Co to jest depresja? Rodzaje i przyczyny depresji

Depresja to termin wieloznaczny używany potocznie w odniesieniu do złego samopoczucia, obniżonego nastroju czy przygnębienia. Objawy depresji mogą być inne u każdego pacjenta. Dominuje smutek i utrata zainteresowań, choć u niektórych może wystąpić lęk. Depresja niejedno ma imię - depresja poporodowa, depresja dwubiegunowa, depresja endogenna, depresja maskowana, depresja lękowa - to tylko niektóre z rodzajów choroby. Nie pozwól by dopadła cię depresja - objawy mogą rozwijać się powoli i niepostrzeżenie. Jeśli utrudnia twoje funkcjonowanie - skonsultuj się z lekarzem!

Zobacz także: W nerwicy choruje psychika. Jakie są rodzaje nerwicy i jak ją leczyć?

Co to jest depresja?

Depresja to potoczna nazwa zaburzeń depresyjnych, objawiających się przewlekłymi zaburzeniami nastroju. Z danych Światowej Organizacji Zdrowia wynika, że depresja stanowi obecnie czwarty najpoważniejszy problem zdrowotny na świecie. Choroba ta dotyka aż 10 procent całej populacji. Dwa razy częściej dotyka kobiety niż mężczyzn.

Co to jest depresja? To przede wszystkim smutek, przygnębienie, brak radości, osłabienie, utrata zainteresowań, obniżona samoocena czy lęk i problemy ze snem. Chory może mieć natrętne myśli samobójcze, które niekiedy przekształca w czyn, dlatego tak ważne jest, by leczenie depresji było wdrożone jak najwcześniej. Pacjenci odczuwają także przykre dolegliwości ze strony ciała, które często wysuwają się na pierwszy plan, m.in.: bóle głowy, bóle żołądka, podbrzusza lub kręgosłupa.

Pamiętajmy, że depresja nie znika w cudowny sposób i nie wystarczy się "wziąć w garść", by pokonać chorobę. Zaburzenia depresyjne z powodzeniem można leczyć, stosując psychoterapię i(lub) leki przeciwdepresyjne. Możesz sprawdzić, czy masz depresję, wykonując Test Becka mierzący skalę depresji. Pamiętaj jednak, że nie zastąpi on wizyty lekarskiej, ponieważ przyczyn depresji może być wiele.

Zobacz także:  Nic cię nie cieszy? Anhedonia to główny objaw depresji

Depresja - przyczyny

Depresja jest uwarunkowana:

1. biologicznie (depresja endogenna, organiczna albo jednobiegunowa);
2. i/lub psychologicznie (depresja egzogenna, psychogenna, reaktywna).
3. przez czynniki mieszane - zarówno biologiczne (hormonalne), jak i psychiczne - np. depresja poporodowa;

Depresja endogenna - jej przyczyną są zaburzenia w produkcji neuroprzekaźników takich, jak serotonina czy noradrenalina. W przypadku depresij dużą rolę odgrywają też czynniki genetyczne. Pacjenci, których bliscy leczyli się na depresję, są w grupie ryzyka osób zagrożonych wystąpieniem tej choroby.

Depresja egzogenna - u każdego pacjenta depresja ma inny przebieg. Choroba może rozwinąć się także z powodu traumatycznych wydarzeń, takich jak:

• śmierć bliskiej osoby,
• rozwód,
• poronienie, 
• problemy w pracy,
• załamanie nerwowe,
• nieradzenie sobie z codziennymi problemami,
• narodziny dziecka.

Zaburzenia depresyjne mogą być wywołane także chorobami somatycznymi takimi jak, m.in. nadciśnienie, cukrzyca i choroby neurologiczne. Depresja może być zarówno przyczyną, jak i skutkiem takiej choroby. Depresja egzogenna może być także spowodowana działaniem leków (depresja jatrogenna) albo zażywaniem substancji psychoaktywnych.

