Amnezja - czy to choroba uleczalna?
Amnezja to jedno z najczęstszych zaburzeń pamięci, które powstaje w wyniku uszkodzenia mózgu. Przyczyny mogą być różne: uraz głowy, guz mózgu, udar, powikłania po operacjach neurochirurgicznych, urazy związane z psychiką, powstałe na skutek bardzo stresujących wydarzeń. Przyczyn jest jednak więcej.

Przyczyny zaburzeń pamięci
Do amnezji może dojść w wyniku:
- szoku emocjonalnego lub termicznego,
- wypadku lub innego traumatycznego wydarzenia,
- nowotworu,
- niedotlenienia tkanki nerwowej,
- degeneracji komórek nerwowych,
- terapii elektrowstrząsami.
Amnezja: rodzaje
Istnieją dwa rodzaje zaburzenia: amnezja wsteczna i następcza. Pierwszy rodzaj oznacza brak zdolności do przypomnienia sobie wydarzeń, które odbyły się w przeszłości. Z kolei drugi typ amnezji to niemożność zapamiętywania nowych informacji i faktów.
Wyróżnia się też amnezję dysocjacyjną, zwaną inaczej psychogenną. Jej objawy to zapominanie ważnych wydarzeń życiowych, a nawet informacji, które dotyczą tożsamości. Ten rodzaj zaburzenia zwykle pojawia się po traumatycznej sytuacji. Osoba chora cierpi na całkowitą lub częściową utratę tzw. pamięci świeżej.
Amnezja globalna – chory zapomina bardzo duże odcinki czasu ze swojego życia, czasem dotyczy to nawet całych dziesięcioleci. Co ciekawe, charakterystycznym objawem tego rodzaju amnezji jest fakt, że ustępuje ona samoistnie po kilku lub kilkunastu godzinach.Amnezja wynika z różnych zmian w mózgu. Może dojść do uszkodzenia komórek nerwowych w hipokampie, kory przedczołowej lub w wyniku uaktywnienia mechanizmów obronnych opartych na działaniu wyparcia ze świadomości zdarzeń, które nie pasują do obrazu siebie samego oraz otaczającego świata.
Interesującym wątkiem w temacie zaburzeń pamięci jest fuga dysocjacyjna. Jest to zaburzenie, które powstaje w wyniku silnie stresujących wydarzeń lub trudności. Polegające na ucieczce z dotychczasowej sytuacji, prawie zawsze nieprzyjemnej. Może objawiać się np. zmianą pracy zawodowej, albo daleką podróżą. Osoby w stanie fugi mają całkowitą amnezję wsteczną (sprawiają wrażenie nieświadomych własnej przeszłości), a po powrocie do "poprzedniej tożsamości" nie potrafią przypomnieć sobie okresu fugi. Często jest spotykana w zaburzeniach osobowości, zwłaszcza typu histrionicznego. Nie diagnozuje się fugi dysocjacyjnej po napadzie padaczkowym. Zjawiskiem podobnym jest skłonność do bezcelowych wędrówek.
Przeczytaj: Silny lek przeciwbólowy może powodować amnezję! Nowe wyniki badań
Amnezja: leczenie
Osoby, które cierpią na amnezję o podłożu organicznym, przyjmują leki oddziałujące na ośrodkowy układ nerwowy. Z kolei w trakcie amnezji psychogennej stosuje się psychoterapię połączoną z zażywaniem leków przeciwdepresyjnych oraz przeciwlękowych. Zajęcia z psychoterapii są po to, aby przypomnieć fakty utracone z pamięci.
Amnezja może ustępować całkowicie samoistnie – u pacjenta po jakimś czasie wspomnienia mogą po prostu powracać. Nie jest możliwe określenie, czy zaburzenia pamięci u chorego ustąpią po tygodniu, miesiącu czy po kilku latach.
U osób z amnezją nie można wykluczyć innych zaburzeń otępiennych. Aby wykonać dokładną diagnozę należy wykonać, m.in. test zegara czy test MMSE, a także tomografię komputerową czy rezonans magnetyczny. W ten sposób zostaną sprawdzony wewnątrzczaszkowe zmiany nowotworowej, ogniska poudarowego czy zmian sugerujących zapalenie mózgu.
Sprawdź: Czy bliska Ci osoba cierpi na chorobę Alzheimera? Test przesiewowy