczego nienawidzą kobiet?
Dlaczego niektórzy mężczyźni nienawidzą lub boją się kobiet? To pytanie stawiało sobie wielu psychologów i filozofów, bo zjawisko to znane się od bardzo dawna (nazwa tej przypadłości pochodzi od języka starogreckiego, od słów "misos" – nienawiść, oraz "gyne" – kobieta).
Skąd się bierze mizogin? Najczęstsze przyczyny
Wyodrębniono 5 możliwych powodów mizoginizmu:
- wychowanie – niestety mizoginizm można zaobserwować u mężczyzn, którzy byli wychowywani w domach, w których mężczyźni nie szanowali swoich partnerek, lub u mężczyzn, którzy byli wychowywani przez despotyczne matki. Mizoginizm może się też z brać z przekonań religijnych (w niektórych religiach kobiety uważane są za gorsze, podległe mężczyznom istoty, np. Żydzi, modląc się, dziękują Bogu, że nie stworzył ich kobietami) lub przebywania w środowisku, w którym kobiety są obiektem kpin, ofiarami przestępstw i są traktowane w przedmiotowy sposób;
- złe doświadczenia z kobietami – mizoginizm można zaobserwować u mężczyzn, którzy mieli traumatyczne przeżycia w kontakcie z kobietami, np. byli przez nie wyśmiewani lub wykorzystywani podczas intymnych relacji, byli odrzuceni przez kobietę, którą kochali, lub wyśmiewani przez koleżanki w szkole;
- zaburzenia psychiczne – niechęć lub nienawiść do kobiet może też mieć przyczyny w zaburzeniach o podłożu psychicznym, np. fobiach, lękach;
- zazdrość – niektórzy mężczyźni mogą mieć niskie poczucie własnej wartości i zazdrościć kobietom ich urody, możliwości (np. rodzenia dzieci). Zdarza się to też z powodu zazdrości o awans lub przekonania, że kobiety odbierają mężczyznom pracę;
- strach – mizoginizm można zaobserwować też u mężczyzn, którzy obawiają się kobiet z powodu lęku przed ojcostwem, a także u tych, którzy mają bardzo rzadki kontakt z płcią piękną.
Jak rozpoznać mizogina?
Mizoginia może mieć charakter jawnej agresji wobec kobiety lub utajonej dyskryminacji. Obie formy są bardzo niebezpieczne. Jest kilka typowych zachowań, które mogą świadczyć o mizoginizmie. Na przykład:
- Mizogin nigdy nie dotrzymuje obietnic złożonych kobiecie, ale zawsze dotrzymuje słowa danego mężczyźnie. Gdy jest umówiony z kobietą, celowo się spóźnia i nie przeprasza.
- Mizogin otwarcie wyraża niechęć do kobiet, dyskryminuje je, okazuje brak szacunku lub celowo ignoruje ich obecność. Pozwala sobie na złośliwości wobec nich (celowo pomija je np. podczas powitania).
- Mizogin nie lubi, gdy kobieta ma swoje zdanie (poglądy), zwłaszcza gdy jest ono w opozycji do jego opinii.
- Mizogin faworyzuje mężczyzn przebywających w jego towarzystwie, a ignoruje kobiety. Pozwala mężczyznom na zachowania, za które kobiety by skarcił. Kobiety mają spełniać zachcianki mężczyzn.
- Mizogin w związku nie ma żadnych wyrzutów sumienia, gdy zdradza swoją partnerkę, wręcz obwinia ją za swoje zachowanie. Dba o to, aby kobieta nie czuła się przy nim zbyt komfortowo. Lubi dominować, często ucieka się do kar fizycznych lub psychicznych. Lubi upokarzać ją publicznie.
- Mizogin uwielbia głosić opinie na temat kobiet, w których jest ona traktowana przedmiotowo. Lubi rzucać kąśliwe uwagi na temat ich wyglądu, zachowania, urody. Przewraca oczami lub w inny sposób okazuje pogardę, gdy kobieta w jego towarzystwie wypowiada się na dowolny sposób.
- Mizogin lubi przypisywać sobie pomysły koleżanek i nie ma z tego powodu żadnych wyrzutów sumienia (nigdy nie postąpiłby tak wobec swoich kolegów).
Czy można wyleczyć mizogina?
Leczenie mizogina może być bardzo trudne, bo najpierw sam musiałby uznać, że coś z nim jest nie tak. Niestety większość mizoginów jest przekonanych o słuszności swoich poglądów i raczej nie chcą ich zmieniać. Gdyby jednak wyraził taką wolę, jedną z metod leczenia jest psychoterapia, dopasowana indywidualnie do pacjenta (może to być terapia behawioralna, poznawcza). Celem jej jest ustalenia przyczyny mizoginizmu oraz praca nad zmianą. W skrajnych przypadkach (gdy mizoginizm jest wynikiem lęków lub zaburzeń psychicznych), zaleca się również farmakoterapię oraz stosowanie technik relaksacyjnych.
W postępowaniu z mizoginem ważna jest też reakcja środowiska. Milcząca zgoda na zachowania i poglądy wygłaszane przez mizoginów tylko ich utwierdzają w ich zachowaniu. Warto dać mu jasno do zrozumienia, że nie podzielamy jego poglądów.
Tu się dzieje
