Oceń
Choroba Parkinsona zaliczana jest do schorzeń zwyrodnieniowych mózgu. W przebiegu choroby w mózgu chorego człowieka postępuje zanik komórek nerwowych istoty czarnej. Znajduje się ona w tak zwanym śródmózgowiu pnia mózgu. Komórki obumierające wskutek choroby Parkinsona mają istotne znaczenie dla ruchu zależnego od woli człowieka, ponieważ dostarczają do wielu obszarów mózgu dopaminę - substancję, dzięki której przekazywane są impulsy nerwowe służące poruszaniu się. Właśnie dlatego, mimo pozornie drobnego uszkodzenia mózgu przez proces chorobowy, skutki są dokuczliwe.
Zaburzenia ruchu są najważniejszym problemem chorych na Parkinsona. Pogorszenie sprawności ruchowej jest zwykle pierwszym wyraźnym sygnałem ostrzegawczym, który skłania chorych do konsultacji z lekarzem - ruchy ręki lub nogi, najczęściej po jednej stronie ciała, stają się zwolnione, mniej zgrabne, z towarzyszącym uczuciem sztywności mięśni. Charakterystycznym objawem choroby jest też drżenie. Początkowo jest dyskretne i trudne do zauważenia przez otoczenie.
Drżenie rąk w chorobie Parkinsona. Jak to wygląda?
Typowe drżenie parkinsonowskie w początkowym okresie choroby jest dyskretne, najczęściej jednostronne. Nasila się przy odwróceniu uwagi, a podczas wykonywania ruchów precyzyjnych zmniejsza się lub znika. Obejmuje bardziej palce i dłonie, mniej pozostałe części rąk, może być powstrzymane wysiłkiem woli. Drżenie może stać się bardziej widoczne, jeśli chory doświadcza lęku, stresu lub podekscytowania. Tego typu objaw nazywa się drżeniem spoczynkowym. Towarzyszy temu często daszkowate ułożenie dłoni.
Należy pamiętać, że każdy chory na Parkinsona choruje trochę inaczej. Objawy choroby zależą od indywidualnych czynników, więc nie muszą być jednakowe u wszystkich osób dotkniętych Parkinsonem. Choć drżenie ciała (głównie rąk) to charakterystyczny, bardzo częsty objaw choroby, to nie wszyscy chorzy go doświadczają.
Innym, charakterystycznym objawem jest sztywność mięśni powodująca u niektórych problemy z obracaniem się, wstawaniem z krzesła, obracaniem się w łóżku na drugi bok oraz wykonywaniem precyzyjnych ruchów palcami. U chorych na Parkinsona obserwuje się też pochylenie sylwetki do przodu i zesztywnienie mięśni twarzy ograniczające mimikę i utrudniające wyrażanie emocji. Wykonywanie różnych, codziennych czynności zajmuje coraz dłużej, chorzy szybciej się męczą. Chorzy na Parkinsona mogą też doświadczać takich objawów jak depresja, problemy z pamięcią, połykaniem, snem, z oddawaniem moczu, stanami lękowymi i zaparciami.
Źródło: Choroba Parkinsona — jak właściwie rozpoznawać, skutecznie i bezpiecznie leczyć? - prof. dr hab. n. med. Jarosław Sławek; Oddział Neurologii, Szpital św. Wojciecha Al. Jana Pawła II 50, 80–462 Gdańsk. Forum Medycyny Rodzinnej 2014, tom 8, nr 6, 281–29.
Oceń artykuł
