Oceń
Chłoniak rozlany z dużych komórek B (DLBCL) jest nowotworem układu chłonnego, który jest częścią systemu odpornościowego organizmu, wspomagającego zwalczanie infekcji. Występuje u osób zarówno młodych i starszych, choć najczęściej rozpoznawany jest u osób w wieku około 60 lat. Charakteryzuje się agresywnym przebiegiem.
Chłoniak rozlany z dużych komórek B: przyczyny
Przyczyny chłoniaka rozlanego z dużych komórek B nie są znane.
Chłoniak rozlany z dużych komórek B to nowotwór spowodowany rozrostem komórek B. Wydaje się, że do choroby dochodzi w wyniku przypadkowego błędu w trakcie dojrzewania limfocytów, co skutkuje przemianą limfocytu w komórkę nowotworową i prowadzi do rozwoju choroby.
Chłoniak nowotworem układu chłonnego, w którego skład wchodzą: szpik kostny, grasica, śledziona i węzły chłonne. Węzły chłonne połączone są siecią drobnych naczyń limfatycznych, zawierających chłonkę (limfę).
Limfa, przepływając przez węzły chłonne, które występują w całym organizmie, zbiera i filtruje substancje szkodliwe i nieprzydatne, w tym uszkodzone komórki i komórki nowotworowe. Zawiera limfocyty, komórki, które są odmianą krwinek białych, wspomagające organizm w walce z chorobami.
Znane są dwie zasadnicze odmiany limfocytów: limfocyty B i limfocyty T. Przyczyną chłoniaka rozlanego jest niekontrolowany rozrost limfocytów B, które dojrzewają w szpiku kostnym.
Chłoniak rozlany z dużych komórek B: objawy
Najczęściej pierwszym objawem chłoniaka rozlanego z dużych komórek B jest bezbolesny obrzęk szyi, obrzęk pod pachami oraz w pachwinach, który jest spowodowany przez powiększone węzły chłonne. Choroba może obejmować więcej niż jedną grupę węzłów chłonnych.
Chłoniak może również rozwijać się poza obszarem węzłów chłonnych, jest to chłoniak pozawęzłowy. Tego typu chłoniaki rozwijają się zazwyczaj w żołądku i jelitach, ale może pojawić się wszędzie.
Do objawów ogólnych chłoniaka zalicza się: poty nocne, gorączkę z niewyjaśnionych przyczyn i utratę masy ciała.
Początek choroby zwykle obejmuje pojedynczy region węzłowy lub pozawęzłowy, ale nieleczony szybko szerzy się drogą naczyń krwionośnych i limfatycznych do odległych węzłów chłonnych i innych narządów.
Chłoniak rozlany z dużych komórek B: rozpoznanie
Podstawą do rozpoznania chłoniaka jest biopsja powiększonego węzła chłonnego. Przeprowadza się również badanie krwi, badanie obrazowe oraz badanie próbki szpiku kostnego. Badania pozwalają na postawienie właściwej diagnozy i odpowiedni dobór metody leczenia.
Chłoniak rozlany z dużych komórek B: leczenie
Chłoniak rozlany z dużych komórek B należy do odmiany chłoniaków o wysokim stopniu złośliwości. Rozwija się szybko i wymaga natychmiastowego leczenia. Przeżycie chorych bez leczenia wynosi od kilku do kilkunastu miesięcy.
Pomimo agresywnego charakteru, chłoniak rozlany z dużych komórek B jest wrażliwy na immunochemio- i radioterapię. Ponad połowę chorych na chłoniaka rozlanego z dużych komórek B, mimo zaawansowania choroby, można wyleczyć za pomocą immunochemioterapii oraz leków cytotoksycznych.
Rokowanie u chorych na DLBCL zależy przede wszystkim od stopnia zaawansowania choroby. W przypadkach choroby niezaawansowanej (stadium I, II) szanse całkowitego wyleczenia sięgają 80-90 proc., a w przypadku choroby zaawansowanej (III, IV) wynoszą ok. 50 proc.
Źródło: Instytut Hematologii i Transfuzjologii
Oceń artykuł
