Oceń
Autobiografia Księcia Harry’ego zawiera wiele rewelacji z jego życia prywatnego. W "Spare" opisał wiele sytuacji z życia, które miały wpływ na jego zachowanie, podejmowane decyzje. Jedna informacja szczególnie poruszyła czytelników.
Harry opisuje, jak przez długie lata zmagał się z agorafobią. "Byłem agorafobem", pisze w autobiografii. "Co było prawie niemożliwe, biorąc pod uwagę moją publiczną rolę" - wyjaśnia. Książę wspomina, jak "prawie zemdlał" podczas jednego przemówienia, którego "nie można było uniknąć ani odwołać".
Agorafobia trzyma ludzi w domach
Według American Psychological Association agorafobia to nadmierny, irracjonalny lęk przed przebywaniem w otwartych miejscach (przestrzeniach) lub w nieznanej lokalizacji, skutkujący unikaniem sytuacji publicznych, takich jak stanie w kolejce lub przebywanie w tłumie, z których ucieczka może być trudna lub niemożliwa. Agorafobia może towarzyszyć lękowi napadowemu (zespołowi lęku napadowego z agorafobią), w którym osoba doświadcza nieoczekiwanych napadów paniki, lub może wystąpić przy braku lęku napadowego (agorafobia bez zaburzeń lękowych w wywiadzie), gdy osoba obawia się objawów podobnych do paniki lub napadów z ograniczonymi objawami, ale nie doświadczyła pełnych napadów paniki. W takich przypadkach strach może być związany z obawą przed przestępczością, terroryzmem, chorobą lub wypadkiem.
Osoby z agorafobią mogą bać się podróży komunikacją miejską, odwiedzin w centrum handlowym, a nawet spacerów, czy po prostu opuszczania własnego domu.
Agorafobia powoduje, że w niepożądanej sytuacji pojawia się szybkie bicie serca, szybki oddech (hiperwentylacja), uczucie gorąca i zlewającego potu, złe samopoczucie, zawroty głowy. Chcąc uniknąć ataków paniki lub stresu i złego samopoczucia, osoby dotknięte agorafobią unikają otwartych przestrzeni, nowych miejsc, stopniowo wycofują się z życia publicznego i często pozostają zamknięte w domach uważanych za "bezpieczną przystań".
Zaburzenia lękowe i fobie warto leczyć, bo dzięki temu można odzyskać normalne życie. Terapią zajmuje się psycholog i psychiatra. Agorafobię leczy się za pomocą terapii poznawczo-behawioralnej, często także z pomocą farmakoterapii, która umożliwia kontrolę lęków, stresu, ogranicza ataki paniki.
Łagodzenie objawów agorafobii opiera się także na stosowaniu technik relaksacyjnych oraz rezygnacji z używek, takich jak alkohol i narkotyki, które negatywnie wpływają na psychikę człowieka i mogą wzmagać lęk.
Oceń artykuł
