Oceń
Niedotlenienie mózgu to sytuacja, gdy organ ten otrzymuje zbyt małą ilość tlenu, która nie zaspokaja jego potrzeb, co powoduje zaburzenie funkcjonowania mózgu.
W normalnych warunkach, mózg, by mógł właściwie funkcjonować, potrzebuje ok. 3,3 ml dotlenionej krwi na 100 g tkanki mózgowej. Mózg zużywa tlen w ilości 20 proc. całkowitego zapotrzebowania organizmu. Jeśli otrzymuje mniej, próbuje się ratować. Organizm po otrzymaniu komunikatu, że mózg dostaje mniej tlenu niż powinien, automatycznie zwiększa przepływ krwi, by awaryjnie dotlenić organ. Niestety, mozg jest wyjątkowo wrażliwy na niedobór tlenu. Jeśli będzie pozbawiony odpowiedniej ilości tlenu i substancji odżywczych przez przynajmniej 4 minuty, zacznie ulegać nieodwracalnym uszkodzeniom.
Przyczyny niedotlenienia mózgu
Niedotlenienie mózgu może wystąpić na skutek różnorodnych przyczyn. Zwykle jest wynikiem nieprawidłowości w funkcjonowaniu układu nerwowego, układu oddechowego lub układu sercowo-naczyniowego.
Należy wyodrębnić jedną, podstawową przyczynę niedotlenienia mózgu, czyli niewystarczającą ilości tlenu dostarczaną do mózgu.
Najczęstsze przyczyny niedotlenienia mózgu to:
- zatrzymanie krążenia (m.in. na skutek zawału serca, silnego krwotoku, migotania komór),
- niewydolność serca (m.in. migotanie przedsionków, uszkodzenie zastawek),
- zwężenie tętnic szyjnych (m.in. miażdżyca, zator, tętniak rozwarstwiający),
- niskie ciśnienie tętnicze (m.in. wstrząs anafilaktyczny, wstrząs pourazowy, wstrząs hipowolemiczny),
- anemia (ciężka niedokrwienność),
- choroby układu oddechowego (m.in. rozedma płuc, odma opłucnowa, silny atak astmy, przewlekła obturacyjna choroba płuc, bezdech, często bagatelizowany zespół bezdechu sennego);
- zatrucie tlenkiem węgla;
- choroba wysokościowa lub dekompresyjna;
- hipotermia.
Chociaż tlen przedostaje się do mózgu z krwią, to prawidłowe ukrwienie wcale nie oznacza, że organ ten otrzymuje odpowiednią ilość tlenu. Niedotlenienie mózgu może wynikać z przyczyn zewnętrznych, na przykład z powodu spadku objętości tlenu w powietrzu (choroba wysokogórska). Niedotlenie może być również wynikiem ograniczonej zdolności krwi do transportu tlenu, co może mieć miejsce w przypadku niedokrwistości.
Objawy niedotlenienia mózgu
Objawy niedotlenienia mózgu rozwijają się stopniowo i na wczesnym etapie mogą być trudne do rozpoznania.
Nagłe niedotlenieni mózgu objawia się bólem głowy, zawrotami głowy, zaburzeniami mowy, pamięci, widzenia, nudnościami, wymiotami.
Dłuższe niedotlenie mózgu może skutkować:
- zaburzeniami równowagi;
- zaburzeniami poznawczymi;
- zaburzeniami psychicznymi;
- posinieniem twarzy;
- tachykardią.
Nawet chwilowe niedotlenienie mózgu może mieć przykre następstwa i zakończyć się uszkodzeniem lub nawet obumarciem części mózgu. Kora mózgu zostaje trwale uszkodzona w przypadku wystąpienia całkowitego niedotlenienia mózgu po około 3-4 minutach. Skutkuje to utratą przytomności, śpiączką, a nawet śmiercią mózgu.
Tolerancja całego mózgu na niedotlenienie nie jest długa. Na przykład rdzeń przedłużony, w którym znajdują się m.in. ośrodki sterujące oddychaniem, ulega obumarciu po 20-30 minutach.
Leczenie niedotlenienia mózgu
Aby zapobiec śmierci komórek w mózgu następującej na skutek niedotlenienia mózgu należy go jak najszybciej dostarczyć za pomocą sztucznego oddychania oraz masażu serca.
Jeśli do mózgu nie zostanie doprowadzona odpowiednia ilość tlenu, komórki będą umierać, a jest to proces nieodwracalny. U osób, które przeżyją niedotlenienie mózgu, konieczne jest wprowadzenie intensywnej rehabilitacji, ponieważ obumarłe neurony odpowiadają za wykonywanie podstawowych funkcji w organizmie, takich jak kontrola napięcia mięśni, mowa oraz koordynacja ruchu.
Odpowiednie ćwiczenia i korzystanie z tlenoterapii hiperbarycznej umożliwia tworzenie nowych odwodów neuronalnych, które zastępują uszkodzone komórki nerwowe. Leczenie musi być jednak prowadzone bardzo konsekwentnie, regularnie, pod ścisłym nadzorem specjalistów.
Oceń artykuł
