Oceń
Udar mózgu jest trzecią przyczyną śmierci po chorobach serca, nowotworach oraz najczęstszą przyczyną inwalidztwa ludzi po czterdziestym roku życia. Jest to zespół objawów neurologicznych, powstałych w wyniku nagłego zaburzenia dopływu krwi do mózgu. Udar powstaje, gdy duża tętnica doprowadzająca krew do mózgu lub mała tętniczka wewnątrz mózgowa ulegnie zamknięciu, dużemu zwężeniu (udar niedokrwienny) lub pęknięciu (udar krwotoczny) i nie doprowadzi krwi z tlenem i substancjami odżywczymi do określonego obszaru mózgu.
Dlaczego niektórzy chorzy po udarze do końca życia zmagają się z jego skutkami, a inni wracają do pełni zdrowia? Skutki udaru zależą od kilku czynników: rodzaju udaru, wielkość uszkodzonego obszaru mózgu i jego umiejscowienie, a także współistnienie dodatkowych chorób, np. niewydolności serca, zaburzeń rytmu serca, które mogą mieć istotny wpływ na proces zdrowienia i rehabilitacji. Udar mózgu może wpływać na pamięć i myślenie, wzrok, mowę, przełykanie, osłabienie rąk i dłoni, kontrolę pęcherza, bóle mięśni i stawów, osłabienie nóg i równowagę. Istnieje też kilka "ukrytych" następstwa udaru, które nie zawsze kojarzone są z tą chorobą neurologiczną, a mogą utrzymywać się przez długie lata po wylewie lub zawale mózgu.
Ukryte następstwa udaru. Zwróć uwagę na trzy objawy
Zrozumienie ukrytych następstw udaru może nie być łatwe, jednak rodzina, znajomi, bliscy osób po udarze powinni być czujni. Nawet gdy skutki udaru ustępują i pacjent wraca do zdrowia fizycznego, może zmagać się z problemami natury psychicznej. Jest to związane ze zmianami w mózgu powstałymi na skutek udaru, a także silnym przeżyciem, traumą wywołaną przez samą chorobę i jej następstwa. Osoba wcześniej zdrowa, aktywna fizycznie, zawodowo, towarzysko, po udarze może zmagać się z niepełnosprawnością, a to odbija się na pewności siebie, często odbiera chęć życia.
U osób po udarze mogą występować:
- Zmęczenie, które nie mija po odpoczynku.
- Zaburzenia w wyrażaniu emocji - wymuszony płacz lub śmiech bez jasnego powodu. Chorzy niezależnie od ich woli, często w nieodpowiednich sytuacjach płaczą lub śmieją się. Zaburzenia te wymagają szczególnego zrozumienia i cierpliwości ze strony rodziny, gdyż chory nie może ich opanować.
- Lęk i depresja, smutek po doznaniu udaru i wywołanych przez niego zmianach w zachowaniu. Osoby po udarze mogą być bardziej rozdrażnione, impulsywne, przesadnie emocjonalne. Mogą wykazywać zobojętnienie na proces leczenia. Współistnienie depresji bardzo utrudnia rehabilitację z powodu braku współpracy pacjenta.
Jeśli u chorego po udarze występują tzw. ukryte następstwa choroby związane ze zmianami nastroju, depresją, lękiem, smutkiem i apatią, warto zgłosić się po pomoc do lekarza prowadzącego neurologa oraz do psychiatry. W przypadku wystąpienia depresji stosuje się leki przeciwdepresyjne i psychoterapię.
Oceń artykuł
