Bazofile – ważne komórki dla układu odpornościowego
Te małe komórki pełnią w organizmie bardzo ważne funkcje – przede wszystkim wspierają nasz układ odpornościowy. Aby sprawdzić ich poziom, wystarczy zrobić badanie krwi. Dowiedz się, jak interpretować wyniki.
Bazofile - co to jest?
Bazofile, inaczej granulocyty zasadochłonne, należą do grupy leukocytów (białych krwinek) i stanowią ważny element układu odpornościowego. Powstają w czerwonym szpiku kostnym. W organizmie pełnią bardzo ważne funkcje: wspierają układ immunologiczny (pobudzają limfocyty B odpowiedzialne za funkcje obronne organizmu), magazynują heparynę (substancję, która przeciwdziała krzepnięciu krwi), histaminę (substancję, która rozszerza naczynia krwionośne i zwiększa ich przepuszczalność) oraz serotoninę (substancję odpowiedzialną za przekazywanie informacji pomiędzy komórkami mózgowymi). Chronią organizm przed patogenami.
W ostatnich latach bazofile były przedmiotem wielu badań ze względu na ich związek z alergiami. Ustalono, że komórki te są aktywne w procesach uczuleniowych i w reakcjach na pasożyty jelitowe, a także są istotnym elementem procesów zapalnych i odpornościowych.
Bazofile odgrywają bardzo ważną rolę w chorobach alergicznych - mają specjalne receptory, do których są w stanie przyłączyć się immunoglobuliny E. Po ich połączeniu się wraz komórkami tucznymi oraz alergenem dochodzi uwolnienia magazynowanych w bazofilach substancji, w następstwie czego pojawiają się objawy alergiczne, m.in. katar, kichanie, duszność. Może też dojść do wstrząsu anafilaktycznego.
Dowiedz się także: Alergia: co to takiego? Wszystko, co musisz wiedzieć o alergii
Bazofile - jak się je bada?
Aby oznaczyć poziom bazofilii, należy wykonać ogólne badanie krwi ( morfologia krwi). Próbkę pobiera się z krwi obwodowej. Najlepiej wykonać to badanie na czczo (ostatni posiłek powinien być zjedzony 8 godzin wcześniej), choć nie jest to wymóg. Na wynikach, obok uzyskanych wartości, podane są normy laboratoryjne. To ważne, ponieważ w zależności od wybranej metody analizy oraz odczynników laboratoryjnych, te normy mogą się różnić.
Jeśli badanie wykaże niepokojące odchylenia od normy, wykonuje się również rozmaz.
Kiedy sprawdza się poziom bazofilii?
Wskazaniem do sprawdzenia poziomu bazofilii są przewlekłe stany zapalne, infekcje pasożytnicze, alergie, a także podejrzenie choroby mieloproliferacyjnej czy białaczki.
Bazofile – jakie są normy?
Przyjmuje się, że normy dla bazofili wynoszą odpowiednio:
- od 0 do 1% wszystkich krwinek białych,
- od 100 do 150/µl (czyli od 100 do 150 bazofili w jednym mikrolitrze krwi), w niektórych laboratoriach przyjmuje się za normę wynik od 100 do 300/µl .
Zarówno podwyższony, jak i obniżony poziom bazofili świadczy o tym, że z organizmem dzieje się coś niepokojącego. Z wynikiem badania należy zgłosić się do lekarza, który zinterpretuje uzyskane wartości i w razie potrzeby zleci dalsze badania.
Bazofile poniżej normy – co to oznacza?
Wynik poniżej normy, czyli poniżej 100/µl (bazopenia), może być stanem po chemioterapii lub radioterapii. Może również świadczyć o nadczynność tarczycy i kory nadnerczy, przewlekłym i silnym stresie, zapaleniu płuc lub gorączce reumatycznej. Mniej bazofilii mają też osoby uzależnione od kokainy.
Niski poziom bazofilii może być też stanem polekowym, pojawić się np. po przyjmowaniu leków przeciwpadaczkowych, hormonalnych, antybiotyków, antydepresantów, niesteroidowych leków przeciwzapalnych, sterydów.
Bazopenia może też być wskaźnikiem owulacji.
Bazofile powyżej normy – co to oznacza?
Wynik powyżej normy, czyli powyżej 300/µl (bazofilia), najczęściej pojawia się w stanach alergicznych lub po przebytej infekcji (np. ospie wietrznej czy przewlekłym zapaleniu zatok). Jednak podwyższony wynik może również świadczyć o niedoczynności tarczycy, zapaleniu jelita lub przewodu pokarmowego (np. chorobie Leśniowskiego-Crohna), białaczce szpikowej czy gruźlicy.
Podwyższony poziom bazofilii pojawia się również po operacyjnym usunięciu śledziony, terapii estrogenami, a także przy niektórych nowotworach (np. raku płuc, chłoniaku Hodgkina). Do bazofilii może dochodzić również w chorobach przebiegających z dużym stężeniem lipidów, np. zespole nerczycowym lub cukrzycy, a także przy niedoborach żelaza.
Tu się dzieje
