Oceń
Orgazm to ważny element życia seksualnego. Gdy partnerzy współżyją i podniecenie sięga zenitu, oboje oczekują, że dojdzie do seksualnego spełnienia i rozładowania napięcia. Gorzej, gdy mimo podniecenia i chęci do kulminacji stosunku nie dochodzi. Anorgazmia może przytrafić się każdemu w różnych momentach życia, gorzej, gdy zdarza się często i dominuje życie seksualne.
Anorgazmia, czyli dysfunkcja seksualna, która dotyczy trudności z osiągnięciem orgazmu, występuje zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn.
Czym dokładnie jest anorgazmia? To niezdolność do osiągnięcia orgazmu w czasie stosunku pomimo podniecenia. Zazwyczaj problemy z orgazmem występują okazjonalnie, jedynie w niektórych sytuacjach, co przemawia za podłożem psychicznym. Zdarza się jednak, że anorgazmia utrzymuje się stale i utrudnia życie seksualne i kontakt z partnerem.
Zaburzenie orgazmu dzieli się na:
- anorgazmię pierwotną, gdy u kobiety lub mężczyzny nigdy nie występował orgazm;
- anorgazmię wtórną, gdy u kobiety lub mężczyzny w przeszłości występował orgazm;
- anorgazmię sytuacyjną, gdy brak orgazmu uzależniony jest od konkretnej sytuacji.
Anorgazmia: przyczyny zaburzenia orgazmu
Anorgazmia wynika z wielu czynników. W wielu przypadkach przyczyną zaburzeń orgazmu są problemy natury psychicznej, w tym: negatywne przeżycia seksualne w dzieciństwie, lęk przed ciążą, brak intymności w realizacji zbliżenia, konflikty w związku, niechęć do partnera, zaburzenia osobowości, nerwice, depresja, problemy seksualne partnera.
Zaburzenia orgazmu mogą mieć także źródło somatyczne (tj. płynące z ciała): wady wrodzone lub nabyte narządu rodnego, zaburzenia hormonalne obniżające libido, zaburzenia neurologiczne, zaburzenia po operacjach, zmiany poporodowe, brak kurczliwości mięśnia Kegla, zmiany perimenopauzalne.
Ważnym aspektem problemów z orgazmem są również czynniki kulturowe, takie jak brak należytej wiedzy o seksualności, rygorystyczne, religijne wychowanie.
Anorgazmia: leczenie zaburzeń orgazmu
Leczenie anorgazmii uzależnione jest od przyczyny zaburzenia. Jeśli przyczyną są nieodpowiednie relacje w związku, lęki związane z ciążą, konflikty, to leczenie najczęściej rozpoczyna się od terapii, która ma na celu odbudowę więzi i naprawę stosunków. Pary mogą również zgłosić się do seksuologa, by pracować nad seksualnością w związku, dowiedzieć się o wzajemnych pragnieniach, oczekiwania lub lękach i blokadach.
Inną metodą leczenia anorgazmii są treningi partnerskie polegające na nauce masturbacji i technik seksualnych, które mogłyby poprawić jakość pożycia.
Choroby i nieprawidłowe stany mogące prowadzić do zaburzeń orgazmu leczy się według zasad znanych z ginekologii lub endokrynologii.
Oceń artykuł