Oceń
Saturacja krwi (SaO2) to nasycenie krwi tętniczej tlenem (saturacja sama w sobie określa nasycenie cieczy gazem). Wysycenie hemoglobiny tlenem jest jednym z ważniejszych parametrów życiowych. Zbyt mało tlenu we krwi przekłada się na niedotlenione tkanki.
Hemoglobina dostarcza tlen do wszystkich komórek ciała. Obecność tlenu jest niezbędna do życia i prawidłowego funkcjonowania organizmu. Zbyt mała podaż tlenu zaburza funkcjonowanie narządów, może prowadzić do ich uszkodzeń i niewydolności, a nawet śmierci.
Kiedy bada się saturację krwi? Gdy istnieje podejrzenie niewydolności oddechowej, w celu monitorowania niewydolności oddechowej, tlenoterapii czy stanu ciężko chorych pacjentów.
Pomiar saturacji krwi
Pomiar saturacji krwi wykonywany jest za pomocą pulsoksymetru - w szpitalu, przychodni lub w domu. Pulsoksymetr to urządzenie służące do nieinwazyjnego i bezbolesnego pomiaru saturacji krwi i częstotliwości tętna. Pulsoksymetr wyposażony jest w czujnik zakładany na palec, skrzydełka nosa lub małżowinę uszną.
Pomiar opiera się na wytwarzanym przez tętniącą krew przepływie pulsacyjnym oraz analizie różnic absorpcji światła przez oksy hemoglobinę i dezoksyhemoglobinę. Urządzenie pomiarowe wykorzystuje dwie diody emitujące światło czerwone i podczerwone o określonej wcześniej długości fali oraz fotodetektor.
Normy saturacji krwi
Wynik badania saturacji krwi podawany jest w procentach, które określają stopień związania hemoglobiny we krwi z tlenem.
Wartość saturacji krwi tlenem u zdrowych ludzi wynosi od (SaO2) 95 do 99%, u osób po 70. roku życia za normę uznaje się wynik w granicach 94-98%.
Podczas tlenoterapii saturacja może wynosić nawet 99-100%.
Saturacja krwi poniżej (SaO2) 92% świadczy o niewydolności oddechowej.
Saturacja 90-94% to stan zagrożenia wystąpieniem ciężkiej niewydolności oddechowej, poniżej 90% to ciężka niewydolność oddechowa.
Niska saturacja krwi
Do obniżonej saturacji dochodzi przede wszystkim w chorobach płuc, a zwłaszcza w tych chorobach, które upośledzają przepuszczalność pęcherzyków płucnych dla tlenu.
Za zaburzenia saturacji odpowiadają ponadto wszelkie przecieki anatomiczne powodujące mieszanie się krwi utlenowanej z nieutlenowaną, w tym niektóre wady serca, malformacje naczyniowe czy przecieki wewnątrzpłucne.
Dodatkowo obniżona saturacja krwi występuje też naturalnie na obszarach o obniżonym ciśnieniu atmosferycznym.
Obniżenie poziomu tlenu we krwi często dotyczy:
- przewlekłych obturacyjnych chorób płuc,
- astmy oskrzelowej,
- niewydolności serca,
- zatruć tlenkiem węgla.
Źródło: intensywnaterapia.com, mp.pl
Oceń artykuł
