Bradykardia: gdy serce zbyt wolno bije. Przyczyny bradykardii
Bradykardia to wolny rytm serca. Stan, gdy serca wykonuje poniżej 60 uderzeń na minutę, nie zawsze jest powodem do niepokoju i nie zawsze wymaga leczenia. Każdy człowiek doświadcza fizjologicznej bradykardii, ale czasami serce bije zbyt wolno i powoduje to przykre objawy. Bradykardia może być również objawem poważnych chorób. Dowiedz się, czym jest bradykardia i jak ją rozpoznać.

Bradykardia to termin określający wolne bicie serca. Co to znaczy, że serce bije wolno? W tym przypadku chodzi o zwolnienie pracy serca u dorosłych poniżej 50-60/minutę.
W normalnych warunkach u człowieka w stanie spoczynku serce bije z częstotliwością od 60 do 100 uderzeń na minutę, gdy bije wolniej, wtedy mówi się o bradykardii.
Częstość prawidłowego rytmu zatokowego określa się jako 60–100/min, wolniejsza akcja serca, jeśli nie jest spowodowana zaburzeniami przewodzenia i jest dobrze tolerowana, wiąże się ze zmniejszeniem ryzyka sercowo-naczyniowego. Bradykardia cechuje zresztą osoby wysportowane i wiąże się z lepszą tolerancja wysiłku.
Bradykardia: przyczyny
Bradykardia występuje naturalnie w czasie snu - jest to fizjologiczne spowolnienie pracy serca. W czasie snu czynność serca człowieka może spadać nawet poniżej 40 uderzeń na minutę. Jest to niewyczuwalne.
Prawidłowa bradykardia występuje również u sportowców.
Niestety, niefizjologiczne spowolnienie pracy serca jest sytuacją nieprawidłową i może wywoływać konkretne objawy.
Bradykardia związana jest z zaburzeniem funkcji lub uszkodzeniem naturalnego rozrusznika serca, czyli węzła zatokowego, lub zaburzeniami przewodzenia elektrycznych impulsów w sercu.
Zwolnienie pracy serca może być spowodowane przez:
- chorobę niedokrwienną serca,
- wadę serca,
- kardiomiopatie,
- stosowanie niektórych leków,
- hiperkaliemię (nadmierne stężenie potasu we krwi)
- zażywanie narkotyków/substancji toksycznych,
- zaburzenia ogólnoustrojowe: zaburzenia elektrolitowe, niedoczynność tarczycy, choroby tkanki reumatyczne.
Bradykardia: objawy
Bradykardia może być bezobjawowa, ale może również powodować zawroty głowy, omdlenia, mroczki przed oczami, a nawet zgon.
Zwolnienie pracy serca może występować stale lub napadowo - tylko czasami.
Zbyt wolne bicie serca może także wywoływać objawy niewydolności serca, nietolerancji wysiłku, kołatania serca.
Bradykardia: diagnozowanie
Bradykardię stałą lub występującą często można stwierdzić w badaniu EKG (spoczynkowym zapisie EKG).
Natomiast w celu zdiagnozowania rzadko występującej lub napadowej bradykardii konieczne jest zastosowanie Holtera EKG, a w niektórych przypadkach Holtera długoterminowego.
Diagnostyka (badania) bradykardii:
- osłuchanie pacjenta i palpacyjne zbadanie tętna;
- spoczynkowy zapis EKG;
- 24-godzinne monitorowanie czynności serca metodą Holtera.
Bradykardia: leczenie
Bradykardia bezobjawowa zazwyczaj nie wymaga leczenia, ale należy ten stan obserwować, zwłaszcza u sportowców i osób z nadmierną aktywnością nerwu błędnego.
Leczenie bradykardii polega na leczeniu jej przyczyny, na przykład chorób tarczycy lub odstawieniu/zmianie leków, wyrównaniu stężenia elektrolitów. Jeżeli możliwe jest trwałe usunięcie przyczyny, to bradykardia może ustąpić.
W przypadku, gdy bradykardia jest objawowa, bądź jej przyczyną jest uszkodzenie układu bodźcotwórczo – przewodzącego serca, w większości przypadków wszczepia się rozrusznik serca lub podejmuje się próbę stosowania leków przyspieszających akcję serca.