Oceń
Tachykardia, czyli częstoskurcz, to przyspieszone bicie serca. Z tachykardią mamy do czynienia niemal codziennie, gdy serce bije mocniej po wysiłku, w czasie wzburzenia, z powodu silnego stresu. Zdarza się jednak, że przyspieszony rytm serca jest wynikiem choroby tego narządu lub innych chorób, takich jak nadczynność tarczycy.
Tachykardia (częstoskurcz) to przyspieszone bicie serca. Taki stan stwierdza się, gdy serce wykonuje ponad 100 uderzeń na minutę. W normalnych warunkach u człowieka w stanie spoczynku serce bije z częstotliwością od 60 do 100 uderzeń na minutę, gdy bije szybciej, wtedy mówi się o tachykardii.
Tachykardię można podzielić na: tachykardię zatokową, częstoskurcz nadkomorowy (migotanie i trzepotanie przedsionków), częstoskurcz komorowy, tachykardię węzłową i zespół posturalnej tachykardii ortostatycznej. Najczęściej występuje tachykardia zatokowa, czyli naturalny częstoskurcz powodowany działaniem katecholamin powstających w wyniku emocji lub wysiłku fizycznego.
Przyczyny tachykardii
Przyspieszone bicie serca to objaw towarzyszący wielu schorzeniom, a także dosyć naturalnym stanom takim jak nagły stres, zdenerwowanie, wzmożony wysiłek fizyczny. Jednak okresowe przyspieszone bicia serca to nie to samo, co tachykardia.
Do chorób i stanów, które są częstą przyczyną tachykardii zalicza się:
- nadczynność tarczycy;
- stany emocjonalne: strach, zdenerwowanie, radość;
- odwodnienie;
- stosowanie używek (kawa, papierosy (nikotyna), kofeina w napojach);
- migotanie przedsionków, trzepotanie przedsionków;
- niewydolność serca, infekcyjne zapalenie wsierdzia;
- zapalenie mięśnia sercowego.
Wiele osób narzeka na częstoskurcz, który nie jest związany z patologicznymi zmianami w mięśniu sercowym. Taki stan nazywa się nerwicą serca. Jest on związany z odczuwaniem przewlekłego stresu i nawracającymi stanami lękowymi. Nerwica serca może powodować ból w klatce piersiowej, duszność, kołatanie serca, zawroty głowy.
Objawy tachykardii
Objawem tachykardii jest przyspieszona praca serca, co odczuwane jest przez ludzi jako kołatanie. Zdarza się, że tachykardii towarzyszą: duszność, problem z zaczerpnięciem powietrza, ból w klatce piersiowej, napadowy kaszel, zawroty głowy, osłabienie, mroczki przed oczami.
Leczenie tachykardii
Leczenie częstoskurczu opiera się na terapii farmakologicznej z wykorzystaniem beta-blokerów, blokerów kanału wapniowego, digoksyny lub leków antyarytmicznych, które zmniejszają częstotliwość i nasilenie zaburzeń rytmu serca. Jeśli leczenie farmakologiczne nie przynosi oczekiwanych efektów i tachykardia wciąż się utrzymuje, konieczne może być zastosowanie kardiowersji elektrycznej, czyli umiarkowania akcji serca za pomocą krótkotrwałych wyładowań elektrycznych.
W naprawdę poważnych przypadkach wykonuje się zabieg ablacji termicznej, która niszczy źródło impulsów przyspieszających pracę serca. Osobom, które cierpią na tachykardię komorową lub przebyły migotane komór, wszczepia się kardiowerter-defibrylator, który w momencie wystąpienia groźnej dla życia tachykardii doprowadza o umiarowienia pracy serca.
Oceń artykuł
Obserwuj