Autyzm wczesnodziecięcy: 5 objawów, które powinny zaniepokoić rodzica
Wśród wyróżniających się naukowców można spotkać wiele osób z autyzmem. Zaburzenie kontaktu, które prowadzą do bezradności w sprawach praktycznych, są typowe dla roztargnionych profesorów. Wynika to z tego, że często mocną stroną osób autystycznych jest myślenie abstrakcyjne i logiczne. Mimo to w dzieciństwie osoby te często zmagają się z problemami w uczeniu się i zachowaniu w szkole? Jak najwcześniej rozpoznać autyzm wczesnodziecięcy? Jak pomóc i zrozumieć dziecku z autyzmem?
Autyzm wczesnodziecięcy: jak rozumieć to zaburzenie?
Podstawowym zaburzeniem występującym u dzieci z autyzmem jest ograniczenie ich relacji społecznych. Ograniczenie to determinuje całą osobowość. Nawet jeśli intelekt często jest powyżej średniej, popędy i instynkty są często bardzo zaburzone. Uwidacznia się to przy funkcjonowaniu w codzienności.
Od pierwszego kontaktu z dziećmi autystycznymi uderza wyraźny defekt emocjonalny. Widać to w izolowaniu się, gdy są pośród ludzi. Brakuje u nich okazywania uczuć, które normalnie powoduje, że przebywanie z małymi dziećmi jest tak pogodne i rozczulające. Nigdy nie słychać, aby próbowały się przypodobać czy być miłe. Dzieci autystyczne bywają skrajnie egocentryczne, podążają za własnymi pragnieniami, zainteresowaniami i spontanicznymi impulsami, nie biorąc pod uwagę narzuconych z zewnątrz ograniczeń.
Leo Kanner, amerykański lekarz psychiatra wyróżnił 5 cech, które świadczą o autyzmie wczesnodziecięcym. Pomaga to rodzicom odczytać niepokojące objawy, które naporwadzają na sięgnięcie po profesjonalną pomoc dla dziecka.
- Głęboki brak kontaktu emocjonalnego z innymi ludźmi. Dzieci te, gdy są małe, wydają się zdystansowane i obojętne wobec innych ludzi, zwłaszcza wobec innych dzieci. Specjaliści mówią o tzw. skrajnie autystycznym samotnictwie.
- Obsesyjne pragnienie zachowania niezmienności. Jest to widoczne w oporze wobec zmian w codziennym porządku zajęć, w powtarzających się czynnościach wymyślonych przez dziecko, np. ciągłe puszczanie zestawu piosenek w tej samej kolejności, stanowcze naleganie na rytuały.
- Intensywne przywiązanie do określonych przedmiotów. Przedmioty te są wykorzystywane do wykonywania powtarzających się czynności, np. wagoniki, tory, wstążka.
- Mutyzm lub rodzaj mowy, którego celem nie wydaje się komunikacja międzyludzka.
- Duży potencjał poznawczy, ujawniający się niezwykłą sprawnością pamięcią u tych dzieci, które potrafią mówić.
Różnorodność autyzmu dziecięcego?
Dzieci z autyzmem są zdolne do oryginalnych pomysłów. Tak naprawdę potrafią one tworzyć jedynie w oryginalny sposób, choć sama nauka sprawia im trudność. Nie jest im łatwo przyswajać i uczyć wiedzy. Rodzicom szczególnie trudno jest zrozumieć problemy w uczeniu się. Oczekują oni współpracy przy codziennych czynnościach, takich jak mycie, ubieranie, jedzenie. Dlatego to właśnie te sytuacje stają się pretekstem do awantur i złośliwych reakcji opiekunów i otoczenia.
Lata przedszkolne dla autystycznych dzieci i ich rodzin często oznaczają fazę największej trudności. Rodziców w tym okresie mogą martwić różnorodne formy zaburzeń zachowań. W niemal wszystkich przypadkach nauka języka jest opóźniona, a w niektórych zdolność ta w ogóle nie zostaje nabyta. Większość małych dzieci z autyzmem wydaje się nie rozumieć, co inni do nich mówią, a nawet co się wokół nich dzieje. Często podejrzewa sie głuchota. To powoduje, że ich kontakty międzyludzkie są ograniczone. Często mówi się, że małe dzieci z autyzmem zachowują się tak, jak gdyby inni ludzie nie istnieli.
Źródło: Autyzm i zespół Apergera, Uty Frith
Tu się dzieje
