Oceń
Tyreoglobulina produkowana jest wyłącznie przez komórki pęcherzykowe tarczycy, zarówno prawidłowe, jak i zmienione nowotworowo. Badanie stężenia tego biała wykonuje się zwykle w celu oceny postępów leczenia raka zróżnicowanego tarczycy oraz wykrycia ewentualnej wznowy raka, ale również w wielu innych przypadkach chorób tarczycy.
Tyreoglobulina (Tg) to białko produkowane przez komórki prawidłowej tarczycy, a także przez komórki zróżnicowanego raka tarczycy: raka brodawkowatego lub pęcherzykowego.
Tyreoglobulina: wskazania do badania
Badanie stężenia tyreoglobuliny we krwi przeprowadza się u osób po leczeniu zróżnicowanego raka tarczycy w celu kontroli leczenia i wczesnego wykrycia ewentualnego nawrotu choroby. Badanie tyreoglobuliny wykonuje się również w celu oceny nasilenia stanów zapalnych tarczycy.
Jeśli u osoby chorej usunięto tarczycę całkowicie i wdrożono leczenie uzupełniające radiojodem (jodem 131), prawidłowa tkanka tarczycy nie występuje, a w związku z tym każdorazowo wzrost tyreoglobuliny powyżej określonego stężenia należy traktować jako podejrzenie nawrotu zróżnicowanego raka tarczycy.
Tyreoglobulina produkowana jest przez niemal wszystkie typy zróżnicowanego raka tarczycy, dlatego powszechnie wykorzystywana jest jako marker nowotworowy tego typu raka tarczycy.
Tyreoglobulina: przebieg badania
Stężenie tyreoglobuliny bada się z krwi. W tym celu pobiera się próbkę krwi, tak samo, jak do innych badań laboratoryjnych (np. morfologii). Pobieranie krwi trwa zaledwie kilkadziesiąt sekund, a następnie próbka krwi wysyłana jest do laboratorium do analizy.
Tyreoglobulina: normy
Stężenie tyreoglobuliny w surowicy krwi zależy głównie od trzech czynników: masy tkanki tarczycy wydzielającej Tg, stopnia uszkodzenia tkanki tarczycy (zapalenie/uszkodzenie mechaniczne), stopnia stymulacji receptora TSH. Ponieważ każdy z tych czynników wpływa na wynik badania, należy każdorazowo wynik konsultować z lekarzem.
Norma określana jest przez laboratorium i podawana obok wyniku badania.
Tyreoglobulina: wysokie stężenie
Stężenie tyreoglobuliny może być podwyższone w wielu chorobach gruczołu tarczowego: u osób z wolem, w przebiegu uszkodzenia tarczycy (proces zapalny, operacja, napromienianie, biopsja), przy niedoborze jodu, w nadczynności tarczycy i w nowotworach tarczycy – łagodnych i złośliwych.
U osób po całkowitym usunięciu tarczycy z powodu raka zróżnicowanego tarczycy (brodawkowatego lub pęcherzykowego) stężenie tyreoglobuliny powinno być bardzo niskie, dlatego narastanie stężenia Tg w trakcie obserwacji może świadczyć o wznowie procesu nowotworowego.
Również osoby z wolem, zapaleniem tarczycy lub nadczynnością tarczycy miewają podwyższony poziom tyreoglobuliny, ale w tych przypadkach jej oznaczenie nie jest wykonywane rutynowo.
Pojedynczy wynik nigdy nie świadczy o rozpoznaniu choroby. Wynik badania powinien interpretować lekarz, który w razie potrzeby skieruje pacjenta na dodatkowe badania.
ZOBACZ: Rak brodawkowaty to najczęstszy rak tarczycy. Jakie daje objawy?
Tyreoglobulina: niskie stężenie
Zmniejszenie stężenia tyreoglobuliny bądź niewykrycie jej w badanej próbce może być związane z całkowitym usunięciem tarczycy lub jej zniszczeniem poprzez napromienianie, lub brakiem tarczycy u noworodka. Spadający poziom tyreoglobuliny u osób z chorobą Gravesa-Basedowa wskazuje na odpowiedź organizmu na leczenie.
Oceń artykuł
