Oceń
W pracy spędzamy większą część dnia, dlatego ma ona tak duży wpływ na nasze samopoczucie i życie prywatne. Wielu z nas w trakcie pracy ma do czynienia z trudnymi sytuacjami, jednak nie powinno to być codziennością. Jeżeli wykonywanie obowiązków zawodowych kojarzy nam się jedynie ze stresem, smutkiem i zmęczeniem, prędzej czy później przyniesie to niekorzystne konsekwencje dla zdrowia. Niestety, wypalenie zawodowe dotyka coraz więcej osób, bez względu na wiek. Początkowo można je pomylić z ogólnym przemęczeniem i znudzeniem wykonywaną pracą. Wypalenie zawodowe zagraża przede wszystkim osobom ambitnym i przepracowanym. Może być niezdiagnozowane przez wiele lat, właśnie ze względu na ilość obowiązków i brak czasu, by zająć się własnym zdrowiem.
Nadal sporo osób ignoruje lub nie potrafi rozpoznać pierwszych, alarmujących symptomów, takich jak fizyczne i psychiczne wyczerpanie, brak satysfakcji z pracy, motywacji do działania oraz długotrwałe zmęczenie. Statystyki dotyczące wypalenia zawodowego są coraz bardziej pesymistyczne. Najnowsze badania dowodzą, że na objawy wypalenia zawodowego skarży się aż 65 procent Polaków. Skąd taka liczba?
Badanie: w Polsce 65 procent osób zmaga się z wypaleniem zawodowym
Według badania przeprowadzonego przez UceResearch i Syno Poland dla platformy ePsycholodzy.pl, wśród pracujących zawodowo Polaków aż 65 procent wskazuje symptomy wypalenia zawodowego. Tylko jedna trzecia badanych nie odczuwa żadnych tego typu objawów, a 8 procent nie potrafi tego określić. Jak podkreśla psycholożka, psychoterapeutka z Kliniki Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Poznaniu Monika Gendek, wypalenie zawodowe to sytuacja doświadczania określonych negatywnych objawów psychicznych, emocjonalnych i fizycznych związanych z aktywnością zawodową.
– Przeciążeni jesteśmy wtedy, kiedy wymagania związane z pracą przekraczają nasze zasoby, czyli następuje swego rodzaju eksploatacja – wydatkujemy energię, ale jej nie odzyskujemy – powiedziała Gendek.
W jej ocenie dzieje się tak, kiedy nie możemy np. wystarczająco zadbać o siebie w pracy, kiedy nie widzimy rezultatów ani korzyści z tego, co robimy i kiedy nie mamy wsparcia w sytuacji trudności.
– Dla każdego z nas inne czynniki będą powodowały wypalenie, ponieważ różne aspekty są dla nas znaczące i ładują nasze zasoby. Dla jednej osoby korzyść materialna będzie wystarczającym antidotum przeciw wypaleniu, a dla kogoś innego ważne i niezbędne będą także stosunki ze współpracownikami albo możliwość rozwoju, żeby mieć móc odczuwać satysfakcję z życia zawodowego – dodała psycholożka.
Wypalenie zawodowe: co może zrobić pracodawca?
Na stan psychiczny pracowników duży wpływ ma relacja z pracodawcą i to, w jaki sposób są traktowani.
Jak powiedział współautor badania i członek zarządu platformy ePsycholodzy.pl Michał Pajdak – Fakt, że tak duża liczba Polaków odczuwa symptomy wypalenia zawodowego, może wskazywać na to, że wkrótce pracodawcy będą musieli się poważnie zmierzyć z tym zjawiskiem. Konsekwencje wypalenia zawodowego mogą obejmować zwiększoną absencję pracowników, niższą produktywność i większą rotację. Przełożeni powinni zwracać uwagę na kilka elementów prowadzących do tego problemu i zacząć sprawiedliwie traktować podwładnych, a także rozsądnie obciążać ich pracą. Ważne jest też dbanie o korzystanie z urlopów, monitorowanie nadgodzin i zachęcanie do odpoczynku – podkreślił.
Podczas badania respondenci najczęściej wskazywali, że dręczy ich poczucie fizycznego i psychicznego wyczerpania, brakuje im satysfakcji z pracy, motywacji do działania, towarzyszy im długotrwałe i silne poczucie zmęczenia oraz braku energii, które trwa pomimo odpoczynku i nie jest związane z żadną inną chorobą.
Najrzadziej wymieniano trudności w relacjach pracowniczych i poczucie frustracji z wykonywanej pracy.
Wypalenie zawodowe to wielowymiarowe zjawisko
U każdego pracownika wypalenie zawodowe przebiega inaczej i może się objawiać różny sposób.
– Podstawowym składnikiem wypalenia jest subiektywne doświadczenie osoby dotyczące nadmiernego zmęczenia i wyczerpania zasobów. Ograniczenie energii może przekładać się na rozluźnienie relacji i więzi ze współpracownikami oraz klientami, przez co stają się one mniej ważne. Ponadto osoby mierzące się z tego typu problemem mogą dystansować się od wielu aspektów dotychczasowej pracy – podkreślił psycholog Michał Murgrabia i dodał, że wypalenie zawodowe jest wielowymiarowym zjawiskiem, "które niełatwo opisać w jednoznaczny sposób, zwłaszcza w czasie pandemii, kiedy pracujemy w rozproszonych zespołach".
Problem wypalenia zawodowego dotyka zarówno młodych ludzi, którzy dopiero wchodzą na rynek pracy, jak i starszych, doświadczonych pracowników. Wśród badanych, na długotrwałe zmęczenie najczęściej skarżyli się badani w wieku 18-22 lat (81 procent), ze średnim wykształceniem, zarabiający poniżej 1 tys. zł na rękę i zamieszkujący małe miejscowości.
Na brak satysfakcji z pracy i motywacji do działania skarżyli się głównie badani w wieku 36-55 lat, z wyższym wykształceniem, zamieszkujący wsie i małe miejscowości (do 5 tysięcy mieszkańców), zarabiający do 3 tysięcy złotych i mający ruchomy czas pracy. (najczęściej obowiązki zawodowe wykonują przez 4-6 godzin dziennie).
Natomiast badani, którzy wskazywali, że dręczy ich poczucie fizycznego i psychicznego wyczerpania, to osoby w wieku 56-80 lat, z wykształceniem podstawowym lub gimnazjalnym, mieszkający na wsi i najmniejszych miejscowościach, którzy zarabiają poniżej 1 tysiąca złotych i pracują przez cały tydzień.
Źródło: PAP
Oceń artykuł
Tu się dzieje
