Cesarskie cięcie krok po kroku. Jakie są wskazania do tego zabiegu?

Cesarskie cięcie, potocznie zwane "cesarką", to zabieg chirurgiczny polegający na rozcięciu powłok brzusznych oraz macicy i wyjęciu dziecka. Zazwyczaj wykonuje się go wtedy, gdy istnieją przeciwwskazania do porodu naturalnego. Jak wygląda cesarskie cięcie krok po kroku i ile trwa? Czy będziesz coś czuła w trakcie i czy zostanie ci "pamiątka" po zabiegu w postaci blizny? Odpowiedź na te pytania znajdziesz w artykule.

Zobacz także:  Przewidywany termin porodu - poznaj go za pomocą naszego kalkulatora! 

Poród to ważne wydarzenie w życiu kobiety. Niektóre mamy chcą rodzić tylko naturalnie, inne się tego boją i marzą właśnie, by dostać skierowanie na cesarskie cięcie. Jakie warunki trzeba spełnić, by zostać zakwalifikowanym do tego zabiegu?

Cesarskie cięcie - wskazania

Według rekomendacji Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego cesarskie cięcie wykonuje się, gdy:

• dziecko ułożone jest nieprawidłowo
• zbyt duża jest główka dziecka
• występują zaburzenia akcji serca płodu
• poród przebiega zbyt wolno
• nastąpił krwotok z powodu odklejonego łożyska
• występuje łożysko przodujące (gdy łożysko blokuje szyjkę macicy i uniemożliwia poród drogami natury)
• matka ma wadę serca i niewydolność krążenia
• matka ma wadę wzroku (istnieje niebezpieczeństwo, że podczas parcia odklei się siatkówka)
• miednica jest zbyt wąska
• nastąpiło wypadnięcie pępowiny

Wskazaniami do wykonania cesarskiego cięcia są także choroby płuc, patologie położnicze w obrębie miednicy, skrzywienie kręgosłupa uniemożliwiające poród naturalny, czynniki psychiatryczne (np. tokofobia - lęk przed porodem), opryszczka w ciąży lub zakażenie wirusem HIV.

Cesarskie cięcie - na życzenie. "Cesarka" a poród naturalny

Zwolenniczki porodu naturalnego krytykują matki, które miały "cesarkę" za rozczulanie się nad sobą, ponieważ ich zdaniem "poród musi boleć". Dodają, że cesarka osłabia dziecko, które jest "wyrwane z brzucha", zamiast przejść drogi przez kanał rodny.

Lekarze najczęściej namawiają kobiety do rodzenia siłami natury, argumentując, że cesarskie cięcie jest ingerencją w ciało kobiety. Czy to znaczy, że cesarskie cięcie niesie ze sobą ryzyko powikłań? Niekoniecznie. Jest to jednak zabieg, po którym zostaje rana, a kobieta jest znieczulana, a czasem usypiana.

Dodatkowo, matki rodzące przez "cesarkę" dłużej dochodzą do siebie, później pojawia się u nich pokarm i są bardziej narażone depresję poporodową, ponieważ widzą dziecko pierwszy raz dopiero kilka godzin po porodzie. Z kolei ich koleżanki rodzące naturalnie mają wyższy poziom prolaktyny i oksytocyny (hormonu macierzyństwa przeciwdziałającemu stresowi, łagodzącemu lęk i zacieśniającemu więź matki z dzieckiem) i wcześniej zaczyna się u nich laktacja.

W państwowych szpitalach położniczych w Polsce cesarskie cięcie zawsze musi mieć uzasadnienie medyczne. Inaczej jest w prywatnych klinkach, gdzie za odpowiednią opłatą kobieta może decydować, jak chce rodzić. Należy jednak pamiętać, że przy "cesarce" nie ma możliwości zorganizowania porodu rodzinnego ani przecinania pępowiny przez ojca dziecka.

Cesarskie cięcie - jak wygląda i ile trwa? Jak się przygotować?

Masz wskazania do cesarskiego cięcia, poród tuż tuż, a ty zastanawiasz się, jak to będzie wyglądało? Na izbę przyjęć musisz zgłosić z wyprzedzeniem. Zabierz ze sobą skierowanie, dowód osobisty, aktualne zaświadczenie o ubezpieczeniu, wyniki badań i kartę ciąży. Być może zostanie pobrana ci krew i wykonane badanie moczu. Nie zapomnij o wyprawce dla dziecka i rzeczach dla siebie.

Co jeszcze powinnaś zabrać ze sobą?

• koszule
• kilka zmian bielizny
• jednorazowe majtki dla ciężarnych
• środki higieniczne (chłonne podpaski)
• maszynkę do golenia, by usunąć włosy w okolicy cięcia
• coś do czytania, aby umilić sobie czas oczekiwania.

Pamiętaj, by przed zabiegiem cesarskiego cięcia być na czczo.  Położna zaproponuje czopki glicerynowe na wypróżnienie. Przed "cesarką" pielęgniarka podłączy cię do aparatu KTG, by skontrolować stan dziecka, zmierzy ciśnienie i założy wenflon, przez który będziesz mieć podawane leki. Dostaniesz również kroplówkę, żeby się nie odwodnić. Partner będzie mógł ci towarzyszyć do czasu, aż trafisz na blok operacyjny. Potem się z nim rozstaniesz. Nie martw się, nie na długo, cały zabieg trwa około pół godziny.

Podczas cesarskiego cięcia nie odczuwasz skurczów i nie musisz przeć. Brzuch będzie zasłonięty specjalnym parawanem, więc nie widzisz porodu, ale możesz rozmawiać z lekarzem. Po przecięciu pępowiny neonatolog po raz pierwszy dotknie twoje dziecko. Jeśli wszystko będzie w porządku, za chwilę przytulisz swoje maleństwo, po czym zostanie one przeniesione do specjalnego kącika na ważenie i marzenie.

Cesarskie cięcie - znieczulenie

Cały zabieg cesarskiego cięcia jest nadzorowany przez anestezjologa, który dba o to, by nic cię nie bolało. Jeśli "cesarka" jest planowana, najczęściej przeprowadza się ją w znieczuleniu przewodowym. Cienką igłę wkłuwa się między 3. a 4. krąg lędźwiowy, co powoduje czasowy bezwład ciała od pasa w dół. Wkłucie nie powinno boleć, choć niektóre mamy opisują je jako nieprzyjemne. Znieczulenie powinno zacząć działać po ok. 2-3 minutach.

Jeśli decyzja o cesarskim cięciu jest nagła, zabieg wykonuje się w znieczuleniu ogólnym (narkozie).

Cesarskie cięcie - blizna

Wiele kobiet martwi się, że po zabiegu cesarskiego cięcia zostaną oszpecone brzydką blizną. Kiedyś się tak zdarzało, ponieważ wykonywano cięcie pionowe. Teraz skórę nacina się poziomo, tuż nad wzgórkiem łonowym, i delikatnie się ją rozsuwa, aby wyjąć noworodka. Blizna po cesarskim cięciu jest zazwyczaj niewidoczna i pozwala, by następny poród przebiegł siłami natury.

Zobacz także:  Odejście wód płodowych i regularne skurcze. 40. tydzień ciąży to czas na poród! 

Spodziewasz się dziecka? Sprawdź, jaką będziesz mamą!