Rezonans magnetyczny pozwala zobaczyć wnętrze ciała. Na czym polega badanie?

08.01.2019
Aktualizacja: 16.11.2020 21:32

Badanie metodą rezonansu magnetycznego pozwala na zobrazowanie wnętrza ciała. Nieinwazyjne i bezbolesne badanie przeprowadza się w wielu przypadkach, na przykład przy podejrzeniu chorób neurologicznych, nowotworów w obrębie miednicy, czy urazów stawów, kości, mięśni. Dowiedz się, na czym polega badanie i jak się do niego przygotować.

Rezonans magnetyczny pozwala zobaczyć wnętrze ciała. Na czym polega badanie?
fot. Shutterstock

Rezonans magnetyczny (RM, MRI), a właściwie obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego, to metoda badania umożliwiająca uzyskanie obrazu z wnętrza ciała - tkanek i narządów - bez narażenia na promieniowanie rentgenowskie. 

Zasada uzyskiwania obrazu oparta jest na oddziaływaniu falami radiowymi o różnej częstotliwości na organizm umieszczony w silnym polu magnetycznym, czyli w aparacie MR. W wyniku działania tego zewnętrznego pola magnetycznego tkanki ciała wytwarzają przez bardzo krótki czas sygnał, który zbierany jest przez detektory i który po przetworzeniu komputerowym pozwala odwzorować poszczególne przekroje ciała jako obrazy tkanek i narządów.

Badanie daje wgląd w w struktury układu nerwowego, mięśniowego, kostno-stawowego i większości narządów wewnętrznych.

Badanie metodą rezonansu magnetyczne doskonale sprawdza się w diagnostyce:

  • ośrodkowego układu nerwowego (choroby demielinizacyjne, choroby otępienne, nowotwory mózgu, obrazowanie przysadki i okolic oczodołu, udary mózgu, zaburzenia neurologiczne niewiadomego pochodzenia);
  • chorób zlokalizowanych w klatce piersiowej, śródpiersiu;
  • tkanek miękkich (urazy stawów, mięśni, więzadeł, obrazowanie guzów tkanek miękkich);
  • schorzeń miednicy (nowotwory narządów rodnych u kobiet, nowotwory gruczołu krokowego u mężczyzn);
  • gruczołów piersiowych;
  • serca.

Warto wiedzieć

Rezonans czy tomografia?

W tomografii i w rezonansie wykorzystuje się dwa różne rodzaje promieniowania. W rezonansie magnetycznym działa promieniowanie elektromagnetyczne wytworzone przez fale radiowe nieszkodliwe dla organizmu. Natomiast w tomografii komputerowej nośnikiem energii są fale X (promieniowanie rentgenowskie), które stosowane zbyt często lub w zbyt wysokich dawkach mogą prowadzić do uszkodzeń DNA.

Rezonans magnetyczny: jak wygląda badanie?

Podczas badania pacjent, umieszczony na specjalnym stole, zostaje na nim wsunięty do tunelu, w którym znajduje się centrum skanera MRI. 

Pacjent w czasie badania powinien się nie ruszać, leżeć spokojnie. Ze względu na hałas może zastosować zatyczki do uszu, jeśli ma taką potrzebę. 

Badanie trwa od 10 do nawet 90 minut. W niektórych przypadkach przed badaniem podaje się kontrast.

Rezonans magnetyczny: jak przygotować się do badania?

Badanie jest bezpieczne i nie wymaga specjalnych przygotowań. Nie trzeba na badanie zgłaszać się na czczo, chyba że istnieje wskazanie do dożylnego podania środka kontrastowego. W przypadku badania w sedacji pacjent musi pozostać na czczo (również bez przyjmowania płynów) przez co najmniej 6 godzin przed badaniem.

Należy zdjąć wszystkie ozdoby, kolczyki, zegarki itp.

W przypadku badania obejmującego całe ciało pacjent będzie poproszony o założenie jednorazowej odzieży. 

Należy jednak pamiętać, że zgłaszając się badanie, pacjent powinien mieć ze sobą:

  • ważne skierowanie;
  • dokument tożsamości;
  • aktualny wynik oznaczenia poziomu kreatyniny we krwi;
  • poprzednie wyniki badań diagnostycznych;
  • wypis ze szpitala, jeśli miała miejsce hospitalizacja;
  • książeczkę zdrowia (osoby niepełnoletnie).

Osoby niepełnoletnie na badanie muszą zgłosić się z rodzicem lub opiekunem legitymującym się oryginałem dokumentu uwierzytelniającego opiekę nad niepełnoletnim.

Rezonans magnetyczny: jakie są przeciwwskazania do badania?

Przeciwwskazaniem do wykonania badania są wszczepione urządzenia elektryczne jak: defibrylator-kardiowerter lub stymulator serca, neurostymulator, implant ślimakowy, a także metalowe ciała obce w tkankach pacjenta (np. klipsy naczyniowe po operacjach laparoskopowych, odłamki w sąsiedztwie naczyń, narządów miąższowych, gałek ocznych, płytki ortopedyczne).

Przeszkodą jest również klaustrofobia. Nie zaleca się także wykonywania badania u kobiet w I trymestrze ciąży.