Zakażenie bakteryjne skóry: objawy, leczenie. Jak rozpoznać?
Gdy rana nie chce się goić, jest zaczerwieniona, zachodzi ropą, pojawia się brzydki zapach, wtedy można podejrzewać, że doszło do bakteryjnego zakażenia skóry. Jak i dlaczego bakterie atakują skórę? Jak wyleczyć zakażenie bakteryjne skóry? Wyjaśniamy, co warto wiedzieć o infekcji bakteryjnej.
Wcale nie jest tak, że skóra człowieka pozbawiona jest bakterii. Wręcz przeciwnie. Na skórze bytuje wiele mikroorganizmów, które są w symbiozie z układem odpornościowym i tworzą mikrobom skóry, czyli tzw. florę fizjologiczną skóry.
Skład flory ulega zmianie w zależności od środowiska życia, predyspozycji genetycznych, a także obecności chorób skóry. Mamy florę stałą, która składa się z bakterii bytujących na skórze przez całe życie niezależnie od innych czynników, a także florę przejściową, która składa się z bakterii bytujących na skórze przejściowo.
Zakażenie bakteryjne skóry: przyczyny
Drobnoustroje bytujące na skórze w prawidłowych warunkach nie powodują jej zakażeń. Ściśle przylegające do siebie komórki nabłonka skóry, kwaśne pH (5,4-5,9), względnie suche środowisko i naturalne substancje przeciwbakteryjne znajdujące się w skórze zapobiegają namnażaniu się patogennych bakterii odpowiedzialnych za zakażenia.
Jednak gdy dochodzi do osłabienia odporności organizmu (nowotwory, cukrzyca, AIDS) bakterie wchodzące w skład mikrobiomu mogą wywoływać zakażenia. Do zakażeń mogą również doprowadzać bakterie patogenne, które dostają się do organizmu przez urazy powstające na skórze.
Najczęstszymi patogenami izolowanymi z wykwitów skórnych są gronkowce i paciorkowce.
Zakażenie bakteryjne skóry: objawy
Objawy zakażenia bakteryjnego skóry są bardzo różne. Najczęściej skóra w miejscu zakażenia jest czerwona, bolesna, często występuje treść ropna - sączy się lub gromadzi się w krostach, pęcherzach.
Zakażeniom bakteryjnym skóry, zwłaszcza nieleczonym, często towarzyszy gorączka i dreszcze.
Zakażenie bakteryjne skóry: choroby
Bakteryjne zapalenie to termin, który obejmuje szereg schorzeń powstających na skutek zakażenia drobnoustrojami. Zalicza się do nich m.in.:
Zapalenie mieszków włosowych i figówka: to stan zapalny mieszka włosowego, objawia się występowaniem pojedynczego pęcherzyka lub licznych pęcherzyków wypełnionych ropą, czasami przebitych w centrum włosem. Pęcherzyki mogą występować na twarzy, tułowiu lub kończynach. Często związane są z depilacją lub goleniem owłosionych części skóry.
Czyrak: to stan zapalny mieszka włosowego i jego otoczenia. W przebiegu czyraka dochodzi do obumarcia i rozpadu tkanek w otoczeniu mieszka, tworzy się guz zawierający martwe tkanki, który samoistnie lub w następstwie ingerencji oddziela się od skóry, pozostawiając w niej ubytek. Towarzyszy temu ból, zaczerwienie, obrzęk.
Róża: to ostry stan zapalny skóry i tkanek leżących głębiej. Zmiany skórne umiejscawiają się najczęściej na twarzy i na kończynach dolnych. Skóra jest żywoczerwona, obrzęknięta, lśniąca, ognisko zapalne jest wyraźnie odgraniczone od otoczenia. Choroba ma nagły początek. Zmianom skórnym towarzyszy gorączka, dreszcze i objawy przypominające przeziębienie.
Liszajec zakaźny: to ostra choroba bakteryjna skóry, często występująca u dzieci. W wyniku namnażania się bakterii w skórze dochodzi do powstania pęcherzy wypełnionych treścią surowiczą lub ropną. Po kilku dniach pęcherze pękają, tworząc strupy o charakterystycznej miodowożółtawej barwie. Zmiany najczęściej występują w okolicy ust i nosa, ale mogą powstać w każdym miejscu.
Wyprysk kontaktowy: choroba ma podłoże alergiczne lub powstaje na skutek zetknięcia się z czynnikiem drażniącym. Objawem są grudki i wysiękowe krostki obejmujące większe partie ciała.
Atopowe zapalenie skóry: to najczęstsza dermatoza wieku dziecięcego charakteryzująca się uszkodzeniem bariery naskórkowej. W przypadku zaostrzenia AZS w okolicach skóry objętych wypryskiem atopowym stwierdza się cechy nadkażenia bakteryjnego. Na skórze chorych na AZS widoczne jest zaczerwienienie, grudki, pęcherzyki, sączące ranki. Z czasem skóra staje się pogrubiała, bardzo sucha, wyraźnie zaznaczają się jej naturalne bruzdy.
Zakażenie bakteryjne skóry: leczenie
Leczenie zakażeń bakteryjnych prowadzi się poprzez stosowanie antybiotyków miejscowych lub też antybiotykoterapii ogólnoustrojowej (doustnie) z zastosowaniem miejscowych środków odkażających. W wielu przypadkach konieczna jest też kuracja sterydami dostępnymi na receptę.
Przed wdrożeniem leczenia zaleca się pobranie wymazu ze zmian skórnych w celu określenia, która z bakterii jest przyczyną zakażenia. Wtedy możliwe jest wdrożenie antybiotykoterapii celowanej, dostosowanej do walki z określonym patogenem.
Nieleczone bakteryjne zapalenie skóry może się przerodzić w zakażenie uogólnione, które wiąże się z ryzykiem śmierci.
Źródło: podyplomie.pl, Medycyna Praktyczna (mp.pl)
Tu się dzieje
