Obserwuj w Google News

Osoba wysoko wrażliwa (WWO): jak zbudować z nią związek?

4 min. czytania
12.08.2019 16:49
Zareaguj Reakcja

W ciągu każdej sekundy organizm wysyła do mózgu 11 mln różnych informacji, ale do naszej świadomości dociera zaledwie 50. Wyjątkiem są osoby wysoko wrażliwe, które przyswajają ich znacznie więcej. Jak mają iść przez życie osoby wysoko wrażliwe i ich partnerzy?

Wysoka wrażliwość sensoryczna.
fot. Shutterstock

WWO: kim są wysoko wrażliwe osoby?

Doznają wszystkiego - emocji, zapachów, innych bodźców - intensywniej niż przeciętny człowiek. Czują, słyszą, przeżywają zbyt mocno i za bardzo. Wrażliwość na bodźce płynące z zewnątrz przerasta ich samych. Jak zatem mają sobie poradzić sobie osoby, które żyją w związku z nadwrażliwymi osobami?

Głównymi problemami tych osób jest nadmiar bodźców, które docierają do ich bodźców. Czują, że muszą przed nimi uciekać, tylko gdzie i jak, jeśli wokół jest ich pełno. Ich partnerzy słyszą: “Za dużo tu ludzi”, “Za głośno jest tutaj muzyka”, “Za dużo tu kolorów”. Mają problem ze zrelaksowaniem się i poczuciem się wystarczająco dobrze ze samym sobą. Trudno im poradzić sobie z emocjami, myślami, przez to częściej dotyka ich depresja. Uciekają w samotność, alkohol, narkotyki, bo tylko wtedy odpuszcza im napięcie.

Wysoko wrażliwi  ludzie są ekspertami w zakładaniu masek. Toną we własnych emocjach, ale grają zabawnych, uśmiechniętych, pełnych wigoru. Mają swój specyficzny odbiór świata. 

Życie wrażliwca, jak i związek z nim na pewno jest wyzwaniem. Aby relacja mogła przetrwać, druga osoba musi mieć w sobie sporo empatii, elastyczności, a z drugiej też wytrwałości psychicznej. Jest to wyzwanie w wielu obszarach: komunikacji, planowania życia, wyborów. 

Często się martwią i są mniej odporni na krytykę. Więcej czują, lepiej słyszą, odbierają silniej bodźce wzrokowe, mają wyczulony węch i smak. Zazwyczaj nie czują się dobrze w dużej grupie ludzi, szczególnie gdy towarzyszy temu duży hałas. Muszą mieć czas na wsłuchanie się we własne myśli, zrelaksowanie, zregenerowanie. Nie można po prostu przestać być osobą nadwrażliwą emocjonalnie, ale można nauczyć się z tym żyć. 

Pracę musi wykonać zarówno osoba, która zmaga się z nadwrażliwością emocjonalną, jak i jej partner. Pracę powinna zacząć osoba wysoko wrażliwa. Musi przyjrzeć się swoim emocjom. Pomóc może w tym dzienniczek, który zaleca wielu terapeutów.

Ważna informacja

Dzienniczek samoobserwacji. Zamysł tej techniki psychologicznej opierał się na prostej zasadzie: sytuacja-emocja, czyli że opisując jakieś zdarzenie, zastanawiamy się jakich emocji doświadczyliśmy. Uczucia mogą nabrać nowego sensu, gdy uświadomimy sobie towarzyszące im myśli. Myśli i uczucia oddziałują też na nasze ciało. Podczas pisania Dzienniczka należy zwracać uwagę na zachowania w danej sytuacji (ktoś zaczyna chodzić szybciej, podnosi głos, nerwowo porusza nogą, przestaje mówić lub mówi strasznie dużo itd.) i sygnały płynące z wnętrza ciała (takie jak bicie serca, zmiana tempa oddychania i temperatury ciała, różne bóle itd.).

