Depresja atypowa to najczęstsza, ale specyficzna forma depresji. Jak ją rozpoznać?
Depresja zwykle kojarzy nam się z brakiem apetytu, problemami z zasypianiem i widocznym spadkiem nastroju. Tymczasem przebieg tego zaburzenia może być zupełnie inny, niż sądzimy. Dzieje się tak m.in. w przypadku depresji atypowej, której rozpoznanie stwarza wiele trudności, zwłaszcza samym chorym. Jakie symptomy mogą świadczyć o tym schorzeniu?
- Depresja atypowa: objawy, na które należy zwrócić uwagę
- Kto najczęściej choruje na depresję atypową?
Powszechna wiedza na temat depresji jest bardzo stereotypowa. Schorzenie to może u każdego przebiegać inaczej, a objawy w wielu przypadkach są bardzo mylące. Zdarza się, że u dana osoba może wyglądać na zdrową i szczęśliwą, a tak naprawdę zmaga się z poważnymi problemami natury psychicznej. Jedną z postaci depresji, którą szczególnie trudno zdiagnozować, jest depresja atypowa. Chorobę tę zaczęto badać już w latach pięćdziesiątych. Lekarze zaobserwowali, że u części pacjentów ze zdiagnozowaną depresją leczenie trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi (TLPD) nie przynosi takich efektów, jak u innych. Oznaczało to, że nie wszyscy chorzy z depresją mają takie same, klasyczne (melancholijne) objawy depresji. Co więcej, u niektórych pacjentów mogą wystąpić wręcz „odwrotne” symptomy do tych, które najczęściej przypisujemy depresji. Dotyczy to zwłaszcza kwestii snu i żywienia. Jak rozpoznać depresję atypową?
Depresja atypowa: objawy, na które należy zwrócić uwagę
Podstawową różnicą między klasyczną depresją a depresją atypową jest reaktywność nastroju. Oznacza to, że osoby z depresją atypową nie stracili zdolności do odczuwania radości w odpowiedzi na dany bodziec. W klasycznej depresji dominuje ciągłe, przewlekłe uczucie smutku. Inne objawy depresji atypowej, to:
- nadwrażliwość na odrzucenie przez innych, uczucie pustki
- hipersomnia (nadmierna senność)
- nadmierny apetyt, przyrost wagi (5 lub więcej kilogramów w ciągu trzech miesięcy)
- gorsze samopoczucie w godzinach wieczornych
- uczucie ciężkości ciała, kończyn (tzw. paraliż ołowiany)
Zaburzenia depresyjne o cechach atypowych ujawniają się zwykle we wcześniejszym wieku. Mogą również charakteryzować się widocznym spowolnieniem psychoruchowym chorego.
Kto najczęściej choruje na depresję atypową?
Depresja atypowa to wbrew pozorom bardzo rozpowszechnione zaburzenie. Szacuje się, że ta odmiana depresji dotyka nawet 30 procent wszystkich pacjentów ze zdiagnozowanym zaburzeniem. Depresja atypowa dotyczy 4 proc. populacji i częściej atakuje kobiety. Niestety, nietypowe objawy tej formy depresji stwarzają wiele przeszkód, jeśli chodzi o postawienie diagnozy. Często sami chorzy przez wiele lat ignorują symptomy.
Uważa się, że depresja atypowa występuje zwykle równocześnie z innymi zaburzeniami psychicznymi (zaburzenia lękowe, choroba afektywna dwubiegunowa, uzależnienia). Ze względu na to, pojawienie się objawów depresji atypowej powinno zawsze być sygnałem do wizyty u specjalisty.
Sposób
leczenia depresji atypowej zależy przede wszystkim od tego, z jakim innym zaburzeniem współistnieje.
Źródło: centrumdobrejterapii.pl, psychomedic.pl
Tu się dzieje
