Oceń
Psychiczne objawy w Hashimoto
Choroba po raz pierwszy została opisana w 1912 roku w Japonii przez doktora Hakaru Hashimoto. Do dziś nie poznano w pełni jej patogenezy, choć naukowcy dowodzą, że choroba Hashimoto ściśle wiąże się z psychiką. Fakt dotyczący współwystępowania chorób tarczycy z zaburzeniami nastroju jest znany od dawna. Osoby, które doświadczają wielu stresowych sytuacji, chorują częściej, a emocje często potęgują rozwój tej choroby autoimmunologicznej.
- senność,
- ciągłe zmęczenie,
- zawroty głowy,
- problemy z koncentracją,
- spadek nastroju i skłonność do depresji,
- uczucie duszność.
Szczyt zachorowania obserwuje się między 40. a 60. rokiem życia. Kobiety są narażone nawet na ośmiokrotnie większe ryzyko wystąpienia choroby w porównaniu z mężczyznami. Na autoimmunologiczne zapalenie tarczycy szczególnie narażone są kobiety chorujące na ciężką, atypową czy lekooporną depresję w okresie wczesnej ciąży, w okresie poporodowym czy okołomenopauzalnym. Na co skarżą się pacjentki z Hashimoto? W gabinecie lekarza mówią:
- „Kompletnie nic mi się nie chce”,
- „Znienawidziłam siebie i swoje ciało”,
- „Ciągle boję się wychodzić do ludzi”,
- „Czuję się samotna i niepotrzebna”,
- „Nic mnie nie cieszy”,
- „Wstawanie z łóżka rano to bardzo długa walka”.
Badania kliniczne wskazują, że autoimmunologiczne zapalenie tarczycy w toku choroby może powodować niewydolność gruczołu tarczowego, co z kolei jest czynnikiem ryzyka rozwoju depresji opornej na standardowo stosowane leczenie. Występowanie zaburzeń depresyjnych w autoimmunologicznym zapaleniu tarczycy może mieć związek ze zmniejszonym mózgowym przepływem krwi. Potencjalną przyczyną tego zjawiska bywa zapalenie naczyń krwionośnych w mózgu.
Istnieje wiele badań pokazującym związek między Hashimoto a rozwojem depresji i zaburzeń lękowych. Pacjenci z niedoczynnością tarczycy mają znacznie wyższe ryzyko rozwoju tych chorób psychicznych niezależnie od płci i wieku. Rozszerzone badania immunoneuropsychiatryczne gromadzą dowody, że przynajmniej podzbiór zaburzeń psychicznych ma podłoże autoimmunologiczne.
Depresja i zaburzenia lękowe związane z chorobą tarczycy wymagają innego leczenia
Pacjenci z autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy są w grupie ryzyka wystąpienia zaburzeń depresyjnych, zaburzeń ze spektrum ChAD, lękowych oraz snu. Chorzy ci poza okresową oceną funkcji tarczycy wymagają przeprowadzania przesiewowej oceny stanu psychicznego, w celu szybkiego wychwycenia współistniejących zaburzeń psychicznych oraz w razie konieczności, wdrożenia odpowiedniego leczenia.
W odniesieniu do lęku pierwsze objawy wśród pacjentów z niedoczynnością tarczycy to często uogólnione pobudzenie lub skrajny niepokój. Ponieważ niektóre objawy niedoczynności tarczycy obejmują wyższe ciśnienie krwi i odczucia nocnej tachykardii, przypuszcza się, że ten stan prowadzi do ułatwionego rozwoju uogólnionego zaburzenia lękowego.
Doświadczenie kliniczne pokazuje, że pacjenci często szukają pomocy medycznej z powodu objawów psychicznych, ale nie są świadomi choroby Hashimoto, która jest chorobą przewlekłą. Depresja i zaburzenia lękowe związane z chorobą tarczycy wymagają innego leczenia niż zwykle. Czasami zdarzają się warunki, kiedy wskazana jest tyreoidektomia, czyli operacyjne usunięcie tarczycy.
Metabolizm tarczycy jest związany z układem serotoninowym mózgu; zatem selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny są odpowiednimi lekami do leczenia depresji u pacjentów z Hashimoto.
Przeczytaj: Dieta w niedoczynności tarczycy (Hashimoto)- co jeść, czego unikać?
W przypadku podejrzenia choroby Hashimoto zaleca się:
- wizytę u endokrynologa
- badanie USG tarczycy
- biopsję cienkoigłową tarczycy
- badanie histopatologiczne
Źródło: JAMA Psychiatry, Marta Broniarczyk-Czarniak Klinika Psychiatrii Dorosłych Uniwersytetu Medycznego w Łodzi Zaburzenia psychiczne współistniejące z chorobą Hashimoto — przegląd piśmiennictwa
Oceń artykuł
