Limfocyty: za wysokie i za niskie. Jakie są funkcje limfocytów?
Limfocyty bronią organizm, by nie przedostały się do niego żadne patogeny, w tym grzyby i bakterie. Dlatego, gdy badania wykażą, że w organizmie jest wysoki poziom limfocytów, to można założyć, że rozwinął się stan zapalny i organizm za pomocą tych niewielkich komórek próbuje rozwiązać problem. Obniżony poziom limfocytów może natomiast świadczyć o zaburzeniach odporności.
Limfocyty to komórki układu odpornościowego należące do grupy leukocytów (białych krwinek). Limfocyty występują przede wszystkim w narządach i grudkach limfatycznych oraz we krwi obwodowej. Są to komórki zdolne do rozpoznawania i niszczenia antygenów. Ze względu na funkcje limfocyty dzieli się na: limfocyty T, limfocyty B.
Limfocyty T odpowiedzialne są za rozpoznawanie antygenu i wytwarzanie przeciwciał. Natomiast zadaniem limfocytów B jest wystosowanie odpowiedzi odpornościowej komórkowej.
Norma dla limfocytów zawarta jest w granicach 1,0–5,0*109/l, co stanowi 20–45 proc. wszystkich krwinek białych. Prawidłowe wyniki zależne są jednak od wielu czynników, w tym od płci, wieku, a nawet metody oznaczenia.
- norma limfocytów dla mężczyzn i kobiet: 1,5–4,0*109/l,
- norma limfocytów dla dzieci: 4,0–8,0*109/l,
- norma limfocytów dla noworodków: 2–10*109/l.
ZOBACZ: Morfologia krwi: badanie podstawowe. Kiedy należy je wykonać?
Funkcja limfocytów w organizmie
Limfocyty są ważnym elementem układu odpornościowego. Odpowiedzialne są za rozpoznawanie antygenu, odpowiedź immunologiczną (obronną) organizmu i odporność.
Razem z monocytami zaliczane są do agranulocytów, które stanowią ważną grupę krwinek białych, leukocytów. Połowa limfocytów znajduje się w narządach limfoidalnych, takich jak grasica, szpik kostny, węzły chłonne, migdałki, grudki limfatyczne. Pozostała część zlokalizowana jest we krwi, tkance łącznej oraz nabłonkach.
Wskazaniem do sprawdzenia ilości limfocytów są zaburzenia odporności, stany zapalne, choroby hematologiczne. Liczbę limfocytów ocenia się, wykonując rozmaz krwi obwodowej w badaniu morfologicznym.
Podwyższone limfocyty
Podwyższoną ilość limfocytów (limfocytoza bezwzględna) obserwuje się w zakażeniach wirusowych, na przykład wirusowym zapaleniu wątroby, mononukleozie zakaźnej, cytomegalii, w krztuścu, w chorobach rozrostowych układu chłonnego: chłoniakach, szpiczaku mnogim, przewlekłej białaczce limfatycznej.
Wzrost liczby limfocytów w stosunku do wszystkich leukocytów, czyli limfocytoza względna, występuje w chorobach wirusowych, takich jak odra, świnka, ospa wietrzna, różyczka, a także w gruźlicy, kile, malarii, durze brzusznym, brucelozie, błonicy.
Wysoki poziom limfocytów towarzyszy także wrzodziejącemu zapaleniu jelit, chorobie Crohna, zapaleniu naczyń, chorobie Addisona i względnej tyreotoksykozie (nadmiarze hormonów tarczycy).
Obniżone limfocyty
Spadek liczby limfocytów, czyli limfopenia, występuje we wrodzonych i nabytych defektach odpornościowych, w pancytopenii, w ciężkich zakażeniach wirusowych, na przykład AIDS, w nowotworach, toczniu układowym, niewydolności nerek i niewydolności krążenia. Zmniejszenie liczny limfocytów może być spowodowane leczeniem kortykosteroidami.
Małą ilość limfocytów obserwuje się także u osób poddawanych chemioterapii i radioterapii.
Tu się dzieje
