Oceń
Nadczynność tarczycy w ciąży może być groźna. Jeśli nadczynność powodowana jest przez choroby tarczycy, to może prowadzić do poronienia. Dlatego ważne jest kontrolowanie poziomu hormonów ciąży, a w razie potrzeby wykonanie USG tarczycy. Szybkie wdrożenie leczenia może uratować ciążę, a także złagodzić dolegliwości u ciężarnej.
Nadczynność tarczycy w ciąży to zaburzenie, w przebiegu którego tarczyca produkuje za dużo hormonów w stosunku do potrzeb organizmu. Stan ten występuje czasami naturalnie i jest wynikiem aktywności hormonu łożyskowego HCG. Zdarza się jednak, że nadczynność jest powodowana przez choroby tarczycy, a to stan niebezpieczny zarówno dla ciężarnej, jak i dla rozwijającego się płodu.
Nadczynność tarczycy w ciąży: przyczyny
Wyróżnia się dwie możliwe przyczyny nadczynności tarczycy w ciąży:
Nadczynność tarczycy wywołaną przez działanie łożyskowego hormonu HCG (tyreotoksykoza ciężarnych)
Prawdziwą nadczynność tarczycy wywołaną chorobami tarczycy
HCG jest hormonem wydzielanym przez łożysko i w dużych stężeniach ma działanie podobne do TSH, czyli pobudza tarczycę do wydzielania hormonów. Z tego powodu u niektórych ciężarnych występują objawy nadczynności tarczycy i niski poziom TSH. Nadczynność tarczycy wywoływana przez HCG zdarza się zwykle w pierwszej ciąży i współistnieje z tzw. niepowściągliwymi wymiotami ciężarnych.
Prawdziwą nadczynność tarczycy, czyli wywoływana chorobami tarczycy, potwierdza się w badaniu USG tego narządu. To sprawa poważna, ponieważ prawdziwa nadczynność tarczycy w ciąży jest przyczyną zwiększonej częstości poronień.
Najczęstszą przyczyną prawdziwej nadczynność tarczycy w ciąży jest choroba Graves-Basedowa. Inną częstą przyczyną są guzki toksyczne (nadczynne).
ZOBACZ: Nadczynność tarczycy: gdy hormonów jest za dużo. Jak objawia się nadczynność?
Nadczynność tarczycy w ciąży: objawy
Objawy nadczynności tarczycy mogą być podczas ciąży trudne do rozpoznania. Osłabienie, nerwowość, niepokój, rozdrażnienie, uczucie gorąca lub wzmożona potliwość to objawy, które występują również u zdrowych kobiet ciężarnych. Są zatem często lekceważone lub opisywane jako ,,naturalne'' objawy ciążowe.
Do bardziej charakterystycznych objawów nadczynności w ciąży zalicza się zwiększenie częstotliwości rytmu serca (>100 uderzeń/min) oraz zmniejszenie masy ciała lub brak jej oczekiwanego zwiększenia.
Jeśli nadczynność tarczycy jest wynikiem zapalenia Graves-Basedowa to przebieg ciąża i zdrowie matki mogą być zagrożone. Nieleczona nadczynność tarczycy może prowadzić do rozwoju nadciśnienia tętniczego i stanu przedrzucawkowego u ciężarnej. Źle kontrolowana nadczynność tarczycy może być przyczyną małej masy urodzeniowej i wewnątrzmacicznego zahamowania wzrastania u dzieci. U płodu mogą również wystąpić zaburzenia czynności tarczycy.
Nadczynność tarczycy w ciąży: leczenie
Nadczynność tarczycy wywoływana przez hormon HCG (tyreotoksykoza ciężarnych) ustępuje samoistnie i nie wymaga leczenia. Natomiast prawdziwa nadczynność tarczycy w ciąży powodowana przez choroby tarczycy wymaga leczenia i kontroli.
Do leczenia prawdziwej nadczynności tarczycy w pierwszym trymestrze ciąży stosuje się lek Propycil (Thyrosan) w najmniejszych możliwych dawkach. Choć przyjmowanie jakichkolwiek leków w ciąży może być mniej lub bardziej ryzykowne, to badania dowodzą, że nieleczenie nadczynności tarczycy jest znacznie groźniejsze niż działanie leku, o ile ten stosowany jest we właściwych dawkach i pod odpowiednim nadzorem.
W drugim i trzecim trymestrze ciąży w leczeniu wykorzystuje się lek Metizol (Thyrozol), ponieważ ryzyko wad wrodzonych płodu jest już mniejsze, a Metizol jest bezpieczniejszy dla matki.
Jeśli przyczyną nadczynności tarczycy w ciąży jest zapalenie Graves-Basedowa, to po osiągnięciu prawidłowego TSH odstawia się lek. Natomiast, jeżeli przyczyną nadczynności są guzki toksyczne, to zwykle leczenie utrzymuje się do końca ciąży. W skrajnych przypadkach, gdy guzki są duże lub występuje nietolerancja leku, można operować tarczycę.
Karmienie piersią po porodzie w czasie przyjmowania leków na nadczynność tarczycy jest możliwe, o ile dawka leku jest umiarkowana. Tu zalecenia zawsze wydaje lekarz prowadzący.
Źródło: mp.pl; endokrynologia.net. czytelniamedyczna.pl
Oceń artykuł
Obserwuj