Zapłodnienie in vitro to szansa na dziecko. Na czym polega sztuczne zapłodnienie?
Zapłodnienie pozaustrojowe metodą in vitro to zapłodnienie odbywające się w warunkach laboratoryjnych. To metoda dająca wielu parom możliwość posiadania dziecka. Owiana jest kontrowersją, ale nie każdy wie, na czym tak naprawdę polega. Dowiedz się, jak przebiega zapłodnienie metodą in vitro i kto kwalifikuje się do takiej procedury.
Zapłodnienie pozaustrojowe metodą in vitro (IVF) polega na pobraniu komórki jajowej od kobiety oraz plemników od mężczyzny i połączeniu ich w warunkach laboratoryjnych, a następnie wprowadzeniu powstałego zarodka do macicy kobiety.
In vitro, czyli zapłodnienie pozaustrojowe jest określane jako metoda leczenia niepłodności, ponieważ często umożliwia poczęcie i urodzenie dziecka osobom, którym nie udało się to, pomimo stosowania innych metod. Zapłodnienie metodą in vitro nie powoduje, że któreś z partnerów nagle uzyska płodność, ale pozwala zrealizować cel, jakim jest zajście w ciążę i urodzenie dziecka.
Zapłodnienie metodą in vitro nie ma 100 proc. skuteczności. Można jednak podejmować kolejne próby zapłodnienia w porozumieniu z lekarzem.
Zapłodnienie in vitro: na czym polega? Procedura krok po kroku
Zapłodnienie metodą in vitro, zwane sztucznym zapłodnieniem, to metoda zapłodnienia polegająca na doprowadzeniu do połączenia komórki jajowej i plemnika w warunkach laboratoryjnych poza żeńskim układem rozrodczym, której celem jest pobudzenie jajników do produkcji komórek jajowych poprzez podawanie hormonów.
Lekarze mają do wyboru dwie metody. U niektórych kobiet stosowana jest w pierwszej kolejności terapia blokująca produkcję własnych hormonów przez przysadkę mózgową poprzez podawanie analogów GnRH. Zastrzyki podaje się po owulacji w poprzednim cyklu lub w połowie poprzedniego cyklu, jeśli wcześniej była zastosowana antykoncepcja. Dopiero po zablokowaniu przysadki i zaprzestaniu produkcji hormonów po kilkunastu dniach od pierwszego podania analogów GnRH rozpoczyna się podawanie gonadotropin stymulujących jajniki. Procedurę można wykonać w dowolnym momencie. Podaje się również leki stymulujące od drugiego lub trzeciego dnia cyklu. Jednocześnie kobieta otrzymuje zastrzyki blokujące z agonistą.
W następnej kolejności, gdy pęcherzyki z komórkami jajowymi dojrzeją, lekarz podejmuje decyzję o zakończeniu kuracji hormonalnej i pobraniu płynów pęcherzykowych z komórkami jajowymi.
Zabieg ten przeprowadzany jest w znieczuleniu i polega na pobraniu komórek jajowych za pomocą punkcji igłą pod kontrolą USG dopochwowego. Po nakłuciu pobierany jest płyn z komórkami jajowymi, które są następnie oczyszczane z komórek ziarnistych w laboratorium i poddawane zapłodnieniu, pobranymi wcześniej od mężczyzny plemnikami.
Po zapłodnieniu komórek możliwy jest transfer, czyli przeniesienie zarodków do macicy kobiety. Przeniesienie zarodków do macicy może być wykonane już kilka dni po zapłodnieniu zarodków lub dużo później – zamrożone zarodki można podać w innym cyklu.
Zapłodnienie in vitro: dla kogo? Te osoby mogą skorzystać
Zapłodnienie pozaustrojowe metodą in vitro przeznaczone jest dla osób (par), które z różnych przyczyn nie mogą mieć dziecka w sposób naturalny. Czasami w grę wchodzi ciężka choroba któregoś z partnerów, bezpłodność kobiety lub mężczyzny.
Według WHO niepłodność ma miejsce wtedy, gdy po 12 miesiącach regularnego współżycia bez stosowania antykoncepcji nie dochodzi do ciąży. Problem niepłodności może dotyczyć obojga partnerów.
Zapłodnienie pozaustrojowe stosuje się w przypadkach:
- niedrożności lub zrostów w jajowodach,
- nieprawidłowych parametrów nasienia u mężczyzny,
- endometriozy,
- obniżonej rezerwy jajnikowej,
- nieskutecznego leczenia dotychczasowego i wieloletniej niepłodności o nieznanej przyczynie,
- przedwczesnego wygaśnięcia funkcji jajników.
Przeciwwskazaniem do in vitro jest zły stan zdrowia kobiety, brak funkcji jajnika, niektóre nowotwory.
Skuteczność zapłodnienia metodą in vitro określa się na poziomie 20-40 proc. Wiele zależy od wieku kobiety, masy jej ciała, od tego, czy pali papierosy, czy leczy inne choroby oraz od tego, jak jej organizm reaguje na stymulację hormonalną.
Zapłodnienie in vitro: ile kosztuje? Dofinansowanie do in vitro
W niektórych miastach czy gminach w Polsce, w których zapłodnienie pozaustrojowe nie podlega refundacji, z takiej metody można korzystać wyłącznie prywatnie, ponosząc przy tym pełnię kosztów.
Podstawowe koszty zapłodnienia pozaustrojowego oscylują wokół 10-20 tys. złotych za jedną próbę zapłodnienia. Przy czym najdroższa jest część biochemiczna, czyli pobranie komórek jajowych, zapłodnienie, transfer zarodków do macicy – ten etap to nawet 60-70 proc. całej kwoty. Pozostałe wydatki obejmują koszt leków, badań hormonalnych, wizyt lekarskich i USG.
Należy jednak mieć na uwadze, że koszt całości procedury uzależniony jest od bardzo wielu czynników m.in. od rodzaju przeprowadzonej stymulacji hormonalnej, dodatkowych badań, np. diagnostyki preimplantacyjnej oraz kosztu leków. Dlatego finalny koszt całej procedury ustalany jest indywidualnie.
ZOBACZ TAKŻE:
Tu się dzieje