Depresja - rodzaje

Według klasyfikacji ICD-10 epizody depresyjne można podzielić w zależności od intensywności objawów. Wyróżniamy depresję:

• łagodną (podstawowe objawy depresji o niewielkim nasileniu),
• umiarkowaną (podstawowe objawy depresji o średnim nasileniu, zniechęcenie do życia, wyraźne obniżenie funkcjonowania społecznego i zawodowego),
• ciężką bez objawów psychotycznych (przygnębienie, spowolnienie psychoruchowe, lęk, myśli i tendencje samobójcze, niezdolność do funkcjonowania wśród ludzi i w pracy),
• ciężką z objawami psychotycznymi (wszystkie powyższe objawy oraz urojenia grzeszności, winy i kary, hipochondryczne, omamy słuchowe, zahamowanie ruchowe aż do osłupienia).

Inne rodzaje depresji:

Depresja dwubiegunowa -  choroba afektywna dwubiegunowa (choroba dwubiegunowa), inaczej CHAD albo zaburzenie maniakalno-depresyjne. W chorobie tej występują zarówno objawy depresji (smutek, spowolnienie ruchowe, utrata zainteresowań, obniżona samoocena, lęk i problemy ze snem), jak i manii (nadmierne pobudzenie, drażliwość, gadatliwość, zawyżona samoocena oraz gonitwa myśli). Pojawia się zwykle w młodszym wieku i ma o wiele bardziej burzliwy przebieg niż depresja jednobiegunowa.

Depresja jednobiegunowa - to inaczej depresja ciężka, kliniczna, endogenna. W przeciwieństwie do depresji jednobiegunowej chory człowiek cierpi tylko na depresję, a nie pojawiają się u niego objawy manii. O depresji jednobiegunowej świadczą cztery grupy symptomów chorobowych – objawy emocjonalne (smutek, utrata zainteresowań, zaniedbywanie codziennych obowiązków); zaburzenia myślenia (niska samoocena, poczucie winy i porażki, myśli samobójcze), zaburzenia motywacyjne (bierność, trudności w podejmowaniu decyzji, spowolnienie psychoruchowe) i objawy somatyczne (utrata apetytu, spadek wagi, kłopoty ze snem).

Depresja sezonowa - jest związana ze spadkiem neuroprzekaźników w mózgu. Organizm reaguje w ten sposób na brak światła. Pojawia się cyklicznie, w okresach jesienno-zimowych i z nadejściem wiosny może przeminąć, ale jej objawów nie należy bagatelizować.

Depresja maskowana - trudna do wykrycia, może trwać latami. Ten rodzaj depresji objawia się przede wszystkim objawami ze strony ciała, które nasilają się pod wpływem różnych wydarzeń życiowych. Są to: przewlekłe bóle głowy, brzucha, problemy ze snem, zaburzenia seksualne, zaburzenia cyklu miesiączkowego, astma oskrzelowa, a także zaburzenia odżywiania (anoreksja, bulimia) oraz lękiem czy atakami paniki. Zwykle mijają one po przyjęciu leków przeciwdepresyjnych.

Depresja poporodowa -  smutek, zniechęcenie, płaczliwość, niemożność zajęcia się dzieckiem - to główne objawy depresji poporodowej. Depresji poporodowej, która jest chorobą i wymaga leczenia, nie należy mylić z baby blues - stanem przygnębienia, który dotyka 80 procent kobiet po porodzie. Obniżony nastrój wymagający leczenia może wystąpić także w połogu. Nieleczona depresja w ciąży negatywnie wpływa zarówno na matkę, jak i dziecko.

Depresja lękowa (agitowana) - Dominującym objawem tego rodzaju depresji jest niepokój psychoruchowy i lęk wolnopłynący oraz napady paniki. Chory bywa drażliwy i agresywny.

Dystymia - inaczej depresja nerwicowa, jej dominującym objawem jest stale obniżony nastrój o łagodnym natężeniu. Jej objawy są łagodniejsze niż objawy depresji. Należą do nich: smutek, przygnębienie, brak energii życiowej, problemy ze snem, drażliwość, napięcie, wzmożony apetyt lub spadek wagi. Aby zdiagnozować dystymię, taki stan musi utrzymywać się co najmniej przez dwa lata.

Zobacz także: Obsesje nie dają ci żyć? Możesz mieć nerwicę natręctw

ezembedezembed