Trening relaksacyjny Schultza stosują nawet żołnierze. Na czym polega?
Trening autogenny Schulza jest skuteczną techniką relaksacyjną. Pomaga w radzeniu sobie z przewlekłym stresem, lękiem, niepokojem. Co ciekawe, pracowali z nią nawet żołnierze jednostki GROM. Na czym polega ta technika relaksacji?
- Co to jest trening autogenny Schultza?
- Jakie korzyści przynosi trening autogenny Schultza?
- Na czym polega trening Schultza?
- Jakie są etapy treningu autogennego Schultza?
Być może wydaje się to trudne do wyobrażenia, ale stanu relaksu, spokoju i odprężenia można się nauczyć. To ważne zwłaszcza w dzisiejszych niespokojnych czasach. Skuteczna w walce ze stresem, lękiem, niepokojem, przeciążeniem psychicznym jest metoda relaksacji nazywana treningiem autogennym Schultza. Warto ją wypróbować.
Co to jest trening autogenny Schultza?
Trening autogenny Schultza jest uznaną i skuteczną metodą relaksacji, którą można stosować terapeutycznie (w leczeniu) lub zapobiegawczo. Jej dużą zaletą jest to, że można z niej korzystać samodzielnie w życiu codziennym. Łączy elementy medytacji, autohipnozy oraz jogi, ale nie jest z nimi powiązana. Technika ta poprzez stosowanie autosugestii umożliwia wprowadzenie się w stan podobny do stanów osiąganych za pomocą hipnozy.
Twórcą treningu autogennego jest Johannes Schultz, psychiatra i psychoterapeuta, który opracował zestaw ćwiczeń wywodzących się z obserwacji naturalnych reakcji pojawiających się podczas stanu relaksu i zasypiania. Metoda ta jest naturalnym sposobem oddziaływania na organizm i psychikę. Polega na wyzwalaniu reakcji rozluźnienia i koncentracji oraz stosowaniu prostych formuł autosugestii. Trening ten jest jedną z najpopularniejszych technik relaksacyjnych.
Jakie korzyści przynosi trening autogenny Schultza?
Trening Schulza jest bezpieczny, mogą stosować osoby dorosłe, dzieci powyżej 6. roku życia i młodzież, nie jest jednak zalecany dla osób chorych psychicznie i nadmiernie pobudzonych emocjonalnie. Korzyści, jakie można odnieść z techniki relaksacyjnej Schulza, to:
- zmniejszenie negatywnych skutków stresu
- złagodzenie lęku
- ustabilizowanie oddechu
- osiągnięcie stanu odprężenia i relaksu
- zmniejszenie napięcia mięśniowego
- pomoc w zasypianiu i bezsenności
- ulga w napięciowym bólu głowy i migrenie
Na czym polega trening Schultza?
Zadaniem treningu Schultza jest to, by w stosunkowo krótkim czasie (15-20 minut) zrelaksować się, odzyskać spokój i równowagę. Działa poprzez serię stwierdzeń (sugestii lub autosugestii) dotyczących ciężaru ciała i uczucia ciepła w całym ciele, co pozytywnie wpływa na autonomiczny układ nerwowy. W treningu ważną rolę odgrywa wyobraźnia odpowiedzialna za wprowadzenie umysłu w odpowiedni stan.
Naukę treningu autogennego Schultza najlepiej przeprowadzać etapami. W kolejnych etapach (trwających kilka minut) osoba relaksująca się stara się opanować w ciele: uczucie ciężaru, uczucie ciepła, odczucie pracy serca, obserwację oddechu, uczucie ciepła w okolicy splotu słonecznego, doznanie zimna na czole.
Przed przystąpieniem do treningu ważne jest stworzenie odpowiednich warunków do wizualizacji – warto w tym celu znaleźć spokojne miejsce, wygodną pozycję i zamknąć oczy. Pomocne jest wykorzystanie nagrań, w których lektor krok po kroku prowadzi przez kolejne etapy. Należy skupić się na swoim oddechu, starać się poczuć go całym ciałem, co pomoże uzyskać głębokie rozluźnienie i relaks.
Jakie są etapy treningu autogennego Schultza?
Podczas sesji treningu Schultza należy przyjąć wygodną pozycję, np. leżącą lub półleżącą w fotelu, nie należy krzyżować rąk i nóg, pod głowę można położyć poduszkę. Ważne jest ograniczenie dopływu bodźców z zewnątrz: cisza lub muzyka w tle, przymknięcie oczu, wyłączenie telefonu, lekkie zaciemnienie, pomieszczenie powinno być też przewietrzone. Po treningu nie należy wstawać raptownie, ale chwilę poleżeć. Najlepsze momenty do ćwiczenia to wczesny ranek, czas po obiedzie, po kolacji lub tuż przed zaśnięciem. Podczas treningu należy pozostać biernym, koncentrując się na wrażeniach i sugestiach.
Podczas ćwiczeń przechodzi się w kolejnych krokach przez następujące etapy:
- uczucie ciężaru ciała (np. moja prawa ręka jest ciężka, jestem spokojna/y, moja lewa ręka jest ciężka, moja prawa noga jest ciężka, moja lewa noga jest ciężka)
- uczucie ciepła w różnych częściach ciała (np. moja prawa ręka jest ciepła, l moja lewa ręka jest ciepła itd.)
- regulacja swobodnego oddychania (oddycham lekko i spokojnie)
- regulacja pracy serca (moje serce bije spokojnie)
- uczucie ciepła w okolicy splotu słonecznego (mój brzuch jest ciepły)
- uczucie chłodu na czole (moje czoło jest przyjemnie chłodne).
Trening kończy się odwołaniem stanu relaksacji poprzez energiczne wypowiedzenie zdania: „Napnij ręce, oddychaj głęboko, otwórz oczy”.
Źródła: abk.umed.pl / annadobosz.pl
Tu się dzieje