Metoda Dzienniczka pozwala dostrzec emocje i myśli, których w życiu codziennym nie potrafimy dostrzec. Okazuje się jednak, że nasze ciało jest na tyle mądrym obserwatorem, że wysyła różne sygnały. Tak wygląda przykładowy Dzienniczek Samoobserwacji.

DATA

 

SYTUACJA

Kto? Co? Kiedy? Gdzie?

MYŚLI

Co przyszło Ci do głowy? Jakie myśli, obrazy, wspomnienia?

EMOCJE

Co czułaś/eś?    Ocen nasilenie każdego nastroju.

REAKCJE Z CIAŁA

Opisz reakcje fizjologiczne lub zachowania

Osoba powinna dążyć do tego, aby móc kontrolować sytuację. Musi uwierzyć, że jest w stanie nauczyć się reagować na uczucia, które się pojawiają. Przede wszystkim nie należy uciekać przed złymi emocjami. Próby stłumienia, odrzucenia emocji mogą spowodować jeszcze większe szkody. Nieprzyjemne emocje są tak samo potrzebne dla zdrowia emocjonalnego, jak i dobre. Ważne jest to, aby zachować wewnętrzną równowagę.

Wyjście poza strefę komfortu jest konieczne. Należy kierować się własnymi potrzebami, wyznaczyć dla siebie zdrowe granice. Odzyskanie kontroli nad swoim życiem może zająć trochę czasu (nie należy się spieszyć, wszystko wymaga czasu), ale gdy już zostanie odzyskana, osoba poczuje się bezpieczniej, łatwiej będzie ci opanować emocje. Zaakceptowanie emocji w danym momencie jest bardzo pomocne w przezwyciężaniu nadmiernej wrażliwości emocjonalnej.

Dla osoby wysoko wrażliwej najważniejsze jest, by maksymalnie ograniczać bodźce, tak aby mózg miał czas i przestrzeń na przetwarzanie tych, które do niego na bieżąco docierają. Niemal dwudziestoletnie badania problemu wysokiej wrażliwości i obserwacje ludzi, którzy są nią obdarzeni, pokazują, że komfort codziennego życia zależy od trzech czynników:

  1. Snu. Sen jest bardzo ważny dla osób wysoko wrażliwych. Bez względu na to, czy ma problem z zasypianiem, czy nie, powinny spędzić w łóżku 8 godzin. 
  2. Regularnych posiłków.
  3. Dopasowanych do siebie wypoczynków. Osoby wysoko wrażliwe osiągną równowagę i komfort życia dopiero wtedy, gdy zaakceptują w sobie to, jakie są i zaczną żyć zgodnie ze swoim rytmem. W ich trybie życia ważny jest sposób wypoczynku. Najlepiej, aby osoby te spędzały częstsze i krótsze wakacje niż długie raz do roku.

Co robić powinna osoba, która zdecydowała się żyć z osobą nadwrażliwą? 

  1. Traktuj bliską ci osobą tak samo, jak innych, ale delikatniej. Te osoby odczuwają wszystko mocniej, szybciej, również intencje. Potrzebują łagodniejszego tonu, delikatniejszego wyrażania emocji, subtelniejszego zwracania uwagi. Potrzebują też mniej gestów, słów, ekspresji. 
  2. Uszanuj kryjówkę wrażliwca. Osoby wysoko wrażliwe muszą mieć miejsce, w którym regulują swoje emocje i myśli. Może to być spacer do parku, gabinet, samochód, wędkowanie. 
  3. Wspieraj. Im więcej wrażliwiec pracuje nad sobą, tym łatwiej mu żyć. A żeby mógł pracować nad sobą, musi mieć gdzie. Taką przestrzenią jest także relacja z Tobą. 
  4. Inspiruj, zaskakuj. Małe niespodzianki pozwalają osobie wysoko wrażliwej wyrwać się ze swoich myśli, schematów, rutyny.

Źródło: focus, pieknoumyslu, wonderandponder