Oceń
Na skróty:
Kwarantanną – kto ma na nią iść?
Na kwarantannie są osoby, które miały kontakt z osobą zakażoną i w związku z tym mogły (choć nie musiały!) zarazić się koronawirusem SARS-CoV-2, a także obcokrajowcy przekraczający granicę zewnętrzną UE. Celem kwarantanny jest odseparowanie i ograniczenie przepływu osób, które miały kontakt z czynnikami zakaźnymi, mogą być roznosicielami chorób zakaźnych, lecz jeszcze nie zachorowały i nie mają potwierdzonego wyniku testu na obecność koronawirusa SARS-CoV-2.
Kwarantanna nakładana jest przez powiatową inspekcję sanitarno-epidemiologiczną na podstawie indywidualnej decyzji, a w przypadku obcokrajowców z mocy prawa w przypadku przekroczenia granicy RP.
Kwarantanna trwa 10 dni, licząc od dnia następującego po ostatnim dniu narażenia albo styczności z zarażonym, a w przypadku obcokrajowców 10 dni, licząc od dnia następującego po przekroczeniu granic.Współdomownicy osoby objętej kwarantanną również mogą być objęci kwarantanną lub nadzorem epidemiologicznym. W tym wypadku również decyzję podejmuje sanepid.
Osoby znajdujące się na kwarantannie domowej muszą zainstalować aplikację Kwarantanna domowa (możesz ją pobrać w App Store lub Google Play, po jej zainstalowaniu zarejestruj się za pomocą numeru telefonu).
Podczas kwarantanny domowej nie wolno:
- opuszczać domu,
- wychodzić do sklepu
- spotykać się z innymi osobami.
W wytycznych sanepidu dla osób objętych kwarantanną znalazły się dwa zalecenia: stosowanie zasad higieny, a także mierzenie temperatury dwa razy dziennie.
W przypadku konieczności nałożenia kwarantanny na członków rodziny trzeba czekać na kontakt sanepidu.
Kwarantanna a praca
Osoba zatrudniona powinna złożyć pracodawcy oświadczenie, że przebywa w kwarantannie, co usprawiedliwi jej nieobecność w pracy i pozwoli ustalić zasady wykonywania telepracy lub gdy jest to niemożliwe, będzie podstawą do wypłacenia zasiłku chorobowego. W przypadku wątpliwości ze strony pracodawcy może on zweryfikować informację o kwarantannie w powiatowej stacji sanitarno-epidemiologicznej. Tyle w teorii. W praktyce bardzo często zdarza się, że osoba spełnia warunki kwarantanny, ale nie ma oficjalnej decyzji sanepidu. Co robić w takiej sytuacji? Na stronach rządowych napisano:
"Co do zasady w przypadku objęcia kwarantanną podstawą wypłaty zasiłku jest decyzja właściwego inspektora sanitarnego lub zaświadczenie lekarskie (w sytuacji, o której mowa w art. 35 ust. 1 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi – opisanej w punkcie ustalanie prawa do zasiłku chorobowego). Jednak zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 19 czerwca 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U. poz. 1066, z późn. zm.) – obowiązek, o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 2 (wynikający z tego rozporządzenia obowiązek kwarantanny) – jest równoważny z obowiązkiem wynikającym z art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Decyzji organu inspekcji sanitarnej nie wydaje się. Podstawą jest wpis w odpowiednim systemie teleinformatycznym (system EWP)."
Czy możemy wychodzić z domu, jeśli sanepid się ze nami nie skontaktował po kontakcie z osobą zakażoną? Na stronach rządowych napisano: "Jeżeli był to tzw. bliski kontakt z osobą, która ma potwierdzony pozytywny wynik testu na koronawirusa, należy pozostać w domu przez okres 10 dni. Wiążącą decyzję o kwarantannie podejmuje sanepid na podstawie wywiadu epidemiologicznego, przeprowadzonego z osobą zakażoną. Możesz zgłosić fakt kontaktu z osobą chorą na infolinii: 22 25 00 115."
Ważne! W przypadku osób, które mają słabą odporność (np. choroby przewlekłe), kwarantanna może zostać przedłużona do 20 dni.
Izolacja – kto się musi jej poddać?
Izolacji, podczas pandemii koronawirusa SARS-CoV-2, muszą poddać się osoby, które mają potwierdzone zakażenie tym patogenem. Jej celem jest odizolowanie osoby chorej, zakażonej, od osób zdrowych. Izolacja może być w warunkach domowych lub w izolatorium, a w przypadku ciężkiego przebiegu choroby COVID-19 w szpitalu. Podczas izolacji chory przebywający w domu lub izolatorium jest pod opieką lekarza POZ.
W przypadku pacjenta bez objawów klinicznych izolacja trwa 10 dni, licząc od daty uzyskania pierwszego dodatniego wyniku testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2. W przypadku pojawienia się objawów choroby, lekarz POZ może postanowić przedłużyć czas izolacji, a jej zakończenie może nastąpić nie wcześniej niż po 13 dniach od dnia wystąpienia objawów (przy czym ostatnie 3 dni muszą być bez objawów infekcji).
Nadzór epidemiologiczny – co to znaczy?
Nadzorem epidemiologicznym jest objęta osoba, która przebywała w np. w tym samym budynku, co nosiciel koronawirusa SARS-CoV-2. Co prawda nie było między tymi osobami bezpośredniego kontaktu, ale przebywały w tej samej przestrzeni. Nadzór epidemiologiczny sprawuje sanepid, który powinien się kontaktować z osobą objętą nadzorem epidemiologicznym w sprawie stanu zdrowia.
Nadzór epidemiologiczny trwa 14 dni i odbywa się w porozumieniu z pracownikami inspekcji sanitarnej. W tym czasie należy przejść na pracę zdalną w domu, zawiesić życie towarzyskie, ograniczyć do minimum wyjścia. Dwa razy dziennie mierzyć sobie temperaturę, kontrolować swój stan zdrowia.
Jeśli podejrzewasz, że masz koronawirusa, ale nie masz jeszcze objawów:
- Zostań w domu, unikaj kontaktu z innymi osobami, aby nie doszło do rozprzestrzeniania się wirusa. Wątpliwości dotyczące stanu zdrowia, wyjaśnij z lekarzem POZ telefonicznie. Nie wychodź do przychodni, nie korzystaj z komunikacji publicznej. Pamiętaj, że możesz zarazić osoby znajdujące się w przychodni lub osoby napotkane w drodze do niej.
- Myj często ręce wodą z mydłem lub dezynfekuj je środkiem odkażającym na bazie alkoholu (co najmniej 60%).
- Unikaj dotykania rękami oczu, nosa i ust.
- Zasłaniaj usta i nos zgiętym ramieniem lub jednorazową chusteczką, kiedy kaszlesz lub kichasz.
- Zachowaj bezpieczną odległość, unikaj kontaktu z osobami chorymi.
- Zasłaniaj usta i nos w ogólnodostępnych przestrzeniach zamkniętych, w środkach komunikacji, a także wszędzie tam, gdzie zachowanie odpowiedniego dystansu nie jest możliwe.
Źródło: pacjent.gov.pl/ GIS/ Ministerstwo Zdrowia
Oceń artykuł
