Objawy niedoczynności tarczycy: od zaparć i tycia do suchej skóry
Objawy niedoczynności tarczycy nie muszą być charakterystyczne, bo u każdego przebiegają inaczej. Gdy jednak pojawi się nadmierna suchość skóry, nieuzasadniony wzrost masy ciała, obrzęki, zaparcia i wahania nastrojów, warto zgłosić się do lekarza endokrynologa i zbadać poziom hormonów. Objawy te wskazują bowiem, że w organizmie może być niedostateczna ilość hormonów tarczycy, a to wymaga interwencji specjalisty.
Niedoczynność tarczycy to stan niedostatecznego wydzielania hormonów tarczycy. To stan nieprawidłowy, który prowadzi do występowania mniej lub bardziej odczuwalnych objawów.
Najczęstszą przyczyną niedoczynności tarczycy, czyli niedoboru/niedostatecznego wydzielania hormonów tarczycy, jest zapalenie tarczycy, a w szczególności choroba Hashimoto.
Aby lepiej zrozumieć następstwa niedoczynności, należy rozróżnić samo schorzenie (niedoczynność tarczycy, niedostateczna produkcja hormonów tarczycy) od jego skutku, czyli niedoboru hormonów tarczycy, również określanych mianem niedoczynności tarczycy. Niedostateczne stężenie hormonów tarczycy można wyrównać lekami, ale nie zmienia to faktu, że choroba wciąż występuje i po odstawieniu leków objawy powrócą lub nasilą się.
ZOBACZ: Niedoczynność tarczycy: jak ją rozpoznać? Przyczyny i objawy niedoczynności
Jakie są objawy niedoczynności tarczycy?
Niedoczynność niewyrównana, czyli nieleczona, objawia się zespołem objawów, indywidualnym dla każdego chorego. Niedoczynność wyrównana, czyli odpowiednio leczona, którą cechuje brak niedoboru hormonów (potwierdzone w badaniach), nie wywołuje żadnych objawów.
Należy wiedzieć, że objawy niedoczynności są ściśle związane z niedoborem hormonów tarczycy. To dlatego leczona, wyrównana niedoczynność jest zwykle bezobjawowa.
- suchość skóry: zwłaszcza na łokciach i kolanach;
- obrzęki;
- wzrost masy ciała (nie zawsze tkanki tłuszczowej);
- spowolnienie czynności serca, nadciśnienie tętnicze;
- zaparcia;
- słabe, łamliwe włosy,
- osłabienie i senność;
- uczucie ciągłego zimna;
- objawy depresji;
- zaburzenia miesiączkowania;
- czasami pogorszenie sprawności intelektualnej, pamięci, koncentracji.
Objawy niedoczynności tarczycy mogą mieć różne nasilenie. U niektórych osób są łagodne, u innych wyjątkowo dokuczliwe. Ich nasilenie może również zmieniać się z biegiem czasu. Osoby z łagodna niedoczynnością tarczycy mogą w ogóle nie odczuwać żadnych objawów, co jest mylące, bo nierozpoznana i nieleczona niedoczynność może rozwijać się po cichu. Natomiast skutki ciężkiej niedoczynności obejmują niepłodność, choroby serca.
Co zrobić, gdy pojawią się objawy niedoczynności tarczycy?
Gdy pojawią się objawy mogące sugerować, że rozwija się niedoczynność tarczycy, należy zgłosić się do lekarza rodzinnego lub do endokrynologa i wykonać badanie hormonalne z oznaczeniem TSH, które określa czynność tarczycy. Takie badania, okresowo, powinny być także przeprowadzane u osób, u których stwierdzono chorobę Hashimoto.
Nieprawidłowy wynik TSH (powyżej górnej granicy) jest wskazaniem do wykonania pomiaru stężenia tyroksyny (FT4). Oprócz badań laboratoryjnych, w rozpoznaniu przyczyny niedoczynności tarczycy wykorzystuje się badanie USG.
Dodatkowo lekarz może zlecić oznaczenie stężeń przeciwciał przeciwtarczycowych w surowicy, a zwłaszcza przeciwciał przeciwko tyreoperoksydazie (anty-TPO) lub przeciwko tyreoglobulinie (anty-TG). Podwyższone stężenie anty-TPO jest charakterystyczne dla choroby Hashimoto.
Źródło: mp.pl; endokrynologia.net
Tu się dzieje
