Oceń
Melisa lekarska (Melissa officinalis) to roślina, która powszechnie występuje w Polsce, choć pochodzi z rejonów śródziemnomorskich. Uprawiana jest głównie w celach ozdobnych, dla słodko-cytrynowego zapachu liści oraz jako pożytek dla pszczół. Ma jednak także szereg prozdrowotnych właściwości, w tym najlepiej znane działanie uspokajające, które można wykorzystywać na co dzień, dlatego jest ceniona w ziołolecznictwie. Jako surowiec wykorzystywane są liście, które zbiera się, zanim melisa zakwitnie.
Jakie właściwości ma melisa?
Charakterystyczne związki występujące w melisie lekarskiej to olejek eteryczny (cytronelal) i flawonoidy. To głównie one odpowiadają za lecznicze właściwości melisy. W badaniach naukowych udowodniono, że melisa:
- obniża poziom lęku
- ułatwia zasypianie
- zmniejsza napięcie nerwowe
- przeciwdziała zaburzeniom przewodu pokarmowego na tle psychicznym (zespół jelita drażliwego, refluks)
- pomaga przy niestrawności
- może spowalniać rozwój choroby Alzheimera
- chroni komórki przed starzeniem się (w tym komórki nerwowe)
- łagodzi bóle menstruacyjne.
Wciąż badany jest wpływ melisy na obniżanie poziomu cholesterolu oraz cukru we krwi (badania na zwierzętach są obiecujące). Naukowcy przyglądają się też wpływowi ekstraktów melisy na komórki rakowe i jej potencjalnemu działaniu na ich niszczenie oraz zahamowanie ich wzrostu.
Jak wykorzystywać melisę?
Świeżą melisę można stosować w kuchni jako dodatek do dań, np. ryb, drobiu, warzyw, a także sałatek czy koktajli. Liście melisy można też zaparzyć, przygotowując herbatkę (napar) do picia.
Jak często można pić napar z melisy?
Napar można przygotować zarówno ze świeżych, jak i z suszonych liści melisy – w aptekach i zielarniach melisa dostępna jest w formie suszu lub torebek do zaparzania.
Liście melisy zwykle stosuje się w dawce 2-3 g liści na szklankę. Leczniczo napar taki można pić nawet trzy razy dziennie.
Jakie są przeciwwskazania do stosowania melisy?
Melisa lekarska działa łagodnie i raczej nie powoduje skutków ubocznych. Jest uważana za bezpieczną roślinę, ale, jak to często bywa z ziołami, w indywidualnych przypadkach melisa może powodować działania niepożądane, zwłaszcza gdy jest długo stosowana lub nadużywana. W takiej sytuacji mogą wystąpić: bóle głowy, nudności, wzdęcia, gazy, wymioty, zawroty głowy, bóle brzucha, niepokój i pobudzenie. Zupełnie wyjątkowo melisa (ekstrakt z niej) może spowodować alergię kontaktową.
Źródła: ekologia.pl / G. Nowak, Surowce roślinne o działaniu przeciwlękowym i antydepresyjnym, Herba Polonica, Vol 55 No 1/2009 / M. Połumackanycz, M. Wesołowski, A. Viapiana, Właściwości prozdrowotne melisy lekarskiej (Melissa officinalis L.), Farm Pol, 2019, 75(12): 659–663
Oceń artykuł
