Oceń
Prawdziwa asertywność polega na wyrażaniu swoich uczuć i potrzeb stanowczo, ale w miły, pełen szacunku sposób, który zwiększa prawdopodobieństwo, że zostaną one wysłuchane. Asertywny komunikat nie może być zbyt słaby, bo nie zostanie potraktowany poważnie, ale też nie może być zbyt silny, bo druga osoba może poczuć się zaatakowana i zacznie się bronić. Agresja utrudnia przyjęcie komunikatu i usłyszenie przekazu.
Dlaczego ludziom brakuje asertywności?
Asertywność wymaga praktyki. Nie jest to coś, co większości ludzi przychodzi łatwo. Można się jej jednak nauczyć – taką naukę najlepiej zacząć od poważniejszego niż do tej pory traktowania własnych uczuć i potrzeb emocjonalnych. Nie jest to łatwe, zwłaszcza dla osób, które były emocjonalnie zaniedbywane w dzieciństwie i dorastały w środowisku, w którym nie mówiło się o uczuciach.
Bycie asertywnym wymaga przede wszystkim tego, by wiedzieć, jak się czujesz w danej chwili, i umieć wyrażać to w zdrowy sposób. To trudne dla osób, które w dzieciństwie nie nauczyły się, jak rozpoznawać własne uczucia, otrzymały od rodziców informację, że ich emocje nie są ważne, a także nie wiedzą, jak nazywać i wyrażać uczucia. To najważniejsza przyczyna braku asertywności.
5 cech, które mają osoby asertywne
Osoby asertywne mają cechy, które ułatwiają im grzeczne, stanowcze odmawianie i wyrażanie swoich opinii bez obrażania innych ludzi. Można je w sobie wyrobić, choć nie dla każdego będzie to łatwe. Czym charakteryzują się asertywni ludzie?
1. Są świadome swoich uczuć w trudnej sytuacji
Wiedza o tym, jak czujemy się przed i po konkretnym wydarzeniu jest przydatna, ale żeby być asertywnym, trzeba umieć zidentyfikować swoje uczucia w chwili, gdy dana sytuacja ma miejsce. Na przykład jeśli do późna w nocy gra muzyka u sąsiadów, która uniemożliwia ci zaśnięcie, więc chcesz iść uspokoić sąsiadów umiesz nazwać towarzyszące ci uczucie i wiesz, że to jest gniew.
2. Wierzą, że ich uczucia i myśli są ważne
Oznacza to również to, że informacja o twoich uczucia zasługuje na wysłuchanie, niezależnie od tego, że może to być nieprzyjemne dla innej osoby.
3. Umieją zapanować nad emocjami i o nich mówić
Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, kiedy czują się dotknięte lu zdenerwowane. Zanim powie się komuś o swoich uczuciach, najpierw trzeba je rozpoznać i ocenić, jak bardzo są one ważne w danej chwili – dzięki temu można je potem lepiej wyrazić. Warto poświęcić na to kilka minut, zanim się zareaguje. Dla uspokojenia można wypić szklankę wody i wziąć kilka głębokich oddechów.
4. Próbują zrozumieć inną osobę zaangażowaną w konflikt
Warto wczuć się w innego człowieka i zastanowić, co może on czuć w konkretnej sytuacji. Na przykład zrozumieć, że hałaśliwi sąsiedzi najpewniej po prostu dobrze się bawią i nie są złośliwi, słuchając głośnej muzyki.
5. Rozważają okoliczności i biorą je pod uwagę
Zawsze warto się zastanowić, jak przekazać innym swoją wiadomość i jaki sposób będzie w danej sytuacji najbardziej korzystny, np. przez telefon lub w osobistej rozmowie. Pod uwagę warto też wziąć to, jak często podobne sytuacje się zdarzają. W przykładzie z hałaśliwymi sąsiadami można powiedzieć: „Wygląda na to, że świetnie się bawicie, ale ja mam problemy z zasypianiem przy tak głośnej muzyce. Czy moglibyście od teraz ściszać muzykę około północy? Byłbym bardzo wdzięczny, bo rano idę do pracy”.
Komunikowanie się w sposób asertywny wymaga połączenia kilku umiejętności w jedną. Kiedy się to uda, można wyrażać to, co się czuje i czego się potrzebuje w sposób, który może zostać usłyszany przez innych. Wypowiadając się w sposób, który nie jest zbyt słaby ani zbyt mocny, zwiększasz prawdopodobieństwo, że spotkasz się ze zrozumieniem, a twoje potrzeby zostaną zaspokojone. Warto jednak pamiętać, że nie zawsze tak będzie.
Źródło: Psychology Today
Oceń artykuł
