Oceń
Według NFZ, na depresję w Polsce choruje na ok. 1,2 mln osób. Trudna choroba może dotyczyć naszych bliskich, przyjaciół, współpracowników. Nieleczona prowadzi do poważnych powikłań, dlatego ważne jest umiejętne rozpoznawanie objawów i wdrożenie leczenia. Dolegliwości przy depresji mogą być różne u każdego chorego i nie zawsze związane są ze smutkiem czy przygnębieniem. Jeśli jednak podejrzewasz, że bliska Ci osoba może chorować, zwróć uwagę nie tylko na to, jak zmienia się jej zachowanie, ale też ciało. Depresja sprawia, że chorzy mają problemy ze snem, apetytem i nawracającym bólem o zmiennej lokalizacji. Choroba wpływa również na ich twarz. Jakie zmiany są widoczne w oczach?
Tak wygląda twarz depresji
Pamiętaj: depresja nie zawsze sprawia, że chory jest smutny przez większość dnia. Zdarza się, że przy bliskich taka osoba zachowuje się całkiem normalnie i nic nie wskazuje na jej pogarszający się stan psychiczny. To, co powinno nas zaniepokoić, to:
- blada, poszarzała cera
- zmęczone, przekrwione oczy (zespół suchego oka)
- cienie pod oczami
- zmiana w sposobie mówienia (inna intonacja, spowolnienie)
- sztuczna, nienaturalna mimika (asymetryczny uśmiech)
Objawem, na który zwracamy uwagę dość rzadko, jest fałda Verragutta, która sprawia, że oczy wydają się smutne, opadnięte. Symptom ten opisywano ponad 100 lat temu. W 1911 roku szwedzki psychiatra Otto Veraguth zaproponował, aby ukośne fałdy na górnych powiekach traktować jako diagnostyczne dla melancholii – kiedyś terminem tym określano depresję). Fałda Verragutta to inaczej grymas, który sprawia, że powieka cały czas jest opadnięta.Towarzyszy temu także tzw. objaw omega, związany z marszczeniem skóry powyżej nosa i między łukami brwiowymi. Zmarszczki, które powstają w ten sposób, mogą przypominać grecką literę omega.
Symptomy pojawiające się wokół oczu mogą sprawiać, że chory wygląda znacznie starzej, niż wskazuje metryka.
Źródło: E. Shorter, Wpływ Darwina na psychiatrię, The British Journal of Psychiatry (2009) 195, 473–474; gov.pl; mp.pl
Oceń artykuł
