Tymi patogenami można się zarazić drogą płciową. 9 najczęstszych
Wieloma chorobami można zarazić się drogą płciową. Dowiedz się, jakie patogeny są najbardziej niebezpieczne, jakie wywołują choroby i jak je rozpoznać.
- Rzęsistek pochwowy
- Chlamydia trachomatis (typy D-K)
- Wirus brodawczaka (HPV)
- Wirus opryszczki płciowej (HH2)
- Gardnella vaginalis
- Wirus HIV
- Krętek blady
- Dwoinka rzeżączki
Poznaj 9 patogenów, którymi można się zarazić drogą płciową. Wywołują one niebezpieczne choroby, które mogą prowadzić nawet do bezpłodności. Dowiedz się, jakie objawy mogą sugerować zakażenie tymi patogenami.
Rzęsistek pochwowy
Ten pierwotniak wywołuje rzęsistkowicę. Występuje on na całym świecie. Szacuje się, że patogenem tym jest zarażona połowa ludzkości, w Polsce około 30-70 proc. dorosłych kobiet oraz kilkanaście procent mężczyzn. Do zakażenia dochodzi najczęściej drogą płciową, bardzo rzadko drogą pośrednią, np. podczas wspólnej kąpieli czy używania tego samego ręcznika.
Objawy rzęsistkowicy pojawiają się zwykle od 1 do 4 tygodni od zarażenia. U kobiet pojawiają się cuchnące, pieniste upławy,
ból w podbrzuszu, pieczenie. U mężczyzn zakażenie przeważnie przebiega bezobjawowo lub z objawami zapalenia cewki moczowej, które po kilku tygodniach mija.
Leczenie rzęsistkowicy jest proste, ale farmakoterapii muszą się poddać oboje partnerzy. Nieleczona choroba jest niebezpieczna zwłaszcza dla kobiet, może prowadzić np. do przedwczesnego porodu.
Chlamydia trachomatis (typy D-K)
Te bakterie występują na całym świecie – szacuje się, że ich nosicielami jest około 100 mln osób, i wywołują chorobę zwaną chlamydiozą. W Polsce szacuje się, że chlamydią zakażonych jest około 20 proc. dorosłych kobiet. Zarazić się tą bakterią można drogą płciową, co istotne może się ona przenieść z matki na dziecko podczas porodu.
Niestety zakażenie chlamydią jest bardzo trudne do wykrycia, spora grupa osób jest tylko jej nosicielami i przechodzi zakażenie bezobjawowo. U reszty objawy pojawiają się 1-3 tygodnie od zakażenia, ale są one niecharakterystyczne. U kobiet jest to
wydzielina z pochwy, a u mężczyzn pieczenie i wydzielina z cewki moczowej.
Chlamydiozę leczy się antybiotykami. Choroba nieleczona może prowadzić do bezpłodności. Czasami
chlamydie mogą prowadzić do zapalenia dróg moczowych, zapalenia stawów, zapalenia gardła czy zapalenia płuc u noworodków.
Wirus brodawczaka (HPV)
Wirusy brodawczaka (HPV) są bardzo pospolite i występują na całym świecie (wiele osób jest tylko nosicielami tego wirusa i przechodzi zakażenie bezobjawowo). Przyczyniają się one (w zależności od rodzaju wirusa) do powstawania m.in. kłykcin kończystych, brodawek, a także nowotworów narządów płciowych, np. raka szyjki macicy. Można się nimi zarazić głównie drogą płciową. U większości osób zakażenie wirusem brodawczaka nie daje żadnych objawów, a wywołane przez niego zmiany w błonie śluzowej lub skórze widoczne są jedynie badaniu mikroskopowym. U niektórych osób po okresie wylęgania (czyli po 1-6 miesiącach) na skórze lub na błonie śluzowej pojawiają się niewielkie narośle o rogowaciejącej powierzchni. Niektóre występują pojedynczo, inne w grupach wyglądających jakby mały kalafior. Zmiany zlokalizowane w okolicach narządów płciowych, zwane kłykcinami kończystymi, bywają bardzo uciążliwe. Wszystkie zmiany mogą ulec zezłośliwieniu. Niestety nie ma leku, który by skutecznie usuwał wirusa z organizmu. Na szczęście od 2006 r. istnieje szczepionka, która zmniejsza ryzyko zarażenia wirusem HPV, ale – co trzeba podkreślić – nie chroni przed tym całkowicie. Należy więc stosować również inne środki ochrony, np. prezerwatywę.
Wirus opryszczki płciowej (HH2)
Wirus opryszczki płciowej, inaczej human herpes virus, herpes simplex virus, HHV 2, HSV 2, występuje na całym świecie. Szacuje się, że jego nosicielami jest ponad miliard osób. Wirus ten wywołuje opryszczkę narządów płciowych. Można się nim zarazić drogą płciową, istnieje również ryzyko przeniesienia wirusa, np. z narządów płciowych na usta czy nos.
Objawy zakażenia pojawiają się zwykle 4-7 dni po kontakcie z chorym. Na błonach śluzowych lub skórze pojawiają się skupiska pęcherzyków, które swędzą, wypełniają się treścią ropną, a po kilku, kilkunastu dniach pokrywają się strupami. Tym objawom może towarzyszyć również gorączka, złe samopoczucie. Niestety zwykle wirus pozostaje w organizmie i od czasu do czasu uaktywnia się, powodując nawrót choroby.
