Choroba Duhringa – czym jest i jak się objawia?
Choroba Duhringa, nazywana inaczej opryszczkowatym zapaleniem skóry, to schorzenie wynikające z nietolerancji glutenu. Jak się objawia?
Choroba Duhringa jest efektem nietolerancji glutenu, zatem jej leczenie polega głównie na stosowaniu diety bezglutenowej. Choroba ta objawia się charakterystycznymi zmianami skórnymi. Co musisz o niej wiedzieć?
Choroba Duhringa – na skróty:
Choroba Duhringa – co to?
Choorba Duhringa, czyli opryszczkowate zapalenie skóry, to schorzenie wynikające z nietolerancji glutenu. Jest to białko występujące w zbożach. Choroba Duhringa charakteryzuje się występującymi symetrycznie i swędzącymi zmianami na skórze.
W Polsce schorzenie to rzadko jest właściwie diagnozowane oraz leczone.
Choroba Duhringa – objawy
Objawy tego schorzenia wynikają z nietolerancji na gluten, czyli białko występujące w zbożach. Choroba ta pojawia się zazwyczaj u osób w wieku 14-40 lat i częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet. Może być ono dziedziczone z pokolenia na pokolenie.
Choroba Duhringa objawia się pęcherzykami zawierającymi płyn, rumieniem, swędzącymi grudkami, a nawet pokrzywką. Zmiany skórne pojawiają się na plecach, pośladkach, łokciach, kolanach, okolicy kości krzyżowej, twarzy oraz na głowie. Ich cechą charakterystyczną jest to, iż występują symetrycznie.
Objawy choroby nasilają się, kiedy chory przyjmie lek zawierający w swoim składzie jod. Podobnie sytuacja przedstawia się w przypadku posiłków zawierających ten właśnie pierwiastek.
Szacuje się, że ok. 10% pacjentów, oprócz zmian skórnych, skarży się także na dolegliwości przewodu pokarmowego. Wynikają one z częściowego lub całkowitego zaniku kosmków jelitowych. Objawem tego może być np. depresja, niedokrwistość lub osłabienie.
Choroba Duhringa – leczenie
Zazwyczaj w celu wyleczenia choroby Duhringa wystarczy wprowadzenie właściwej diety. Będzie ona polegała na wyeliminowaniu glutenu oraz laktozy. Kiedy jednak objawy są uciążliwe, konieczna może okazać się terapia farmakologiczna.
Do wyleczenia zmian skórnych spowodowanych tych schorzeniem stosuje się maści przeciwświądowe bądź sulfonamidy. Ich stosowanie poprawia wygląd skóry. Osoby cierpiące na to schorzenie powinny także unikać przebywania nad morzem, ponieważ występuje tam jod, który sprawia, że objawy się nasilają.
Przy rozpoznaniu choroby i wdrożeniu właściwego leczenia dużą rolę odgrywa także wykonanie specjalistycznych badań. Jest to biopsja skóry niezmienionej chorobowo i znajdującej się wokół wykwitów.
Wskazane jest także sprawdzenie zmian dotyczących kosmków jelitowych i ich sąsiedztwa.
Tu się dzieje
