Katar sienny to zmora alergików. Jak leczyć alergiczny nieżyt nosa?
Katar sienny to dla wielu osób wizytówka sezonu wiosennego. Większość alergików odczuwa wtedy dolegliwości związane z kwitnieniem i pyleniem roślin oraz traw. Choć katar sienny jest raczej domeną osób młodych, to może towarzyszyć alergikom w każdym wieku. Do najważniejszych objawów kataru siennego zalicza się cieknący, wodnisty katar, kichanie w seriach, zaczerwienienie i swędzenie nosa oraz jego zatkanie. Chorzy na katar sienny nie muszą jednak znosić z pokorą tych dolegliwości. Na szczęście istnieją skuteczne metody leczenia lub łagodzenia tej przypadłości.

Katar sienny (pyłkowica), to inaczej alergiczny nieżyt nosa, stan zapalny śluzówek nosa i zatok powodowany kontaktem z alergenami. W wyniku tego kontaktu komórki zapalne organizmu zaczynają powodować reakcję alergiczną, która objawia się między innymi wodnistym katarem, seryjnym kichaniem, świądem i zaczerwieniem nosa, a czasami jego zatkaniem.
Ten typ alergicznego kataru uważa się za sezonowy, ponieważ występuje zazwyczaj jako reakcja na alergizujące pyłki traw i roślin, których kwitnienie przypada na okres wiosenny. Z katarem alergicznym można mieć także do czynienia przez cały rok, wtedy mówi się o katarze przewlekłym.
Spis treści:
Katar alergiczny można także podzielić na łagodny, czyli ten, który nie daje przykrych objawów lub umiarkowany i ciężki, które charakteryzują się towarzyszącymi katarowi zaburzeniami snu, problemami z koncentracją, pracą i nauką, a także trudności w normalnym funkcjonowaniu.
- Dla kataru siennego wywoływanego pyłkami charakterystyczne jest nawracanie objawów w tych samych okresach w roku. To sygnał dla chorego i dla lekarza, że mogą mieć do czynienia z alergią na pyłki drzew i traw.
Przyczyny kataru siennego
Katar sienny jest najczęściej powodowany przez pylenie drzew i traw. Jego występowanie w ciągu roku jest najczęściej uzależnione od okresów pylenia roślin, które uczulają daną osobę. Katar alergiczny nie jest jednak domeną osób uczulonych na pyłki. Może być powodowany także przez alergię pokarmową oraz roztocza kurzu domowego i sierść zwierząt.
Katar sienny ujawnia się zazwyczaj u dzieci w wieku ok. 7-14 lat. Katar alergiczny jest w zasadzie chorobą osób młodych, do 20. roku życia. Choć zapadają na niego także osoby starsze, to są to przypadki znacznie mniej powszechne. Niestety, alergiczny nieżyt nosa znacznie zwiększa ryzyko zachorowania na astmę. Z tego względu lepiej nie lekceważyć nasilonych objawów kataru alergicznego, które mogą być szczególnie przykre dla małych dzieci.
Objawy kataru siennego
Objawy kataru siennego mogą być stosunkowo łagodne lub ostre i utrudniające życie. Katar sienny, gdy ma ostrą postać, pojawia się nagle — z dnia na dzień mogą wystąpić objawy i się nasilać. Ten typ kataru można poznać po charakterystycznych objawach:
- zatkanym nosie;
- wodnistym katarze;
- seriach kichania;
- bólach głowy;
- podwyższonej temperaturze;
- łzawieniu oczu;
- swędzeniu i obrzęku powiek;
- swędzeniu uszu i gardła.
Objawom może towarzyszyć zapalenie spojówek, swędzenie skóry i kaszel, a także upośledzenie słuchu powodowane obrzękiem ujść gardłowych trąbek Eustachiusza oraz objawy ze strony zatok przynosowych. Wyciek z nosa, kichanie i łzawienie oczu w czasie kontaktu ze zwierzętami może natomiast wskazywać, że to ich sierść jest alergenem wyzwalającym objawy.
Objawy kataru alergicznego wywołanego przez roztocza są mniej gwałtowne. Chorzy skarżą się zazwyczaj na zatkany nos i odchrząkiwanie spływającej po ścianie gardła wydzieliny, a także osłabienie węchu.
Jeśli katar sienny jest wynikiem alergii na pyłki drzew i traw, zaleca się alergikom omijanie parków, sadów, ogródków działkowych w okresach największego pylenia.
Leczenie kataru siennego
Nawracający i uciążliwy katar sienny wymaga konsultacji z lekarzem alergologiem. Doraźnie stosować można donosowy lek obkurczający naczynia nosa lub leki przeciwhistaminowe, które łagodzą objawy alergii. Podstawą leczenia kataru alergicznego i pozostałych objawów alergii jest po prostu unikanie alergenów. Ulgę przynosi zazwyczaj przemywanie oczu solą fizjologiczną, płukanie nosa i nawilżanie gardła.
Metoda leczenia uzależniona jest zarówno od natężenia objawów, jak i czasu trwania kataru. Okresowy, sezonowy katar sienny leczy się zazwyczaj doraźnie, skupiając się na łagodzeniu objawów. Alergiczny katar przewlekły wymaga natomiast stałego leczenia. Warto pamiętać zatem, że nieleczony, przewlekły katar alergiczny sprzyja nawrotom zapalenia zatok przynosowych, zapaleniu spojówek, uszu i rozwojowi astmy.
W leczeniu kataru alergicznego i towarzyszących mu objawów stosuje się najczęściej glikokortykosteroidy donosowe, a także leki przeciwhistaminowe i donosowe leki obkurczające śluzówkę nosa. Schemat leczenia zależy od wskazań lekarza. Leków na alergię nie powinno się przyjmować dłużej niż kilka dni. Dlatego objawy trwające dłużej niż tydzień lepiej konsultować bezpośrednio z lekarzem.
Jeśli udowodni się związek kataru siennego z alergenami pyłków konkretnych roślinnych, zazwyczaj po wykonaniu testów alergicznych można zastosować immunoterapię polegającą na podawaniu odpowiednio dobranych dawek tego alergenu przez kilka następnych lat. Ta metoda, zwana inaczej odczulaniem, jest w większości przypadków skuteczna i zapewnia uodpornienie na te konkretne alergeny.
U wielu chorych objawy kataru siennego łagodnieją po latach lub całkowicie zanikają. Są natomiast osoby, które wymagają stałego leczenia.
Źródło: czytelniamedyczna.pl