Zakażenie leczy się lekami przeciwwirusowymi podawanymi miejscowo, doustnie lub dożylnie (najbardziej skuteczna metoda leczenia). Co ciekawe, istnieją dwie formy wirusa opryszczki HH1 i HH2. Pierwsza przeważnie wywołuje opryszczkę wargową, druga
opryszczkę narządów płciowych, ale nie jest to regułą, bo HH2 może też wywoływać
opryszczkę wargową, a HH1 opryszczkę narządów rodnych.
Gardnella vaginalis
To bakteria, która wywołuje zapalenie pochwy u kobiet i
zapalenie dróg moczowych u mężczyzn. Niestety prawie połowa zakażeń przebiega bezobjawowo. W pozostałych przypadkach u zakażonych kobiet mogą pojawić się obfite szarawe upławy, nierzadko o rybim zapachu, ale bez bólu i świądu. Natomiast u mężczyzn może pojawić się stan zapalny cewki moczowej. Zakażenie można leczyć antybiotykami. Nieleczone zapalenie może prowadzić do poważnych schorzeń narządów rodnych kobiety.
Mycolasma genitalium
To bakteria, która również może wywoływać zapalenie cewki moczowej. Uchodzi ona za niebyt groźną, ale są badania, które sugerują związek pomiędzy tą bakterią a przedwczesnymi porodami. Mycolasmą genitalium można się zarazić drogą płciową, zdarzają się przypadki zakażeń nie tylko pomiędzy partnerami, ale również pomiędzy matką a noworodzonym dzieckiem (prawdopodobnie podczas porodu).
Objawy choroby nie są typowe. Chorzy skarżą się na
pieczenie podczas oddawania moczu, niekiedy obserwują ropną wydzielinę. Chorobę leczy się antybiotykami.
Wirus HIV
Wirusem HIV najczęściej można się zarazić drogą płciową, ale również w wyniku kontaktu z krwią zakażonej osoby. Wirus ten wywołuje AIDS, czyli zespół nabytego niedoboru odporności. Choroba ta rozwija się powoli, kilka tygodni po zakażeniu pojawiają się przeciwciała świadczące o obecności wirusa w organizmie. W tym czasie u mniej więcej połowy zakażonych pojawiają się objawy przypominające grypę lub mononukleozę zakaźną. Potem choroba przechodzi w stan utajony. Pełne objawy AIDS pojawiają się kilka miesięcy, a czasem kilka lat później. Wtedy odporność chorego spada, nawet banalne infekcje są trudne do wyleczenia (chorzy często umierają z powodu zapalenia płuc). Mogą pojawić się grzybica, biegunki, obniżona sprawność intelektualna, demencja, zaburzenia świadomości. Nie ma leku, który leczyłby zakażenie wirusem HIV, są jednak leki, które powstrzymują rozwój choroby.
Krętek blady
Krętek blady (łac. Treponema pallidum) wywołuje kiłę, zwaną inaczej syfilisem. Oczywiście można się nią zarazić drogą płciową (kontakt bezpośredni) lub przez kontakt ze skórą osoby chorej w pierwszej fazie choroby. Kiła rozwija się powoli (pierwsze objawy pojawiają się po 2-4 tygodniach od zarażenia) i można wyróżnić jej trzy etapy. W pierwszej fazie na narządach płciowych pojawiają się małe guzki, które mogą się przekształcić we wrzody. Po kilku tygodniach one znikają. W drugiej fazie (po kilku tygodniach lub miesiącach) na ciele może pojawić się drobna, nieswędząca wysypka, której towarzyszy niewysoka gorączka. Ona również znika po kilku tygodniach. W trzeciej fazie (zwykle po kilku lub kilkunastu latach od zakażenia) pojawiają się guzy w kościach i skórze, uszkodzenia układu nerwowego (m.in. ślepota), uszkodzenia serca etc. Chorobę leczy się antybiotykami. Niestety leczenie jest długie i musi obejmować oboje partnerów.
Dwoinka rzeżączki
Dwoinka rzeżączki (łac. Neisseria gonorrhoeae) wywołuje
rzeżączkę. Szacuje się, że rocznie bakterią zaraża się około 200 mln osób. Można się nią zarazić drogą płciową, rzadziej za pośrednictwem pościeli, ręczników, bielizny. Chory zakaża, dopóki nie podejmie leczenia. Chorobę leczy się antybiotykami. Nieleczona rzeżączka może prowadzić do bezpłodności. U mężczyzn objawy choroby pojawiają się zwykle 2-7 dni od zakażenia. To pieczenie i ból podczas oddawania moczu, ropny wyciek z cewki moczowej. U kobiet objawy pojawiają się 7-14 dni po zakażeniu. Są to białe upławy, rzadziej pieczenie podczas oddawania moczu.
Wraz z rozwojem choroby u mężczyzn może dojść do zapalenia najądrzy, a u kobiet do
zapalenia miednicy (a w konsekwencji do bezpłodności), zapalenia stawów, zapalenie gardła, zapalenia spojówek.
Źródło: "Zarazki, których należy unikać", Witold Mizerski, Wydawnictwo Adamantan, Warszawa 2009
Tu się dzieje
