Oceń
Lęk rodzi się w sytuacji poczucia zagrożenia. Czasem są to obawy uzasadnione, w niektórych zaś przypadkach nie mają one żadnego racjonalnego podłoża. Stany lękowe to właśnie ten moment, w którym odczuwa się silny lęk i niepokój, pomimo tego, że realnie nic złego się nie dzieje. Często zakorzenione są w nieprzyjemnych doświadczeniach z przeszłości, jednak mogą też brać się z różnych fobii, które nabywamy wraz z urodzeniem lub wiekiem. Stanom lękowym mogą towarzyszyć oprócz objawów psychicznych, także te somatyczne.
Zobacz także: Czy grozi ci depresja? Poznaj, jakie są stany depresyjne
Stany lękowe – objawy
Strach jest naturalną reakcją psychiki na sytuację zagrożenia. Pozwala to na niemal instynktowną ucieczkę od zagrożenia. Czasem jednak zdarza się tak, że poczucie lęku i zagrożenia pojawia się w sytuacji zupełnie neutralnej i jest nie do opanowania.
Sytuacja taka może zdarzyć się jednorazowo, na przykład w sytuacji obniżenia odporności psychicznej (choroba, wypadek, trauma), jednak jeśli pojawia się częściej, trzeba przyjrzeć się temu zjawisku dokładniej.
Do najczęstszych objawów, świadczących o stanie lękowym, należą:
- uczucie zdenerwowania, przerażenia,
- przyspieszona akcja serca,
- wzrost ciśnienia tętniczego krwi,
- drżenie mięśni i kończyn,
- suchość w ustach,
- zimny pot,
- zawroty głowy.
Chory najczęściej odczuwa irracjonalną obawę o zdrowie i życie swoje oraz swoich bliskich.
Nie jest to sytuacja jednorazowa, chwilowa, a przewlekły stan. Uczucie nieznośnego napięcia i strachu towarzyszy choremu często przez cały dzień, niezależnie od tego, gdzie się znajduje i co robi. Na dłuższą metę taki stan rujnuje psychicznie i pociąga za sobą szereg negatywnych konsekwencji. Fatalne samopoczucie psychiczne powoduje przede wszystkim wycofanie się z życia towarzyskiego i zamknięcie we własnych czterech ścianach.
Stany lękowe utrzymujące się przez długi czas i nietracące na sile mogą przerodzić się w depresję lękową.
Zobacz także: Kiedy niechęć do ludzi czyni z ciebie odludka... Czym jest socjofobia?
Stany lękowe – leki i leczenie
Lęk ma swoje źródło w psychice, dlatego to właśnie ją należy uleczyć w pierwszej kolejności. Jeśli zauważasz u siebie powyższe lub podobne objawy, rozsądnie będzie zgłosić się do lekarza. Na początku może to być lekarz rodzinny, który po zebraniu wywiadu, wypisze skierowanie do psychologa lub psychiatry – w zależności od konieczności.
Najczęściej stosowaną metodą leczenia stanów lękowych jest psychoterapia. Najważniejsze jest zdanie sobie sprawy z irracjonalności swoich obaw i dotarcie do ich źródła.
W zależności od stopnia nasilenia objawów i przyczyn lęku, spotkania z psychoterapeutą mogą być wystarczające lub potrzebne może być wdrożenie leczenia farmakologicznego. Jeśli lęki są na tyle silne, że zaburzają lub wręcz uniemożliwiają codzienne funkcjonowanie, wspomagająco stosuje się leki o działaniu uspokajającym i przeciwdepresyjnym.
Dla poprawy codziennego funkcjonowania warto stosować techniki relaksacyjne i wspomagać się łagodnymi, najlepiej ziołowymi środkami uspokajającymi: naparami z melisy czy kozłka lekarskiego.
Oceń artykuł
