Oceń
W trakcie oceny ultrasonograficznej zmiany ogniskowej na tarczycy, radiolog opisuje lokalizację oraz charakterystykę zmiany. W zależności od ustaleń, lekarz podejmuje decyzję o biopsji. Sprawdź, jakie są zalecenia po wykryciu torbieli tarczycy.
Torbiel tarczycy - charakterystyka zmiany
Zamiana uwidoczniona w badaniu USG może być pojedyncza lub wieloogniskowa. Jej wielkość podawana jest w trzech wymiarach. Struktura zmiany opisywana jest jako ognisko torbielowate, lite lub mieszane. Echogeniczność podawana jest w odniesieniu do miąższu tarczycy: ognisko bezechowe, hipoechogeniczne, izoechogeniczne lub hiperechogeniczne.
Ogniska bezechowe to zazwyczaj torbiele proste, które zawierają w sobie płyn surowiczy, surowiczo-krwisty lub białko. Torbiele proste mają regularny, okrągły lub owalny kształt, regularne granice oraz charakterystyczne wzmocnienie tylnej ściany. USG wyposażone w obrazowanie z zastosowaniem techniki Dopplera pozwala ocenić przepływ krwi przez zmianę. W przypadku torbieli nie powinno być przepływu.
Torbiele mogą być również wielokomorowe, zawierać przegrody lub zwapnienia. Zdarzają się również torbiele krwotoczne.
Torbiel tarczycy - wskazania do biopsji
Zgodnie z Polskimi Rekomendacjami Dotyczącymi Diagnostyki i Leczenia Raka Tarczycy (2010), o kwalifikacji zmiany ogniskowej do biopsji cienkoigłowej BAC decyduje nie wielkość zmiany, ale jej cechy ryzyka złośliwości.
Cechy ryzyka złośliwości zmiany ogniskowej to m.in.:
- nieregularny kształt,
- nieregularne krawędzie,
- unaczynienie zmiany.
Polska Grupa Ekspertów nie zaleca wykonywania BAC zmian o średnicy mniejszej niż 5 mm ze względu na trudności w ocenie cech ultrasonograficznych i małe ryzyko kliniczne.
Torbiel powinna być opróżniona, a ewentualnie uwidaczniająca się część lita poddana biopsji cienkoigłowej (BAC). O konieczności badania cytologicznego aspirowanego płynu decyduje wykonujący BAC. Ponieważ w przypadku torbieli "czystych" według kryteriów USG ryzyko raka wynosi zaledwie 1–4 proc., ocena wszystkich płynów pobranych podczas biopsji jest nieprzydatna klinicznie.
Jeżeli torbiel jest ultrasonograficznie „czysta” bez części litej, a w pierwszej BAC nie uzyskano materiału diagnostycznego, ponowną BAC można rozważyć za 6–18 miesięcy. Ryzyko raka jest bardzo małe, ale nie da się go całkiem wykluczyć.
W „czystych” torbielach przy dwóch niediagnostycznych BAC należy uwzględnić, że ryzyko raka jest bardzo małe (< 1 proc.), chociaż nie da się go całkiem wykluczyć.
Źródło: Zrobić USG tarczycy każdy może, trochę lepiej lub trochę gorzej, M.Ruchała, E.Szczepanek, Katedra i Klinika Endokrynologii, Przemiany Materii i Chorób Wewnętrznych, Uniwersytet Medyczny, Poznań, Endokrynologia Polska 2010; Diagnostyka i leczenie raka tarczycy — rekomendacje polskie, Endokrynologia Polska 2010
Oceń artykuł
