Oceń
Zapalenie nagłośni jest chorobą bakteryjną, która obejmuje górną część krtani (nagłośnię) i sąsiadujące tkanki (fałdy nalewkowo-nagłośniowe).
Nagłośnia to ruchoma chrząstka krtani, która odcina drogi oddechowe od pokarmowych w czasie połykania, dzięki czemu uniemożliwia zachłyśnięcie się pokarmem. Nagłośnia uniemożliwia jednoczesne połykanie i oddychanie.
Zapalenie nagłośni wywoływane jest w większości przypadków przez zakażenie bakteriami Haemophilus influenzae typu B (Hib), rzadziej Haemophilus parainfluezae, Streptoccocus pneumoniae, Staphylococcus aureus, a sporadycznie przez wirus opryszczki. W wyniku zakażenia bakteryjnego dochodzi do szybko szerzącego się stanu zapalnego i obrzęku, co prowadzi do zwężenia dróg oddechowych powyżej strun głosowych.
Większość przypadków zapalenia nagłośni dotyczy małych dzieci w wieku 2–7 lat, u dorosłych choroba występuje rzadko.
ZOBACZ: Hib wywołuje groźne choroby. Dlaczego dzieci szczepi się przeciwko tej bakterii?
Objawy zapalenia nagłośni
Głównym objawem zapalenia nagłości jest duszność o różnym nasileniu, zwykle poprzedzona bólem gardła.
U dzieci objawy ostrego zapalenia nagłośni rozwijają się bardzo szybko. Do niedrożności dróg oddechowych i zagrożenia życia może dojść nawet w ciągu kilku godzin.
Do objawów zapalenia nagłośni zalicza się:
- gorączkę;
- ból gardła;
- ból przy przełykaniu;
- otwartą buzię;
- ślinotok wywołany zaburzeniami połykania;
- narastający świst krtaniowy;
- wzmożoną pracę mięśni oddechowych klatki piersiowej;
- stłumienie barwy głosu (tzw. głos barani).
Nie występuje natomiast szczekający kaszel charakterystyczny dla podgłośniowego zapalenia krtani (krupu wirusowego).
Zapalenie nagłośni u dzieci jest stanem zagrażającym zdrowiu i życiu w związku z możliwością śmiertelnego upośledzenia drożności dróg oddechowych. Zakażenie Haemophilus influenzae typu B może ponadto prowadzić do zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych u małych dzieci, a nawet do posocznicy (sepsy).
Rozpoznanie (diagnoza) zapalenia nagłośni
U chorych na zapalenie nagłośni podstawą jest zapewnienie drożności dróg oddechowych. Diagnostykę przeprowadza się wtedy, gdy duszności nie są nasilone.
Najlepszą metodą badania jest wprowadzenie miękkiego endoskopu przez nos, co pozwala na dokładne obejrzenie części krtani gardła i nagłośni. Unika się natomiast manipulacji w tej okolicy poprzez ucisk języka szpatułką, pociąganie języka w badaniu lusterkowym krtani, bo może to spowodować odruchowe całkowite zamknięcie dróg oddechowych.
Leczenie zapalenia nagłośni
Celem leczenia zapalenia nagłośni jest zapewnienie drożności dróg oddechowych, co wymaga leczenia w szpitalu. W przypadku mało nasilonej duszności podaje się dożylnie antybiotyki. Jednak nasilona duszność, która stwarza zagrożenie dla życia, wymaga pilnego udrożnienia dróg oddechowych metodą intubacji dotchawiczej.
Jedyną metodą zapobiegania zapaleniu nagłośni jest szczepienie przeciwko Hib, które znacząco zmniejsza ryzyko zakażenia. Nie dotyczy to jednak przypadków, gdy choroba została wywołana zakażeniem innymi bakteriami. Nie mniej jednak Haemophilus influenzae typu B (Hib) jest najczęstszą przyczyną zapalenia nagłośni. Szczepienia przeciw tej bakterii należą do szczepień obowiązkowych, a samo wprowadzenie szczepień przeciwko Haemophilus influenzae typu B znacznie zmniejszyło częstość występowania tej choroby.
Źródło: mp.pl; podyplomie.pl
Oceń artykuł
