Genofobia, czyli paniczny lęk przed zbliżeniem. Dlaczego boimy się seksu?
Istnieją ludzie, którzy boją się seksu. I nie są to zwykłe wątpliwości czy niepokój przed stosunkiem, a ataki paniki, które pojawiają się na samą myśl o zbliżeniu. Jak to możliwe? Zobacz, na czym polega genofobia.
- Genofobia: jak rozpoznać zaburzenie? 8 objawów
- Dlaczego boimy się seksu?
- Czy genofobię można leczyć?
Genofobia, czyli irracjonalny strach przed seksem, uniemożliwia życie seksualne. Osoby zmagające się z genofobią czują na tyle silny lęk i stres, że zbliżenia jednoznacznie kojarzą im się z czymś nieprzyjemnym, trudnym, wręcz bolesnym. Genofobii nie można pomylić z aseksualnością (całkowitym lub częściowym nieoduczwaniem pociągu seksualnego). Genofobia wywołuje wiele objawów somatycznych, które mogą wystąpić w dowolnym momencie.
Genofobia: jak rozpoznać zaburzenie? 8 objawów
Reakcje u każdej osoby z genofobią mogą być inne, jednak zaburzenie to jest dość rozpoznawalne dla bliskiego. Najczęstsze symptomy genofobii to między innymi:
- nadmierna potliwość
- szybszy oddech, problemy z oddychaniem
- suchość w ustach
- zawroty głowy
- przyśpieszone bicie serca
- napięcie mięśni
- nagłe zmęczenie
- drażliwość
U osób zmagających się z genofobią często występują zachowania unkające. Zaburzenie sprawia, że chcą zminimalizowąć ryzyko wystąpienia objawów, dlatego unikaja nie tylko seksu, ale i innych przejawów bliskości z drugim człowiekiem. Natychmiastowy, intensywny lęk, może wystąpić nawet na samą myśl o stosunku. Osoba z genofobią często zdaje sobie sprawę z tego, że jej strach jest nieuzasadniony, jednak nie potrafi w żaden sposób nad nim zapanować.
Genofobia sprawia, że partner sabotuje relację w taki sposób, by uniknąć seksu. Świadomie zachowuje się w taki sposób, by nie być pożądanym (na przykład przez długi czas nie dba o wygląd czy higienę). Gdy już dochodzi do intymnej chwili, może szukać na siłę pretekstu do kłótni. Dodatkowo cały czas wymyśla wymówki, może też kłamać. Osoby z genofobią cechują się nieprzystępnością społeczną.
Dlaczego boimy się seksu?
Choć nie musi tak być w każdym przypadku, genofobia najczęściej jest konsekwencją traumatycznego wydarzenia, do którego doszło w przeszłości. Może to być wykorzystywanie seksualne, bycie świadkiem tragedii, napaść na tle seksualnym, a nawet ból podczas pierwszego stosunku. Na nasze myślenie o seksie wpływają również czynniki kulturowe, religia i wychowanie. W niektórych przypadkach to właśnie wyrzuty sumienia związane ze złamaniem obowiązujących zasad mogą prowadzić do genofobii. Niekiedy genofobia to skutek uboczny poważnych i bolesnych schorzeń, na przykład endometriozy. Do genofobii mogą prowadzić też silne kompleksy, niepewność co do obrazu własnego ciała.
Czy genofobię można leczyć?
Tak jak w przypadku innych fobii, leczenie genofobii jest możliwe i polega na psychoterapii, której celem jest znalezienie przyczyn takiego stanu. Następnie pacjent uczy się powoli panować nad swoimi lękami. Dokładna metoda leczenia to indywidualna kwestia. Warto podjąć leczenie, ponieważ w genofobii nie chodzi jedynie o seks; wpływa ona na całe życie i zaburza większość kontaktów międzyludzkich.
Źródło: science-of-sex.com, znanylekarz.pl, mp.pl, po-cichu.pl
Tu się dzieje
