Oceń
Depresja to stan patologicznego zaburzenia nastroju, charakteryzujący się poczuciem wszechogarniającego smutku, przygnębienia, utratą energii życiowej, lękami, myślami samobójczymi, a także nieumiejętnością odczuwania przyjemności. Szacuje się, że na całym świecie na depresję choruje około 350 mln osób, w Polsce około 1,5 mln osób. Co istotne, depresję najczęściej diagnozuje się u osób w przedziale wiekowym 20-40, co nie oznacza, że nie występuje ona u osób młodszych czy starszych.
Depresja to choroba podstępne i rozwijająca się powoli. Jej objawy są nieswoiste, przynajmniej na początkowym etapie.
Wczesne objawy depresji – na co szczególnie zwrócić uwagę?
Pierwszymi objawami depresji mogą być:
- Pogorszenie nastroju utrzymujące się dłużej niż dwa tygodnie. Przejawia się ono jako ciągły smutek (a nawet płaczliwość) utrzymujący się przez większość dnia (niezależnie od tego wydarzeń).
- Zmniejszona energia życiowa i zwiększona męczliwość. Może się to przejawiać w ogólnym spowolnieniu ruchów, szybszym męczeniu się przy wykonywaniu codziennych czynności. Chory skarży się na utratę sił fizycznych oraz psychicznych. Co ciekawe, to zmęczenie może być silniej odczuwalne rano niż wieczorem.
- Odczuwanie bólu, np. głowy, pleców, kręgosłupa, mięśni, w klatce piersiowej. Ten ból (tutaj raczej ból społeczny) jest dla chorego realny i silny, mimo że badania kliniczne nie wykazały żadnych niepokojących zmian w fizycznym stanie zdrowia chorego.
- Utrata zainteresowań i zadowolenia z aktywności, które zwykle sprawiały przyjemność, obojętność na to co dzieje się dookoła. Chory przestaje wykonywać czynności, które do tej pory były jego pasją. Można od niego usłyszeć: „to nie ma sensu”, „nic mi się nie chce”. Nie potrafi cieszyć się z pozytywnych wydarzeń.
- Stany lękowe, nasilające się w przypadku trudniejszych wyzwań i zadań. Mogą temu towarzyszyć problemy z koncentracją. Czynności umysłowe, które do tej pory choremu nie sprawiały żadnej trudności, teraz wydają mu się nie do ogarnięcia.
- Nagła utrata apetytu i szybkie chudnięcie lub odwrotnie nagłe obżarstwo i wiążąca się z tym nadwaga.
- Zaburzenia snu – chory może mieć problemy z zasypianiem, a potem budzić się zbyt wcześnie i mieć trudność z ponownym zaśnięciem. Później odczuwa senność w ciągu dnia.
- Nieracjonalne poczucie winy (wyrzuty sumienia) i często wypowiadane zdania: "to wszystko przeze mnie", "jestem beznadziejny", "jestem ciężarem".
- Nawracające myśli o śmierci lub samobójstwie: "beze mnie byłoby wam lepiej" lub jakiekolwiek zachowania samobójcze np. gromadzenie leków.
Jeśli u chorego (lub u siebie) zauważymy kilka z wymienionych objawów, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem, najlepiej psychiatry. Dobrze byłoby wybrać się na tę wizytę razem z nim. Jeśli diagnoza się potwierdzi, warto dyskretnie wspierać chorego, m.in. przypominać mu o kolejnych wizytach, o regularnym braniu leków etc.
Depresja – jakie mogą być przyczyny?
Przyczyn depresji może być bardzo wiele i mogą być one złożone. Czynnikiem wyzwalającym ten stan może być, np. utrata kogoś bliskiego (śmierć, rozstanie, rozwód), zawód miłosny, niepowodzenie zawodowe, długotrwały stres będący wynikiem jakieś pozornie nieistotnego wydarzenia. Niektóre osoby mają wrodzoną skłonność do popadania w stany depresyjne.
Oceń artykuł
