ECMO, czyli pozaustrojowe natlenianie kwi: na czym to polega?

ECMO, czyli ExtraCorporeal Membrane Oxygenation to technika pozaustrojowego utlenowania krwi. Jest to technika inwazyjna, stosowana wyłącznie w sytuacjach, gdy wyczerpano już inne sposoby leczenia.

Urządzenie to nie leczy, ale daje czas potrzebny do wyzdrowienia.

ECMO: na czym polega?

ECMO to system zawierający pompę, zastępującą funkcję tłoczącą serca oraz oksygenator, pozwalający zastąpić przez pewien czas pracę płuc i/lub serca.

Pompa to urządzenie elektryczne, które tłoczy krew do organizmu. Oksygenerator natomiast jest urządzeniem zbudowanym z wielu małych rurek, pomiędzy którymi płynie krew. Ściany rurek zbudowane są z półprzepuszczalnej błony, przez którą mogą przenikać tlen i dwutlenek węgla. Za to wewnątrz rurek znajduje się przestrzeń wypełniona gazami, których stężenie można regulować w zależności od potrzeb. Krew, przepływając pomiędzy rurkami, oddaje dwutlenek węgla i łączy się z tlenem. ECMO zastępuje proces, który normalnie odbywa się w płucach.

Technikę ECMO wykorzystuje się na dwa sposoby, przy czym w obu przypadkach kaniula (wenflon), którą pobierana jest krew do układu, założona jest tak samo - do dużej żyły centralnej.

• ECMO żylno-żylne (płuca): kaniula oddająca, czyli prowadząca krew utlenowaną z ECMO podłączona jest do układu żylnego. Takie rozwiązanie wspomaga funkcję płuc poprzez wprowadzenie do krążenia płucnego krwi utlenowanej pozaustrojowo.
• ECMO żylno-tętnicze (serce i płuca): kaniula oddająca wprowadzona jest do układu tętniczego (tętnica udowa lub tętnice łuku aorty). Takie rozwiązanie zastępuje funkcję zarówno płuc, jak i serca.

ECMO: jakie są wskazania?

Technikę ECMO stosuje się u chorych z niewydolnością płuc lub serca.

Kwalifikacja do ECMO:

• skrajna niewydolność oddechowa niepoddająca się leczeniu metodami konwencjonalnymi spowodowana odwracalnym procesem chorobowym, w tym ciężkie zapalenie płuc;
• zespół ostrej niewydolności oddechowej;
• stan astmatyczny;
• wstrząs kardiogenny;
• zatorowość płucna;
• odma opłucnowa;
• planowane przeszczepienie serca i płuc;
• kardiomiopatia;
• zaburzenia oddychania w przebiegu sepsy;
• zespół zaburzeń oddychania noworodka;
• przetrwałe nadciśnienie płucne płodowe;
• przepuklina przeponowa;
• wrodzone zapalenie płuc.

ECMO: jakie są przeciwwskazania?

ECMO zastępuje jedynie płuca lub serce do czasu, gdy funkcja tych narządów zostanie przywrócona - nie leczy. Dlatego taką metodę można zastosować wyłącznie u chorych, u których stwierdzono potencjalną odwracalność procesu, który doprowadził do niewydolności któregoś z narządów.

Czas wspomagania narządów przy pomocy ECMO waha się od kilku dni do kilku tygodni maksymalnie.

Pacjenci z nieodwracalnym uszkodzeniem narządów zginą wraz z zakończeniem terapii ECMO.

Przeciwwskazania do ECMO:

• nieodwracalne zmiany będące przyczyną niewydolności krążeniowej lub krążeniowo-oddechowej;
• przewidywany brak poprawy zdrowia po zaprzestaniu ECMO;
• skaza krwotoczna i/lub obecność potencjalnego źródła krwawienia;
• podeszły wiek;
• ciężka choroba układowa;
• otyłość.

ECMO: jakie są powikłania?

ECMO jest techniką, której stosowanie niesie za sobą duże ryzyko powikłań. Może prowadzić do ogólnoustrojowej infekcji, przez powikłania związane z układem krzepnięcia, może również doprowadzić do niewydolność nerek, a nawet ciężkich powikłań neurologicznych.

Zobacz także

Niewydolność oddechowa: ostra i przewlekła. Dlaczego brakuje tchu?

Respirator, czyli sztuczne płuco: jak działa to urządzenie?

Źródło: ecmo.pl