Oceń
Prohibicja jest pojęciem kojarzonym z Amerykańskim Towarzystwem Krzewienia Wstrzemięźliwości i Sufrażystek, które dążyło do uporania się z problemami rosnącego alkoholizmu i przestępczości w USA na początku XX wieku. Prohibicja ma swoje źródła w USA, jednak wprowadzano ją również w innych państwach takich jak Rosja czy Finlandia.
Prohibicja - czym jest?
Prohibicja to termin oznaczający całkowity lub częściowy zakaz sprzedaży alkoholu. Historia tego pojęcia sięga pierwszej połowy XX wieku. Wprowadzono je w USA w 1920 roku w ramach 18. poprawki do Konstytucji Stanów Zjednoczonych.
Celem prohibicji była walka z przestępczością i alkoholizmem robotników. Został on częściowo osiągnięty, bowiem o połowę zmniejszyło się wówczas spożycie alkoholu w Stanach Zjednoczonych. Było także o wiele mniej przestępstw i występków, do których do tej pory dochodziło pod wpływem tej używki.
Prohibicja miała jednak także swoje ciemne strony. Na szeroką skalę rozwinęła się wówczas domowa produkcja alkoholu. Wzrósł przemyt i popularna stała się działalność mafijna.
Zobacz także: Uzależnienie od alkoholu - czy mnie dotyczy? Sprawdź, jakie są objawy alkoholizmu
Prohibicja - historia
Prohibicja w USA trwała od 1919 do 1933 roku w czasach Wielkiego Kryzysu, kiedy to Stany Zjednoczone zmagały się z wieloma problemami społecznymi. Zakaz sprzedaży alkoholu miał być sposobem na walkę z alkoholizmem. Niestety niósł on za sobą negatywne skutki.
Grupy mafijne działające w tamtych czasach obławiały się m.in. na nielegalnym rozprowadzaniu alkoholu, co niosło zgubne skutki dla rządu. W okresie prohibicji nastąpił też wyraźny wzrost wytwarzania alkoholu w domu. Wódka destylowana w domowych warunkach nierzadko była nazywana bimbrem.
Prohibicja była także wprowadzona także w innych państwach, m.in. w niektórych prowincjach Kanady, na Islandii, w Norwegii, w Finlandii, w Rosji. W Norwegii trwała 7 lat (1919-1926), w Rosji 9 (1914-1923), w Finlandii 12 lat (1919-1931), na Islandii 7 lat (1915-1922).
Oceń artykuł
