Jak wygrać z nerwicą natręctw myślowych?
Nerwica natręctw jest zaburzeniem psychicznym, które zaliczane jest do zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (OCD). Charakteryzuje się występowaniem natrętnych myśli lub (i) przymusowych zachowań. Jakie objawy daje nerwica natręctw?
Nerwica natręctw myślowych - czym jest?
Równo ustawione łapcie przy łóżku, strumień myśli, który przebiega w naszej głowie, nieustanne planowanie i zamartwianie się. Im bardziej osoba z walczy z przypływającymi myślami, tym one manifestują się silniej. Co dzieje się w głowie osoby, która ma skłonność do nerwicy natręctw myślowych?
Nerwica natręctw to kolejne z zaburzeń, która wpisana została na listę chorób cywilizacyjnych. W ICD-10 Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób uznaje się, że przyczynami zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne są konflikty, trudne sytuacje oraz problemy, których osoba nie potrafi rozwiązać. Zaburzenia nerwicowe przejawiają się w sferach przeżywania, zachowania, myślenia, postrzegania. Duży udział w rozwoju choroby ma nieustanny stres.
W rozwoju nerwicy natręctw duży wpływ ma poczucie niedowartościowania i niespełnienia. Negatywna ocena własnego “Ja” powoduje poczucie bycia gorszym, niezrozumianym, pominiętym. Uważa się, że nerwica natręctw rozwija się na bazie osobowości anankastycznej - to typ osoby, którą cechuje m.in. porządek, perfekcjonizmem, kontrola umysłową, wszystko kosztem elastyczności, otwartości i efektywności. Osoba zachowuje krytycyzm wobec objawów choroby.
Obsesyjne myśli najczęściej dotyczą negatywnych wydarzeń, jak również własnego życia, religii, seksu. Na nerwicę natręctw cierpią tak samo często mężczyźni, jak i kobiety. W mechanizmie jej powstawania pod uwagę brane są zmiany w funkcjonowaniu niektórych obszarów mózgu, nieprawidłowe wydzielanie neuroprzekaźników, a także zaburzenia ze sfery psychologicznej.
Z punktu widzenia neuropsychologii nerwica natręctw to zaburzeniu równowagi pomiędzy dwoma przekaźnikami neuropsychologicznymi - serotoniną i dopaminą. Poziomy serotoniny jest znacznie obniżone.
Nerwica natręctw inaczej nazywaną nerwicą anankastyczną charakteryzuje się występowaniem:
- obsesji,
- kompulsji,
- stanów psychicznych (depresji, derealizacji, autoagresji),
- podporządkowaniem się przymusowi myślenia lub wykonania natrętnych czynności,
- występowaniem myśli, wyobrażeń, impulsów przez większość dni w ciągu co najmniej dwóch kolejnych tygodni,
- przewagą myślenia abstrakcyjnego, symbolicznego, magicznego, nadmiernie uogólnionego, przeżuwanie, przymus kontrolowania, zabezpieczania przed poczuciem winy i niepowodzeniem,
- uboga mimika twarzy,
- wzmożone napięcie mięśniowe,
- jednostajna intonacja.
Natręctwa mogą być związane również z kulturą, w której żyjemy. Na przykład w kraju, w którym społeczeństwo doświadcza wysokiego bezrobocia, może to być obawa o utratę pracy, stan zdrowia, lęk o własne życie i życie najbliższych.
W kontakcie z osobami, które cierpią na to zaburzenie, odnosi się wrażenie, że nie są w pełni krytyczni wobec treści natręctw, ale jednocześnie domagają się wielokrotnych zapewnień, wyjaśnień i uspokajania.
Jak leczymy nerwicę natręctw?
Nerwica natręctw jest leczona farmakologicznie i w terapii. Leki głównie przeciwdepresyjne z grupy SSRI (selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny), np.: fluwoksatyna, paroxetyna, sertralina, klomipramina. W terapii chodzi przede wszystkim o wyrobieniu w sobie dystansu do swoich natrętnych myśl. W terapii pacjent uczy się, że myśli nie są nim. Pomóc ma w tym nasza wyobraźnia. Po nabraniu dystansu zmniejsza się w nas napięcie.
Druga strategia polega na redukowaniu kompulsywnych zachowań, czyli przymusowych czynności, które osoba wykonuje, ponieważ odczuwa silne napięcie. Posłużyć może do tego prowadzenie dzienniczka, który pomaga zauważyć, że ograniczanie kompulsji poprawia nastrój.
Jeżeli prowadzone metody leczenia (terapia i farmakoterapia) nie przynoszą rezultatów, należy jeszcze raz zrewidować leczenie, zmodyfikować leki, zintensyfikować terapię. Czasami się zdarza, że mimo to natrętne myśli nasilają się, wtedy należy wziąć pod uwagę leczenie neurochirurgiczne. Wykonywane jest rzadko i w pojedynczych przypadkach.
Nieleczona nerwica natręctw może doprowadzić do całkowitej izolacji z otoczenia.
Tu się dzieje
