Czy łuszczyca jest zaraźliwa? To dość częste pytanie
Czy łuszczycą można się zarazić? Czy łuszczyca jest chorobą uleczalną? Jakie mogę być jej przyczyny? To dość częste pytania, dotyczące tej choroby. Poznaj odpowiedź na nie.
- Jakie czynniki mogą przyczyniać się do łuszczycy?
- Jak leczy się łuszczycę?
- Jak zminimalizować objawy łuszczycy?
"Czy łuszczyca jest zaraźliwa?". To pytanie jest dość często wpisywane w wyszukiwarkę google'a i świadczy o tym, że wciąż zbyt mało wiemy o tej chorobie. A jest to choroba, która dotyka około 1 miliona Polaków, z czego 80 proc. to osoby młode, w wieku od 20 do 40 lat. Na całym świecie na łuszczycę choruje około 180 mln osób, czyli jakieś 3 proc. populacji (niektóre źródła podają nawet, że 6 proc.).
Wracając jednak do pytania, czy łuszczycą można się zarazić, odpowiedź brzmi: NIE. Łuszczyca to przewlekła choroba zapalna skóry o podłożu autoimmunologicznym, a nie zakaźnym. Nie można się nią zarazić.
Charakteryzuje się ona występowaniem czerwonych, drobnych grudek na skórze (w początkowej fazie choroby) lub rozległych, plackowatych zmian pokrytych srebrzystą łuską (zaawansowana postać choroby). Zmiany łuszczycowe pojawiają się najczęściej na łokciach, kolanach, a także w okolicy owłosionej skóry głowy.
Jakie czynniki mogą przyczyniać się do łuszczycy?
Jak dotąd nie odkryto przyczyn tej choroby, choć wiadomo, że ma ona podłoże autoimmunologiczne i może być dziedziczona. Znane są też czynniki zaostrzające tę chorobę. Należą do nich, m.in.:
- uszkodzenia skóry,
- zakażenia ogólnoustrojowe,
- interakcje między lekami,
- stres,
- niewłaściwa dieta,
- alkohol,
- tytoń,
- czynniki chemiczne.
Co ciekawe, u osób z różnymi grupami krwi różne czynniki mają kluczowe znaczenie. Na przykład u chorych z grupą AB głównym czynnikiem nasilającym powstawanie zmian jest objaw Koebnera (czyli uszkodzenie naskórka), z grupą A – zakażenia paciorkowcami, z grupą krwi B – interakcje lekowe, zaś z grupą 0 – stres.
Jak leczy się łuszczycę?
Niestety jest to choroba nieuleczalna, a jej leczenie ma charakter objawowy i ma na celu zminimalizowanie objawów i doprowadzenie do remisji choroby, a następnie utrzymaniu łuszczycy w remisji przez jak najdłuższy czas. Nie ma jednego skutecznego leku na łuszczycę. Wybór farmakoterapii zależy od typu łuszczycy i miejsc jej występowania oraz indywidualnego rozpoznania. Można więc stosować leczenie miejscowe lub leczenie ogólne, wykorzystując między innymi preparaty przeciwzapalne i immunosupresyjne.
Gdy uda się już doprowadzić do remisji łuszczycy, bardzo ważne jest, by utrzymać ten stan jak najdłużej.
Jak zminimalizować objawy łuszczycy?
Aby zminimalizować objawy łuszczycy, warto najpierw ustalić, co je może wywołać i postarać się je zminimalizować lub całkowicie wyeliminować. Chorzy na łuszczycę powinni przede wszystkim unikać:
- stresu,
- alkoholu,
- tytoniu,
- niektórych leków wpływających na stan skóry.
Istotna jest również odpowiednia dieta. Może mieć ona ogromny wpływ na wygląd skóry chorych na łuszczycę. W menu osoby chorej na łuszczycę powinno znaleźć się dużo zielonych warzyw, bogatych w kwas foliowy. Zalecane są również: marchewka, dynia, seler.
Na liście produktów, których lepiej unikać, znajdują się warzywa i owoce, które powodują wydzielanie histaminy (może ona wywoływać swędzenie skóry), a więc m.in. pomidory, truskawki, jagody, pomarańcze i ananasy. Nie należy jeść też czerwonego mięsa, bo żeby je strawić, organizm produkuje dużo soli kwasu siarkowego, które niekorzystnie wpływają na wygląd skóry.
Dieta chorego na łuszczycę powinna być również bogata w płyny – zwłaszcza wodę niegazowaną – bo dzięki nim z organizmu wypłukują się szkodliwe produkty uboczne metabolizmu.
Ważny jest również odpowiedni dobór kosmetyków. Chory na łuszczycę powinien sięgać po dermokosmetyki, przeznaczone do pielęgnacji skóry z łuszczycą – takie preparaty są dostępne bez recepty w aptekach. Ale ich wybór należy zawsze skonsultować z lekarzem dermatologiem.
Tu się dzieje
